Réttur - 01.03.1941, Blaðsíða 25

mikil, ef ísland verður ekki einn af blóðugustu víg-
völlum jarðarinnar áð’ur en lýkur.
Skrifað í febrúar 1941.
Brynjólfur Bjarnasen.
Erlend víðsjá
Italski fasismmn í ógöngum.
Hernaöarósigrar ítala undanfarnar vikur hafa orð-
ið mörgum undrunarefni, því að flestir voru farnir aö
líta á Ítalíu sem mikiö herveldi. Hefur þar eflaust
valdiö miklu um stórmennskuhjai ítölsku fasistanna,
fullyrðingar eins og þær, aö þeir gætu hvenær sem
væri vopnaö átta eða jafnvel tíu milljónir mánna og
sent þær til vígvallanna. Annars er það rétt, aö þar
til fyrir fáum árum mátti meö nokkrum sanni líta á
ítaliu sem öflugt herveldi, miöað' við önnur Evrópu-
ríki. ítalir byrjuðu fyrr að vígbúast en flestar þjóðir
aðrar og voru til dæmis búnir að koma sér upp loft-
flota, sem um skeið var einn hinn öflugasti í heimi, og
til skamms tíma áttu ekki aðrar Evrópuþjóðir en
Bretar og Frakkar öflugri herskipaflota én ítalir.
En þegar vígbúnaðarkeppnin færöist í algleyming,
hlaut ítalía að dragast aftur úr löndum eins og Eng-
landi, Þýzkalandi, Bandaríkjunum og Sovétrikjunum,
sem hafa miklu öflugri iðnaðargetu og framleiöslu-
styrk. Orðtækiö, að „ítalir hafi alla tíð verið lélegir
hermenn”, skýrir engan veginn hrakfarir þeirra á víg-
stöövum Albaníu og Líbýu. Skýringin er sú, aö vegna
hráefnaskorts og lítillar iðnaöargetu hafa ítalir engin
tök á að halda til jafns við hin miklu herveldi heims-
ins, hversu „góöan“ vilja sem fasistaforingjamir sýna
í þessu efni og hversu mjög sem þeir leggja sig fram
25