Réttur


Réttur - 01.03.1941, Blaðsíða 47

Réttur - 01.03.1941, Blaðsíða 47
síðar hafa haft áhrif á mótun hennar, þá fer hitt ekki milli mála, að viðfangsefnið er alltaf hið sama, það er viðhorfið gagnvart rétti hins sterka til að kúga hinn, sem er minni máttar. Og í síðari söguna, sem ég hefi einkum talað um, leggja báðir aðilar saman og fella skoðanir sínar saman í ein táknræna heild. Hinn kúgaði leggur til hugmyndina um hið uppruna- lega bræöralag, svo náið sem frekast getur, þar sem þeir hvíla saman í móöurkviði. Hann heldur líka fast á þeirri staöreynd, að hinn vinnandi lýður er borinn sem arftaki að auðæfum jarðarinnar. Kúgarinn vitn- ar aftur á móti í fyrirheit öllu ráöandi guðavalda og blessun látinna kynslóða, en olnbogabarnið bætir því við, að sú blessun hafi verið fengin með svikum og rangindum. Og að lokum leggur hin kúgaða alþýða sárustu harma sína inn 1 söguna, auðmýkt sína og undirgefni, en um leið hina eilífu bæn sína um ein- hverja líkn, þó ekki sé nema aðeins ein lít'il blessun, sem geymd hefur verið þegar búið er að úthluta til annarra öllum forréttindum til veraldargæöanna. En hinni auðmjúku bæn er alltaf svarað á hinn sama veg: Það er ekkert til handa þér, því miður — því mið- ur var búið að láta aðra fá allt saman. í myrkri ör- væntingarinnar Ijómar aðeins einn geisli, ekki bæn- heyrsla, ekki eiginlega fyrirheit, heldur tilkynning: ,,En svo mun fara, er þú neytir allrar orku þinnar, að þú munt brjóta sundur ok hans af hálsi þínum“. III. Tímarnir breytast óöfluga, og síðan hún mynd- aðist sagan um þá bræðurna Jakob og Esaú, hafa svo nefndir „nýir tímar“ gengið yfir mannkyniö mörg hundruð sinnum, og hverri kynslóð, sem lifaö hefur ný tímamót, hefur virzt sem hyldjúp gjá liggi milli hins gamla og nýja tíma. En þegar betur er aö gætt, þá kemur í ljós, að þungamiðjan 1 viðfngsefnum 47
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.