Réttur - 01.03.1941, Qupperneq 10

Á Siglufirði hækkaði grunnkaupið um 10—15%
og voru þó launakjörin á Siglufirði betri en á nokkr-
um öðrum stað á landinu. Á Húsavík var dagkaup
í almennri vinnu hækkað upp í sama kaup og í
Reykjavík, en kaup í skipavinnu er miklu hærra þar
nyrðra. Á Noröfirði var grunnkaupið hækkað um
9% og auk þess bætist 25% álag á dýrtíðaruppbót
þá, sem miðast við vísitölu hagstofunnar. Fjöldi
smærri verkalýðsfélaga víðsvegar um landið hækkaði
grunnkaupið verulega, jafnvel um 20—30 af hundraði
og sum meira. Flest iðnfélögin í Reykjavík náðu
nokkurri grunnkaupshækkun og auk þess ýmsum
kjarabótum.
En svo kemur ranghverfan.
í Vestmannaeyjum heldur Alþýöuflokkurinn uppi
verkfallsbrjótafélagi og eru meölimir þess mestmegnis
verkstjórar. Verkamönnum Vestmannaeyja hefur
ekki enn tekizt að vinna bug á verkfallsbrjótafélagi
þessu, sem nýtur stuðnings Alþýðusambandsins.
Sama gegnir um Akureyri. Á þessum stöðum er eng-
in von til þess að verkamenn fái rétt hlut sinn fyrr
en klofningsmennimir verða að lúta í lægra haldi
og verkalýðssamtökin sameinast. Versta útreið fengu
þó stóru félögin í Reykjavík, Sjómannafélagið og
Dagsbrún. Þrátt fyrir hinn gífurlega stríðsgróða hélzt
grunnkaup togarasjómanna óbreytt, en lifrarhlutur
hækkar nokkuð. Grunnkaup Dagsbrúnarmanna
hélzt einnig óbreytt. Á sömu leið fór í Hafnarfirði.
Nú er svo komið, að kaup verkamanna á Siglu-
firði er 16 aurum hærra um klukkustund en í Reykja-
vík í almennri dagvinnu, en 43 aurum hærra í skipa-
vinnu. Á Húsavík er skipavinnukaupið 44 aurum
hærra en í Reykjavík. Víðar á landinu hafa verka-
menn farið fram úr Reykvíkingum.
Þetta eru furðulegar staðreyndir og næsta ótrú-
16