Morgunblaðið - 04.06.2006, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 04.06.2006, Blaðsíða 42
42 SUNNUDAGUR 4. JÚNÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ Við fjölskyldan ákváðumað fara til Rómar 13. til15. maí 2006. Lindadóttir okkar varð 9 ára15. maí en þetta var í fyrsta skipti sem hún kom til Rómar. Með í ferðinni var Milvia, tengda- móðir mín. Róm er ein af uppáhalds- borgum okkar hjónanna og reynum við að fara til Rómar á hverju ári. Við afréðum að taka lest til Rómar en það tekur ekki nema eina klukku- stund og 37 mínútur að fara frá Flór- ens til Rómar í hraðlest og ekki neins staðar stoppað á leiðinni. Við lögðum af stað klukkan 7:53 og vorum komin til Rómar kl. 9:30. Hótelið sem við höfðum pantað á netinu heitir Villa S. Pio og er í S. Anselmo hverfinu, einu af fínustu og gróðursælustu íbúðarhverfunum í Róm á einni af 7 hæðunum sem Róm er reist á. Ekki reyndist auðvelt að finna hótel í Róm þar sem mörg þeirra voru fullbókuð enda eru maí og júní aðalferða- mannamánuðirnir í borginni. Auk þess var alþjóðlegt tennismót og for- setaskipti á Ítalíu. Hótel Villa S. Pio höfðum við fundið í ferðahandbók- inni „Roma Top 10“ undir róman- tískum hótelum. Hótelið stóðst allar væntingar í alla staði. Quirinale (forsetahöllin) Eftir að hafa skilið farangurinn eftir á hótelinu var ferðinni heitið til forsetahallarinnar en hefðarhæðin var opin almenningi frá 3. til 13. maí 2006 en á því tímabili var enginn for- seti í höllinni. Við vorum mætt kl. 10:15 og stóðum í biðröð til kl. 12:45 í steikjandi sólskini og hita. Sem bet- ur fer hafði tengdamóðir mín ljósa regnhlíf í töskunni og notuðum við hana sem sólhlíf. Líkt og Íslendingi sæmir vildi ég njóta sólarinnar og stóð lítið undir regnhlífinni og gerði það að verkum að ég snarbrann á hálsinum og leið hálfskringilega und- ir lokin. Á meðan við stóðum í biðröð- inni leið yfir eina manneskju og má það teljast kraftaverk að fleirum hafi ekki orðið meint af að bíða. En biðin var þess virði. Quirinale höllin er á Quirinale hæðinni en hæðin dregur nafn sitt af musteri guðsins Quirino en musterið var byggt á 4. öld fyrir Krist. Á mið- öldum voru þær byggingar sem voru á Quirinale hæðinni notaðar til að byggja kirkjur og villur fyrir hefð- arfólk. Quirinale höllin var upphaf- lega sumardvalarstaður páfans í Róm, en sökum þess hve höllin er ná- lægt Vatikaninu bjó páfinn meira og minna í Quirinale höllinni. Höllin var stækkuð oftar en einu sinni frá 16. til 18. aldar og er núverandi útlit á byggingunni frá árinu 1730. Þegar Napóleón lagði undir sig Róm árið 1809 og tók páfann Pio VII sem fanga og flutti hann til Frakk- lands skipaði Napóleón arkitektin- um Raffaelle Stern að gera breyt- ingar á höllinni þar sem hún átti að vera aðsetur Napóleóns. Bertel Thorvaldsen vann við þetta verk auk annarra listamanna. Napóleón vildi láta hylja yfir það sem tengdist kristni en Napóleón náði ekki að búa í höllinni. Þegar Pio VII páfi fékk aftur í hendurnar höllina árið 1814 lét hann sama arkitekt, það er Raffa- elle Stern, draga fram aftur kristnu skreytingarnar. Með sameiningu Ítalíu varð árið 1870 