Morgunblaðið - 04.06.2006, Blaðsíða 26

Morgunblaðið - 04.06.2006, Blaðsíða 26
26 SUNNUDAGUR 4. JÚNÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ M argt bend- ir til þess að um langan ald- ur hafi þjóðir helgað sér land með mælingum og útreikningum sem byggðust á arfi sagna og trúarhug- mynda. Þannig tengdist maðurinn landinu, gangi himintungla og æðri máttarvöldum. Allt þurfti að eiga sinn sess í veröldinni. Boðun sumars í norðvestri á sólúrinu Frumgerð sólúrsins varð sennilega til á svipuðum slóðum á jörðinni, á svipuðum tíma í sögunni og hélst í hendur við upphaf jarðyrkju. Á milli hvarfbaugs krabba og hvarfbaugs steingeitar liggur hita- belti jarðar, þar verður árstíða varla vart því sólarhæð er svo til sú sama allan ársins hring. Jörðin hallar örlít- ið á sporbaugi sínum, u.þ.b. 23 1⁄2, gráðu það veldur því að árs- tíðirnar verða meir áberandi eftir því sem norðar dregur. Samfélög rétt norðan við hitabelti jarðar, þar sem árstíða er tekið að gæta s.s. á ósum Ganges í Indlandi, Indus í Pakistan, Tigris í Írak og Níl í Egyptalandi, veittu farvegi sólar athygli því gang- ur hennar hafði áhif á afkomu þeirra. Hringur sólúrs umlukti veröld fólks- ins, tengdist merkjum dýrahrings og snemma sögu voru öll viðmið skráð í kennileiti landsins sjálfs, eignuðust þau þannig vissan sess á sólúri heims- myndarinnar og megintrúarhátíðir urðu fasttengdar tilteknum stöðum í landslaginu. Sumar átti sérstakan stað á sól- úrinu, sá staður var í norðvestri og ákvarðaðist af gangi sólar. Má því ætla að einskonar hugmynd alls- nægta hafi búið þar á sjónhring frá fyrstu tíð. Þessi tiltekni staður á sól- úrinu breyttist í eitt helgasta tákn kristninnar við trúskiptin því trúboð- ar hinnar nýju trúar þekktu vænting- arnar um gnægð matar af engjunum sem tengd voru þessu tákni sólúrsins. Því var þar ávallt reist kirkja. Þar reis kristur upp innra með þeim sem á hann trúðu. Þar tíðkaðist að drekka af barmafullum bikar hans og neyta altarissakramentis. Markaðar heimsmyndir sunnan úr heimi Einar Pálsson fræðimaður rann- sakaði forna tölfræði sem birtist í ís- lenskum fornbókmenntum. Við sam- anburð á Njálssögu og samtímaefni frá öðrum löndum virtist sem sjálft sögusvið þeirra skipti máli og væri af- markað á vissan hátt. Einar uppgötv- aði „hjól“ mikið á ósum Rangárvalla, einskonar baksvið Njálssögu, heims- mynd sem augljóslega gegndi tvenns konar hlutverki; að vera heimsmynd og sólúr. Samkvæmt niðurstöðum Einars sem birtust í ritsafni hans, Rætur íslenskrar menningar (R.Í.M.) geyma árósar Rangárvalla risavaxið hjól sem felur í sér norræna heims- mynd hins helga kornkonungdæmis 216.000 rómversk fet að þvermáli (64.152 m) og er hjólið markað helstu kennileitum, himintunglum og þekkt- ustu stuðlum fornrar tölspeki. Þessu mikla sólúri tengjast goðsagnir korn- guðs og fæðuöflunar frumstæðra manna, ættaðar frá hinum miklu suð- rænu fornmenningum þar sem trúar- brögð stjórnuðu öllu í lífinu. Hug- myndafræðilegar rætur hins íslenska þjóðveldis