Réttur - 01.01.1986, Side 59

bætur. Hún eingaðist barn með syni stór-
bónda. Hún var þá vinnukona á bænum.
Þetta þótti vitanlega mikil hneisa. Barn-
inu var komið fyrir á bæ í annari sveit og
Bjagga látin fara í burtu. Um tilfinningar
hennar var ekki spurt. Þannig var nú lífið
í þá daga. — Þannig var réttur hins
snauða og umkomulausa.“
Gæti nú ekki verið að þetta hafi valdið
henni Bjöggu gömlu æfilöngum sviða.
Allar bollaleggingar um það verða aðeins
getgátur. — En sem betur fer, er þetta
veröld, sem var.
Bréf Sigríðar Bogadóttur
Bolungarvík, ágúst 1981
Kæri Ágúst minn,
Unt leið og ég þakka ykkur hjónunum
alla tryggðina og gæðin við mig í gegnum
árin, ætla ég nú loks að láta verða af því,
að segja þér fyrripart ævinnar hennar
Bjöggu, Aðalbjargar Þórðardóttur, eins
og hún hét fullu nafni.
Móðir hennar hét Guðbjörg, og meira
veit ég nú ekki um hennar ætt. Ég hef lík-
lega verið á 11. ári, þegar ég heyrði fyrst
minnst á þessa stúlku, en hún var sókn-
arbarn séra Sigurðar í Vigur, þar sem ég
ólst upp. En tilefnið var það, að hún hafði
eignast barn með manni, er Gísli hét, og
var kallaður „stóri Gísli“. Þetta var telpa,
sem var látin heita í höfuðið á ömmu
sinni, Guðbjörgu, en þetta vor átti telpan
að fermast, og móðir mín var fengin til að
sauma á hana fermingarkjólinn, sem hún
þurfti svo aldrei að nota, því nokkrum
dögum áður en hún átti að fermast veikt-
ist hún, líklega af barnaveiki, sem þá
herjaði bæði á börn og fullorðna, og sem
dró hana til dauða. Bjagga var um eða
yfir tvítugt þegar hún eignaðist þessa
telpu, og hefur þetta verið sár reynsla fyr-
Bjagga býr sig upp á, ætlar í kirkju.
ir hana svona unga, en telpan mun hafa
alist upp hjá móðurafa sínum og ömmu,
því Bjagga var alltaf í vistum, og gat því
ekki annast telpuna. En meira varð víst
ekki úr kunningsskap Gísla og hennar.
Eitt var það við Bjöggu, að hún réði sig
alltaf á heimili, sem álitin voru meirihátt-
ar, alltaf sem eldhússtúlka, og þótti vinna
verk sín af dyggð og skyldurækni.
Nú líður tíminn, og ég heyrði ekki
minnst á Bjöggu, þar til hún hafði ráðist
eldhússtúlka að Ögri, til óðalsbænda-
hjónanna Jakobs og Þuríðar Ólafsdóttur
í Ögri. Þau áttu þrjú uppkomin börn:
Halldór, Ragnhildi og Árna. Ekki er hún
búin að vera þar lengi, þegar fólk tekur
eftir því, að hún er farin að þykkna undir
belti, en samt heldur Bjagga áfram að
59