Morgunblaðið - 03.02.2006, Blaðsíða 6

6 FÖSTUDAGUR 3. FEBRÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
TVISVAR Á DAG
OG EKKI SKOLA
Burstaðu tennurnar tvisvar á dag og
ekki skola tannkremið burt - bara skyrpa.
Flúor í tannkremi veitir virka
vörn gegn tannskemmdum.
E
N
N
E
M
M
/
S
ÍA
/
N
M
18
0
8
7
ALVARLEGUR bruni á þriðjungi
líkamans nær ekki að slá Bjarka Jó-
hannsson út af laginu, hann hefur
með jákvæðni og þolinmæði að
vopni verið á batavegi eftir mikið
brunaslys við Naustabryggju í lok
nóvember í vetur. Hann var þar á
ferð með vini sínum og kveikti bál
sem endaði með því að þynnir sem
þeir notuðu sullaðist á þá og eldur
hljóp í andlit, fætur og hendur
Bjarka. Vinur hans slapp mun betur
en Bjarki hefur hins vegar dvalið á
sjúkrahúsi allar götur síðan 20. nóv-
ember og farið í tvær húðflutnings-
aðgerðir auk fleiri aðgerða. Hann
hlaut 2. og 3. stigs bruna á 30% lík-
amans og enn er óvíst hvað hann
þarf að vera lengi á spítalanum.
Heimili hans nú er því skurðdeild
Barnaspítala Hringsins þar sem náið
er fylgst með honum.
Þegar hann vaknaði á gjörgæslu-
deild Landspítalans mörgum dögum
eftir sjálft slysið áttaði hann sig á
hvað gerst hafði og mundi vel eftir
atburðinum.
„Ég og vinur minn höfðum fundið
25 lítra brúsa af þynni á bílastæðinu
við Naustabryggju og ætluðum að
kveikja smábál,“ segir hann. „Við
vorum inni í stóru álröri og helltum
niður smáþynni til að kveikja í. Þeg-
ar bálið fór að minnka ætluðum við
að hella meiri þynni á það en þá
gekk eldurinn eftir bununni inn í
brúsann og kviknaði í öllu saman.
Það kom ekki sprenging en maður
heyrði samt hvernig eldinn magn-
aðist. Ég komst út úr rörinu og hljóp
um 100 metra leið beint út í sjó og
slökkti í sjálfum mér og um þetta
leyti komu feðgarnir Davíð Jónsson
og faðir hans Jón Valgeir á vettvang
en þeir höfðu séð hvað hafði gerst út
um stofugluggann og ég vil þakka
þeim sérstaklega fyrir björgunina.“
Ákvað að hlaupa í sjóinn
Bjarki telur að um 5–10 lítrar af
þynni hafi verið í brúsanum sem
kviknaði í. Þegar eldurinn hafði læst
sig í Bjarka vissi hann ekki hvað
hann ætti að gera og datt í hug að
velta sér um til að slökkva í sér „en
ég vissi að þá myndi ég annaðhvort
meiða mig eða dreifa eldinum þann-
ig að ég ákvað að hlaupa í sjóinn. Á
leiðinni hafði ég augun lokuð og ég
man að ég datt tvisvar.“
Bjarki var fluttur í skyndi á
sjúkrahús eftir að feðgarnir höfðu
hlúð að honum og hringt á sjúkrabíl.
Við nánari skoðun kom í ljós að
Bjarki hafði hlotið djúpan 2. og 3.
stigs bruna. Bruninn var verstur á
fótum og andliti og enn er hætta á
sáramyndun á fótunum vegna þess
hve húðin er þunn á því líkamssvæði.
Þess vegna eru fæturnir hafði í lá-
réttri stöðu til að forðast aukið blóð-
flæði niður í þá. Á kvöldin eru um-
búðirnar teknar af og Bjarki látinn
sofa með svokallaðan bragga yfir
fótunum, eins konar þak til að
vernda fæturna gegn snertingu. „Ég
var dálítið slæmur því alltaf þegar
eitt sár greri þá kom annað,“ segir
hann. „En núna nýlega var meðferð-
inni breytt og ég var látinn vera um-
búðalaus í nokkra daga og þá þorn-
uðu sárin og greru. Þetta hefur
verið erfið meðferð, og verst er þeg-
ar ég fer í bað því þá eru umbúð-
irnar teknar af og sárin skoluð.
Fyrst var þetta gert á tveggja daga
fresti en núna 1–2 í viku. Það hefur
verið tekin húð af maganum á mér,
bakinu og hársverðinum til að
græða brunasvæðin.“
Ekki verið að kveinka sér
Og það er ekki verið að kveinka
sér þegar kappinn er spurður hvort
meðferðin hafi verið sársaukafull.