höllin konungshöll og lét kon- ungsfjölskyldan skreyta höllina í neo rókókó stíl Lúðvíks XV. Húsgögnin og listaverk komu úr höllum frá allri Ítalíu. Þegar Ítalía varð lýðveldi árið 1946 varð höllin forsetahöll. Sandro Pertini forseti Ítalíu frá 1978 til 1985 varð sá fyrsti til að opna höllina fyrir skólahópum en einnig er höllin opin fyrir almenning alla sunnudaga frá kl. 8:30 til kl. 12:00 en höllin er ekki til sýnis á sunnudögum frá 2. júlí til 10. september og frá 17. desember til áramóta 2006/07. Aðgangseyrir er 5 evrur. Við fengum að skoða hefðarhæð- ina en þar eru 29 salir. Það var mjög sérstök tilfinning að geta gengið í gegnum sali sem tilheyra sögunni en eru notaðir enn þann í dag og oft hef ég séð þessa sali í sjónvarpinu en það er allt annað að líta þá augum með eigin augum. Aðallega voru okkur sýndir salirnir sem höfðu verið gerð- ir upp í forsetatíð Azeglio Ciampi, en hann var forseti frá 1999 til 2006. Leiðsögumaður fylgdi okkur og fræddi um salina og tók heimsóknin eina klukkustund. Til minningar um heimsóknina fengum við áletraða stállyklakippu. Bannað var að taka myndir en hægt er að skoða myndir á vef forsetahall- arinnar. Trevi-gosbrunnurinn Eftir þessa einstöku heimsókn gengum við niður að Fontana di Trevi eða Trevi gosbrunninum. Þessi gosbrunnur er mjög sérstakur þar sem hann er ekki á stærðarinnar torgi. Sagt er að það eigi að henda aftur fyrir sig pening til að koma aft- ur til Rómar en einnig er sagt að það eigi að drekka vatn úr gosbrunninum þar sem það sé gæfumerki. Nicola Salvi teiknaði gosbrunninn árið 1732. Enn þann dag í dag er vatnið í brunninum frá vatnsbrunninum Acqua Vergine sem Aggrippa lét gera árið 19 fyrir Krist. Vatnið í krönunum í Róm er drykkjarhæft en elstu vatnsbrunnar í heiminum voru í Róm. Fræg er senan í kvikmyndinni „La dolce vita“ eftir Federico Fellini þar sem sænska leikkonan Anita Ekberg baðaði sig í Trevi gosbrunninum en mótleikari hennar var ítalski leikar- inn Marcello Mastroianni. Einnig er fræg myndin „Tre soldi in una font- ana“ eða „Þrír peningar í gos- brunni“. Júlíana Sveinsdóttir, listmálari og afasystir mín, skrifar föður mínum, Leifi Sveinssyni, þegar hann var að skipuleggja ferð sína á Ólympíuleik- ana í Róm árið 1960, að Hótel Font- ana sé ódýrt hótel, en það stendur við Trevi torgið, en ekki er hægt að segja að hótelið sé ódýrt í dag þar sem tveggja manna herbergi með út- sýni yfir Trevi gosbrunninn kostar 260 evrur nóttin. Rósagarðurinn Daginn eftir gengum við frá hót- elinu niður að Rósagarðinum eða „Rosato Comunale di Roma“. Þrátt fyrir að rósagarðurinn sé aðeins á 10.000 fermetra svæði er hann talinn af rósasérfræðingum einn af falleg- ustu rósagörðum í heiminum. Frá árinu 1645 til ársins 1934 var gyð- ingakirkjugarður þar sem rósagarð- urinn er núna. Kirkjugarðurinn var fluttur í Campo Verano þegar ákveð- ið var að gera þetta svæði að grænu svæði og vegur var lagður á milli kirkjugarðsins og Circo Massimo. Árið 1950 spurði Rómarborg gyð- ingana hvort það væri í lagi þeirra vegna að gera rósagarð þar sem kirkjugarður þeirra hafði verið og voru gyðingarnir ánægðir með það en