Morgunblaðið - 11.06.2006, Page 44

44 SUNNUDAGUR 11. JÚNÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Ljónin voru mörg saman í hóp og virtust ákaflega spök. Þó að eitt ljónið á myndinni virðist vera í ansi illilegu öskri er það í raun bara að geispa!
Tvö hundruð fölir Íslend-ingar lögðu af stað aðmorgni 11. apríl sl. ogeftir um hálfs sólar-hrings ferðalag var lent
í Mombasa við Indlandshaf. Þar tók
á móti okkur fjöldinn allur af dans-
andi Afríkubúum, klæddir í afríska
efnislitla búninga, og dúndrandi
trumbusláttur! Komin var nótt í
Kenýa og því lítið að sjá á leiðinni á
hótelin annað en endalaus pálmatré
sem bar við stjörnubjartan nætur-
himininn.
Morguninn eftir blasti svo dýrðin
við, sól og haf og hvít strönd svo
langt sem augað eygði. Hitinn færð-
ist í kroppinn og kyrrð í sálina. Hót-
elin voru öll mjög skemmtilega
hönnuð, nútímalúxus með afrískri
stemningu og starfsfólk vinalegt og
broshýrt. Fyrstu dagarnir voru not-
aðir í hvíld og sólböð, göngutúra og
dekur á snyrtistofu. Þegar letin var
að ná yfirhöndinni var ákveðið að
skella sér í heils dags bátsferð á
Indlandshafinu. Siglt var á gömlum
viðarseglbáti með ströndinni og
ekki leið á löngu þar til við fengum
góðan félagsskap. Höfrungar í tuga-
tali hoppuðu og skoppuðu kringum
skipið og stungu okkur svo af. Skip-
ið var svo stöðvað við geysilega fal-
legt kóralrif og þeir sem vildu
stukku út í til að kafa með loftpípu.
Litríkir fiskar, í öllum stærðum og
gerðum, syntu þarna undir okkur
mannfólkinu og kipptu sér ekki upp
við gestina. Bátsverjar útbjuggu
dýrindis hádegismat og tóku svo
lagið fyrir okkur á swahili. Við
ákváðum að vera enginn eftirbátur
og sungum Hafið bláa hafið og fleiri
íslensk lög en mikið fannst okkur
það hljóma eitthvað þungt og ang-
urvært miðað við hressilegu Afr-
íkulögin!
Í Masai Mara-þjóðgarðinum
Mesta ævintýrið var nú tvímæla-
laust safaríferð til Masai Mara.
Flogið var með 19 sæta vélum tæpa
tvo tíma inn í landið og lent á mal-
arvelli inni í miðjum þjóðgarði.
Magnað var að sjá gíraffafjölskyldu
á harðahlaupum með fram „flug-
brautinni“ með nokkur villisvín á
eftir! Við vorum svo sannarlega
komin í heim villtra dýra. Þar var
engin flugstöð, en jeppar biðu þar
og fluttu okkur á „hótelið“, en þar
var gist í lúxustjöldum, með alvöru
rúmum með himinsæng og baðher-
bergi. Haldið var af stað á jeppum í
leit að dýrum sem eru auðfundin
þarna. Í þrjá daga var keyrt fram
og aftur á hræðilegum vegum og
hossast utan vega til að nálgast dýr-
in enn meir. Stefán (Steven), bíl-
stjórinn okkar, kallaði reglulega
„passa sig“ þegar holurnar voru
djúpar, en við kenndum honum að
sjálfsögðu nokkur orð í íslensku og
var hann snöggur að læra. Dýrin
voru alls staðar; ljón, fílar, gíraffar,
vísundar, sebrahestar, antilópur,
apar, nashyrningar og svo sáum við
einn einmana blettatígur.
Það rigndi smávegis á kvöldin og
urðu því vegirnir og jarðvegurinn
eitt drullusvað, en það gerði þetta
bara meira spennandi. Ef einn jeppi
festi sig kom bara annar og dró
hann upp eða hreinlega bara keyrði
aðeins aftan á hann og ýtti honum
upp úr!