teygðu sig til landanna í kring um okkur, þaðan má rekja bein tengsl til fornindóevrópskra menn- ingarsamfélaga Miðjarðarhafsland- anna. Þetta segir okkur að búast megi við hugmyndum „hjólanna“ al- staðar þar sem forn menningarsam- félög urðu til. Sólúrin miklu hafa nú fundist í mörgum löndum (sjá www.centre.is). Þau virðast öll lúta sömu lögmálum, bundin sömu hug- myndum og mæld á sama hátt, í þeim öllum má finna ákveðna reglu í inn- byrðis afstöðu höfuðbóla og þau öll má bera við „hjól“ Rangárhverfis. Sólúr jafngömul akuryrkju mannkyns Það er einstaklega fagurt hvernig heimsmyndin/sólúrið féll að staðhátt- um á Suðurlandi. Þrídrangur réð legu hennar, frá drangnum markast lína að Stöng, hún er mæld frá Bergþórs- hvoli 216.000 fet að lengd. Goðasteinn efst á Eyjafjallajökli er í háaustur frá Bergþórs- hvoli þaðan eru 216.000 fet að Skálholti. Miðjan er Steinkross, friðarblettur í Hekluhrauni. Sex mín- útum sunnar er Helgafell. Þaðan er gott útsýni yfir vellina og heims- myndina alla. Séð frá Hofi rísa þrír tindar Þríhyrnings yfir fellið, en ein- ungis ef horft er í háaustur, þá ber nyrsta horn Þríhyrnings í efsta klettabelti Helgafells. Þessi sjónlína er einnig sex mínútur að lengd. Þjórsá innsiglar kerfið við tákn vorjafndægra í vestri þar sem ung sól sumars markast af bökkum hennar í landi Kálfholts. Norrænir menn áttu sér engin hof, þau voru úti í náttúrunni, sögðu róm- verskir sagnaritarar sem fóru til Norður-Evrópu á fyrstu öld. 700 ár- um seinna var hof forfeðra okkar Ís- lendinga (Sjá centre.is 5. kafla s.20), staðsett á tilteknum stað sem mæld- ur var frá miðju heimsmyndar í land- námi þeirra, þar hafa aldrei fundist ummerki mannvirkja. Ketilbjörn Ketilsson nam land á Suðurlandi frá eyrunum sunnan Kleifarvatns í vestri að ósum Þjórsár í austri og náði land hans inn á há- lendið norðan Haukadals. Hann nem- ur þann geira sólúrsins sem boðaði vor og sumar. Ef stikað er frá Stein- krossi í hávestur, yfir gresjur og gróna ruðninga fljótanna, að mæld- um 108.000 fetum kemst maður ekki lengra því þá stendur maður á kletta- brún við þungan straum Þjórsár sunnan við brúna á þjóðvegi eitt. Gnýrinn er hrikalegur og minnir á drunur reginaflanna sem snúa ver- öldinni. Á sólúri Íslands er þetta stað- ur vorjafndægra, tákn um að nú sé tími dags og nætur jafnlangur. Framundan er sumarið. Hinum megin fljótsins er land Ket- ilbjörns. Þekkt örnefni í landi hans minna á rauða og hvíta nautið egypska sem réð lendum himins á þessum stað sólúrsins, kennd við vor og sumar árþúsundin fyrir okkar tímatal. Naut himins var tengt Ósírisi í Egyptalandi hinu forna. Um 4000 f. Kr. við upphaf konungatímabils Egyptalands féllu vorjafndægur í merki nauts á stjörnuhimni, hver Faraó varð Ósíris eða bolinn Apis við valdatöku sína og varð tákn vors og gróanda ungrar sólar. Ósíris eða Apis var bæði rauður og hvítur að lit því nautið var tákn sameinaðs Egypta- lands sem skiptist í efra ríki Nílar- fljóts hið hvíta og neðra ríki Nílar- fljóts hið rauða. Apavatn