þeir báðu um að tákn gyðinga yrði sett við inngang rósagarðsins til að minnast þess að þetta hefði verið heilagur staður, og var það gert. Um 1.100 rósir eru í garðinum og endar sýningin með keppni. Rósagarður- inn er opinn frá 7. maí til 11. júní 2006. Trastevere Eftir að hafa skoðað Rósagarðinn ákváðum við að taka „Bus & Boat“ en þetta er einn af tveggja hæða opnu strætisvögnunum. Við fórum úr honum við hverfið Trastevere. Trastevere er talið vera með einum líflegustu hverfum Rómar og bó- hemhverfi. Við fórum úr strætónum við Isola Tiberina eða Tiber eyjuna og gengum þar yfir ána Tíber. Fyrst þegar komið er inn í Trastevere hverfið er ekkert nema veitingahús með borðum fyrir utan en þegar lengra er komið inn í hverfið verður það minna ferðamannalegt. Við skoðuðum Santa Maria in Traste- vere kirkjuna sem er á samnefndu torgi. Þetta er elsta kirkjan í Róm en hún var byggð árið 337 á þeim stað þar sem daginn sem Jesús Kristur fæddist streymdi úr undursamleg- um olíubrunni. Mósaíkið í innri hvelfingunni lýsir þessu kraftaverki. Núverandi kirkja er frá 13. öld. Gaman var að sjá unga stráka leika fótbolta á torginu en það er næstum því orðið einstakt að sjá börn ein að leik úti á götu í borgum Ítalíu. Í einni götu var íbúahátíð og var gatan skreytt með blöðrum og tóku íbúarn- ir þátt í leikjum og drukku og borð- uðu úti á götu. Við höfðum ákveðið að fara í báts- ferð um Tiber ána, en hún var inni- falin í strætómiðanum. Sú bátsferð reyndist ekki vera skemmtileg og þannig höfðum við hent frá okkur tveimur dýrmætum klukkustundum. Navona-torgið og Pantheon Við fórum síðan á Navona torgið. Torgið er í barokkstíl en gosbrunn- urinn á torginu er eftir Bernini. Torgið er iðandi af mannlífi, veit- ingahúsum og kaffihúsum. Síðan gengum við að Pantheon. Adriano keisari, sem hafði arkitekt- úr sem tómstundagaman, teiknaði þetta heiðna musteri á árunum 118 til 125 eftir Krist. Hvelfingin er sú breiðasta í Evrópu og er jafnhá og jafnbreið, 43,3 metrar. Foca keisari gaf Bonifacio IV páfa Pantheon árið 608 og varð þá kristin kirkja sem ber nafnið Santa Maria ad Martyres. Hér eru jarðsettir meðlimir ítölsku konungsfjölskyldunnar, Vittorio Emanuele II, sem sameinaði Ítalíu og var fyrsti konungur Ítalíu, Marg- herita eiginkona hans og sonur þeirra Umberto I sem var myrtur árið 1900. Listmálarinn Raffaello bað um að verða jarðsettur í Pant- heon og fékk hann ósk sína uppfyllta. Pantheon stendur við Piazza della Rotonda en við það torg er Albergo del Senato. Var ég 3. ættliðurinn sem Rómarferð Í Róm er margt að sjá og sumir myndu segja að ævin entist ekki til að rannsaka leyndardóma hennar. Berg- ljót Leifsdóttir Mensuali heimsótti borgina eilífu. Rústir Fori imperiale minna á rómverska heimsveldið til forna. Höfundur ásamt Lindu, dóttur sinni, í rústum Fori imperiale. Santa Maria in Trastevere er elsta kirkjan í Róm og stendur á samnefndu torgi. Horft yfir Róm með Vittorio-minnismerkið í baksýn. Trevi-gosbrunnurinn. Sagt er að kasti maður peningi aftur fyrir sig í brunninn sé tryggt að maður snúi aftur til Rómar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.