Réttur - 01.01.1986, Blaðsíða 33

JÓN HELGASON:
Skáldið og
föðurlandsvinurinn
advarar þjóð sína hertekna, er fíokkar þeir, sem
mcirihluti þjóðarinnar fylgir, láta tæla sig og
niðurlægja með blekkingum, lygum og hótunum
til að gerast þý erlends valds, er kemur sér
upp auðugustu yfírstétt, sem á íslandi hefur lifað,
og bindur sér hana hinum „gullnu þrælaböndum“.
„Sú þjóð sem löngum átti ekki í sig brauð,
en einatt bar þó reisn í fátækt sinni,
skal efnum búin orðin þvílíkt gauð,
er öðrum bjóði sig að fótaskinni.
Sú þjóð sem horuð ærið afhroð galt
af ofurheitri trú á frelsið dýra,
hún býður lostug sama frelsi falt
með fitustokkinn belg og galtarsvíra.
Sú þjóð sem veit sér ekkert æðra mark
en aurasníkjur, sukk og fleðulæti,
mun hljóta notuð herra sinna spark
og heykjast lágt í verðgangsmanna sæti.
Sú þjóð sem dottar, dáðlaus, viljasljó
og dillar þeim er ljúga, blekkja, svíkja,
skal fyrr en varir hremmd í harða kló.
Hægt er að festast, bágt mun úr að víkja.“