er í lendum sumarkomu vestan Skálholts, fáir hafa botnað í heiti þess. Héti það Apis-vatn, skilst það sömu hugmyndafræði og örnefni hins hvíta litar sumarkomu í þessari sveit s.s. Hvítá og Hvítárnes. Sonar- sonur Ketilbjörns, Gissur, fær líka heitið hinn hvíti þegar hann boðar ís- lensku þjóðinni kristna trú og gefur henni land undir fyrstu kirkju lands- ins, Patrimonium Petri sem síðar var nefnd Skálholt. Sennilega réð þessi ævaforna egypska hugmynd líka nafngift sjálfrar árinnar sem ólmast undir björgunum við fætur mér, Nauts-á, Þjórsá. Í landi Skálholts rétt austan við kirkjustæðið er höfði sem gengur út í Hvítá, Skálholtshamar, frá honum eru 108 þúsund fet að Steinkrossi í suðaustri og handan í beinni sjónlínu er Goðasteinn á Eyjafjallajökli, þang- að eru 216 þúsund fet. Þessi lína ásamt línunni Bergþórshvoll-Stöng afmarkaði hina fornu heimsmynd Rangárvalla. Séð frá miðjunni, Stein- krossi, markast sumarkoma eða hvítasunna, í landi Skálholts í norð- vestri og andstæðan tákn veturkomu að Goðasteini í suðaustri. Skálholt er 108.000 fet norðvestur frá Steinkrossi. Nafn Heilags anda hefur tölugildið 1080 segir gríska testamentið To Pneyma Hagon. Þetta kemur heim við þá hugmynd að tala heilags anda sé 108. Skálholt var helgað heilögum Pétri við upphaf kristni á Íslandi og er á þeim stað sól- úrsins sem tákn alsnægta nýs sumars var 108.000 fet norðvestur frá miðj- unni, Steinkrossi, í íslensku heims- myndinni. Á sama stað á ósum Nílar er að finna sama tákn – og fyrstu kirkju kristinna manna utan Palestínu, í hafnarborginni Alexandriu. Þar á sól- úri Forn-Egypta, 108 mælieiningum frá miðju egypsku heimsmyndarinn- ar var reist ljósker af stærðargráðu sem stakk í stúf við öll mannaverk á þessum slóðum. Ljóskerið var bygg- ingarafrek sem enn er talið eitt af sjö undrum veraldar. Ljósker Alexand- ríu var sennilega reist til dýrðar sól- inni. Merkingin vísaði inn í land en ekki á haf út. Ef farið var frá Níl- árósum í norðvestur í átt til sumarsól- ar, yfir Miðjarðarhaf, gresjur Evrópu og ekki stoppað fyrr en við strendur Atlantshafsins voru eyjarnar Írland og Ísland endamörk veraldar í norð- vestri, þangað eltu menn sennilega hugmyndir um eilíft sumar. Væntingarnar speglast í sögnum af hinu launhelga grali í keltneskum sagnaarfi írsku þjóðarinnar um draumheiminn sem Móses sagði ung- um Njáli frá, í eyðimörk Egypta- lands. Sagan segir að þegar Gaodhal Glasir, sem keltneska þjóðin heitir eftir, var barn í vist hjá Móses í eyði- mörkinni, var hann bitin af snáki, Móses læknaði sárið og sagði honum að þegar hann yrði stór mundi hann finna græna eyju í útvestri þar sem hann og afkomendur hans munu setj- ast að, á eyjunni fögru búa engir snákar né eitruð dýr. Gaodhal Glasir óx úr grasi, eign- aðist fjölskyldu og varð gamall mað- ur. Afkomanda hans var boðið að kenna við hirð Faraós konungs Egyptalands, kennarinn var barna- barn Glasis og hét Njáll. Hann kvæntist dóttur Faraósins sem hét Skota og Írland var seinna skírt eftir. Þau