Svar Bjarka er: „Ef maður er já-
kvæður þá nær maður árangri.“
Á þessari stundu er ekki vitað
hversu lengi hann þarf að vera á
spítala, en höfuðmáli skiptir að ná
meiri bata.
Bjarki er í 9. bekk í Hamraskóla
og eins og skiljanlegt er missti hann
mikið úr skóla í kjölfar slyssins.
Undanfarnar vikur hefur hann hins
vegar tekið til við námið og stundar
skólann á spítalanum en þar eru
bæði kennarar og fartölvur. „Ég er í
skólanum á fyrstu hæð spítalans frá
morgni til klukkan þrjú á daginn og
er með fína kennara,“ segir hann og
bætir við að það sé sallafínt að geta
haft aðgang að fartölvu. „Síðan
kíkja til mín tveir til þrír skóla-
félagar á hverjum degi.“ Á sjúkra-
stofunni sinni er hann með sjónvarp
sem hann horfir á þegar lítið er að
gera. Í uppáhaldi eru Strákarnir í
samnefndum sjónvarpsþætti, upp-
lýsir Bjarki.
Þetta eru mikil umskipti fyrir
fjórtán ára strák sem aldrei hefur
þurft að leggjast inn á spítala fyrr,
en hann segir reyndar spítalavistina
vera betri en hann hafði ímyndað
sér. „Það er Playstation-tölva hérna
og ekki má gleyma því að allir sem
vinna hérna eru frábærir. Hjúkr-
unarfræðingarnir á deildinni eru
rosalega góðir, konurnar í býti-
búrinu, læknarnir og allir hinir. Ég
vil þakka öllum fyrir frábært starf.“
Bjarki vill einnig koma þökkum til
starfsfólks bráðadeildar Landspítala
– háskólasjúkrahúss. Helstu áhuga-
mál Bjarka snúa að alls konar
dægradvöl úti við auk tölvunnar og
hnefaleika, en þá íþrótt hugðist
hann byrja að æfa í vetur en slysið
hefur seinkað þeim áformum. Boxið
er því geymt en ekki gleymt og nú er
það batinn sem hefur forgang.
„Húðin á að geta orðið frekar eðli-
leg þótt maður fái ör og ég ætti að
geta farið í lýtaaðgerðir á fullorðins-
aldri til að laga örin. En ég er búinn
að jafna mig ágætlega andlega og
þetta hefst með jákvæðni og þol-
inmæði,“ segir Bjarki og ítrekar
þakkir sínar til allra sem hafa komið
að umönnun hans.
Bjarki Jóhannsson á batavegi eftir alvarlegt brunaslys við Naustabryggju í Grafarvogi í nóvember
„Þetta hefst
með jákvæðni
og þolinmæði“
Morgunblaðið/ÞÖK
Bjarki Jóhannsson ásamt móður sinni, Elínu Oddnýju Kjartansdóttur, og Jens Kristjánssyni yfirlækni.
Morgunblaðið/Júlíus
Lögreglan var strax kölluð til og hóf rannsókn á slysinu. Hér safnar lög-
reglumaður saman fötum sem fundust á vettvangi við Naustabryggju.
Morgunblaðið/Júlíus
Bjarki telur að 5–10 lítrar af þynni
hafi verið eftir í þessum 25 lítra
brúsa sem þeir félagar fundu.
Það er mikið lagt á 14 ára ungling að liggja vikum
og mánuðum saman á spítala eftir mikið bruna-
slys. En Bjarka Jóhannssyni er ekki fisjað saman
eins og Örlygur Steinn Sigurjónsson komst að
þegar hann heimsótti Bjarka í gær.
JENS Kristjánsson, yfirlæknir á
lýtalækningadeild Landspítalans,
hefur haft yfirumsjón með meðferð
Bjarka og segir mjög viðkvæm lík-
amssvæði hafa brennst og vitn-
eskja um að kviknað hafi í mjög
eldfimum vökva hafi gefið vísbend-
ingar um það strax í upphafi að
brunasárin væru djúp.
„Það er alltaf reynt að láta
brunasvæði gróa af sjálfsdáðum ef
mögulegt er og síðan þarf aðgerðir
til að græða það sem ekki grær,“
segir Jens. „Það var grædd húð á
þau sár sem ekki greru og þetta
var gert með því að flytja þunna
húð af óbrenndum svæðum sem
grær föst við sárin og myndar
þekju á þeim. En það sem grær af
sjálfsdáðum innan 14 daga skilur
yfirleitt ekki eftir sig ör og það er
heppilegast ef hægt er að fara þá
leið.
Meðferðin á Bjarka gekk eðlilega
fyrir sig og horfurnar eru góðar.
Hann kemur til með að fá ör en
hann fær ákveðnar umbúðir til að
draga úr öramynduninni.“
„Batahorf-
urnar góðar“
orsi@mbl.is