„Ég ætla sko pottþétt að fara aft-
ur,“ sagði Anna Arngrímsdóttir,
„landslagið er ólýsanlegt, plönturn-
ar eins og úr Eden.“ Og Þorgeir
Már Jónsson kærasti hennar tók
undir: „Það er magnað að vera
svona nálægt náttúrunni, það er
bara eins og að vera staddur í miðri
Lion King-myndinni!“
Góðar viðtökur hjá Masai-mönnum
Við heimsóttum einnig Masai-
þorp, en Masaiarnir eru þjóðflokkur
hirðingja sem búa aðallega í Kenýa
og Tansaníu. Karlarnir klæðast
flestir rauðum teppum og konurnar
mjög litríkum kjólum. Um 170
manns bjuggu í þorpinu og tóku vel
á móti okkur með söng og dansi.
Börnin þustu að okkur, frekar
tötraleg með flugur suðandi í vitum
og hári. Höfðinginn, 45 ára maður,
útskýrði fyrir okkur hvernig lífið
gengi fyrir sig í svona þorpi. Fjöl-
kvæni er leyft svo flestir karlarnir
eiga nokkrar konur og hóp af börn-
um. Karlarnir sjá um skepnurnar
og er það það eina sem þeir mega
gera því þeim er bannað að vinna
erfiðisvinnu. Konurnar hugsa um
börnin og byggja húsin sem eru litl-
ir kofar, gerðir úr mold og kúaskít
með þaki úr sprekum. Íslenski hóp-
urinn skemmti sér vel í þorpinu og
nokkrir skelltu sér í dans með kon-
unum en aðrir létu sér nægja að
spjalla og kaupa fallega handgerða
muni af innfæddum.
Mikið var nú gott að lenda aftur á
ströndinni eftir frábæra safaríferð
og eiga eftir tvo daga í leti áður en
haldið var heim. Lagst var í sólbað
með góða bók eða sest á barinn og
spjallað. Óendanlega margt er í
boði á Diani-ströndinni. Hægt er að
leigja sæþotur, báta, fara í sjó-
stangaveiði, golf, skógarferðir eða
bara prútta við heimamenn í
strákofum sem eru alls staðar við
vegina. Einnig er hægt að skreppa í
dagsferð til Mombasa og ganga um
gamla bæinn og versla. Gott úrval
er af veitingastöðum í nágrenni hót-
elanna, með matargerð víðs vegar
úr heiminum.
Ein amman í hópnum, Ragnhild-
ur Benediktsdóttir, sem reyndar
hefur ferðast víða, lýsti því yfir að
þetta væri ein sú albesta ferð sem
hún hefði farið og nú myndi hún
stefna að því að fara með barna-
börnin í ævintýraferð til Kenýa, þau
yrðu að fá að upplifa þetta.
Ferðin tókst sem sagt í alla staði
mjög vel undir traustri leiðsögn ís-
lensku fararstjóranna með Elínu
Þorgeirsdóttur og Borgar Þor-
steinsson í broddi fylkingar. Það
voru sælir og brúnir ferðalangar
sem héldu heim á Frón í eftir-
páskahretið! Vonandi er Kenýa
komið á ferðakort okkar Íslendinga
og þess má geta, fyrir ykkur, sem
dreymir um ævintýri í Kenýa, að
önnur ferð verður í boði í haust.
Hægt er að fræðast betur um ferðir
til Kenýa á www.afrika.is.og
www.uu.is.
Ævintýraleg Kenýaferð
Margir Íslendingar prófuðu að kafa
með loftpípu í ylvolgum sjónum og
kíkja á eitt fallegasta kóralrif í heimi.
Gott var að slaka á við sundlaugina eða í hengirúmi á ströndinni.
Marga ferðalanga er farið
að þyrsta í eitthvað annað
en hefðbundnar sólar-
landaferðir. Því var Kenýa
kjörinn kostur fyrir þá
sem þrá ævintýri og sól
og sumar. Ásdís Ásgeirs-
dóttir slóst með í för.
Í Masai Mara-þjóðgarðinum var keyrt utan vega og því auðvelt að nálgast dýrin
í sínu villta umhverfi. Það var ekki laust við að um mann færi smáhrollur er fíla-
hjörð valsaði fyrir framan jeppana og virti í leiðinni fyrir sér þessi nýju „dýr“.
Morgunblaðið/Ásdís
ÍMasai-þorpinu beið dans og söngur og tóku þeir hressustu þátt í dansinum eins og hún Ragna gerði með Masai-konunum.
asdis@mbl.is
’Magnað var að sjá gíraffafjöl-
skyldu á harða-
hlaupum með-
fram „flugbraut-
inni“ með nokkur
villisvín á eftir!
Við vorum svo
sannarlega komin í
heim villtra dýra.‘