eignuðust börn og urðu valda- mikil ætt við hirð konungs. Frá Egyptalandi stefndi þjóðflokkur Njáls og Skotu til Írlands, hinnar grænu eyju allsnægta í norðvesturút- hafi sem Móses hafði sagt forföður þeirra frá, þangað litu forfeður Kelta við upphaf ferðar og trúðu á full forðabúr matar og trygga afkomu fyrir sig og sína því þar á sjónhring var tákn hins helga grals. Þar tíðk- aðist að drekka af barmafullum bikar Krists og neyta altarissakramentis. Tákn andlegrar og líkamlegrar fæðu manna tók síðar á sig ýmsar myndir, bikarinn varð ílát blóðs Krists og meira að segja tákn um niðja hans eins og fram kemur í bókinni og kvik- myndinni DaVinci-lyklinum sem sýnd er í bíó nú. Fyrir tvö þúsund árum hófst hnignun trúarbragðanna sem fæddu af sér sólúrin. Eftir trúskiptin voru vegsummerki gömlu trúarinnar af- máð og var það gert af yfirvöldum á hverjum stað. Í margar aldir voru heiðin vísindi annaðhvort klædd í kristinn búning, eyðilögð eða vel fal- in. Myndaðist þannig mikil flóra tákna og launsagna um hugsanir tengdar stærðum veraldar og dýpstu kenndum mannsins. Eftir standa skrítin hugmyndasambönd, sagnir og tákn líkt og holar umgjarðir gömlu heimsmyndanna og þjóðir eiga sam- eiginlega í menningararfi sínum. Táknin leynast í gömlum munnmæl- um, hátt upp á byggingum, í hluta höggmyndar, eða í landslaginu sjálfu. Þau blasa við augum ef maður þekkir hlutföllin. Þegar táknanna er leitað skiptir mestu að hlusta vel eftir göml- um sögnum, huga að höfuðáttum, braut sólar og stjarnhimni, hlutföll- um og vegalengdum, því í þeim felast helgir dómar sem ekkert hafa breyst í aldanna rás. Heilagt gral er eitt af örlagatáknum mannkyns og hefur verið sögumönnum yrkisefni alla tíð því hugmynd allsnægta býður ekki uppá neitt minna. Keltar stikuðu sennilega hjólið mikla á Rangárvöllum. Orðið Skál- holt á þessum stað á sólúri Rangár- valla fær dýpri merkingu ef þar var tákn flóru jarðar í mestri velsæld. Þar byrjaði sumar, þá fylltust skálar úr gnægtarhorni móður jarðar. Leitin að hinu helga grali – barmafullum bikar móður jarðar Hið helga gral hefur orðið mörgum rannsóknarefni. Gralið var tákn gnægtar matar og góðrar afkomu og á sér rætur í kerfi gamalla heimsmynda, sem nú er að- eins eftir ómur af. Pétur Halldórsson fjallar um helg- un lands frá Nílarósum til Rangárvalla og kemur inn á dulmál DaVinci-lykilsins um eilíft sumar. Höfundur er myndlistarmaður, ph@centre.is. Heimsmyndir um víða veröld virðast mældar eins og lúta sömu lögmálum, 216.000 fet að þvermáli. Sumarbyrjun er mörkuð í norðvestur geiranum. • Hæð 750mm • Með eða án toppljóss • Allt að 6 tenglar pr. stólpa • Öryggi fyrir hvern tengil • Lekaliðar fyrir hverja 2 tengla • Val um tengla tengda sjálfsala Val um efni: • “Foamex®” í helstu RAL litum. • Heithúðað stál. • Ryðfrítt – slípað • Ryðfrítt – burstað Ljósa- og tenglastólpar fyrir þjónustusvæði Króli ehf, Strandvegur 2, 210 Garðabæ. S: 565 6315 – 660 9503 – www.kroli.is
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.