Réttur - 01.03.1941, Qupperneq 24

Slík tilmæli mátti ekki bera fram. Þaö var ekki nógu
mikill skriödýrsháttur, en of mikið mannsbragö aö
því aö fara fram á svo skýlausan rétt.
Bandaríkin kref jast þess að ísland gangi þeim á hönd.
í síðustu víðsjá var þess til getið að ekki myndi líða
á löngu áöur en Bandaríkin gerðu alvöru úr því aö
seilast til valda á íslandi. Það er nú komið fram. Rétt
áður en Alþingi var kvatt saman voru þingmenn þjóð-
stjórnarinnar látnir koma saman á leynifundi til þess
að ræða einhvem boðskap frá Bandaríkjastjórn, og
mun hann hafa verið á þá leiö, að þess er óskað að
ísland biðji um „vernd” Bandaríkjanna, og sennilega
það með, að þessi „vernd” muni veitt hvort sem ís-
lendingum líkar betur eöa ver.
Hér endurtekur sig sama sagan og í vor. Þjóöstjórn-
arklíkan er kvödd saman til leynifunda, en þjóðin og
kjörnir fulltrúar hennar fá ekki að vita hvað er að
gerast, því það er verið aö brugga launráð sem fólkiö
má ekki vita um. Margar aldir eru nú liðnar síðan
Noregskonungar sendu erindreka sína hingaö til lands
með tilmæli um þaö, að íslendingar gengju þeim á
hönd. Nú gerist sama sagan tvisvar á einu ári. En nú
eru engir valdamenn hér á landi, sem standa fast á
rétti íslendinga. Ef Einar Þveræingur eða Jón Sig-
urðsson væru uppi nú á dögum, þá ættu þeir á hættu
að vera kærðir fyrir landráö.
Þegar þetta er ritað hefur ekki tekizt aö fá neina
vitneskju um það hverju boöskap Bandaríkjanna
verður svaraö. FramtíÖin á eftir aö leiöa í ljós hvert
afhroö íslenzka þjóðin veröur aö gjalda fyrir það að
hún hefur fengið samvizkulausum vesalmennum í
hendur aðstöðu til aö tefla um örlög sín. Fái Banda-
ríkin hernaðarlega fótfestu hér, þá er hamingja vor
24