Morgunblaðið - 22.09.2006, Side 42

42 FÖSTUDAGUR 22. SEPTEMBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Bridsfélag Akureyrar
býður til Startmóts
Bridsfélag Akureyrar hefur
ákveðið að bjóða til ókeypis brids-
veislu í upphafi keppnistímabilsins.
Þriðjudaginn 26. september hefst
tveggja kvölda tvímenningsmót,
Startmót Sjóvár, og til að byrja tíma-
bilið af krafti verður ekkert keppn-
isgjald innheimt.
Eru allir hvattir til að mæta og fé-
lagar skulu endilega gera átak í því
að fá óvirka félaga aftur í fjörið …
Tækifærin gerast ekki betri til að
dusta rykið af heilafrumunum og
spila brids.
Stefán Vilhjálmsson
formaður BA
Aðalfundur Bridsfélags Akureyr-
ar 2006 var haldinn 19. september og
ýmis mál voru ekin fyrir en m.a. var
ný stjórn kjörin:
Stjórn B.A. 2006–2007:
Stefán Vilhjálmsson formaður
Hermann Huijbens varaformaður
Brynja Friðfinnsdóttir gjaldkeri
Frímann Stefánsson ritari
Víðir Jónsson áhaldavörður
Stefán Sveinbjörnsson og
Sigfús Aðalsteinsson varamenn.
Er nýkjörinni stjórn óskað vel-
farnaðar í starfi.
Eftir fundinn var að sjálfsögðu
gripið í spil og þessir stóðu sig best:
Haukur Harðarson – Pétur Guðjónss. +17
Hans V. Reisenhus – Reynir Helgason +14
Jón Sverrisson – Sigfús Hreiðarson +14
Gylfi Pálsson – Helgi Steinsson +9
Magnús og Jörundur
unnu tvímenninginn
í lokamóti Sumarbrids
Sigur Magnúsar Sverrissonar og
Jörundar Þórðarsonar var sannfær-
andi 61,7% en þeir voru með 4%
betri skor en Suðurnesjamennirnir
Karl G. Karlsson og Gunnlaugur
Sævarsson sem urðu í öðru sæti með
57,7%
Jón Á. Guðmundsson og Kristján
B. Snorrason urðu í þriðja sæti og
Alda Guðnadóttir og Hrafnhildur
Skúladóttir í því fjórða.
Sveitakeppninni lauk með sigri
sveitar Þriggja Frakka eftir æsi-
spennandi lokaumferð þar sem 6
sveitir áttu möguleika á sigri.
Sveitina skipuðu Kristján Blöndal,
Ómar Olgeirsson, Ísak Örn Sigurðs-
son og Kristján B. Snorrason.
Þrír Frakkar 932.
VÍS 893.
Hermann Friðriksson 884.
Eykt 88
Brids á Suðurnesjum
Vetrarstarfið hófst sl. miðvikudag
með eins kvölds tvímenningi og var
mæting betri en oft áður á fyrsta
haustkvöldi.
Lokastaða efstu para:
Guðjón Jensen – Jóhannes Sigurðss. 106
Kjartan Ólason – Óli Þór Kjartanss. 91
Karl Karlss. – Gunnlaugur Sævarss. 86
Meðalskorin 84.
Spilaður verður eins kvölds tví-
menningur nk. miðvikudag í félags-
heimilinu.
Páll Valdimarsson og Valur
Sigurðsson sigurvegarar í
hausttvímenningi BR
Tveggja kvölda hausttvímenningi
Bridsfélags Reykjavíkur lauk í gær.
Páll Valdimarsson og Valur Sig-
urðsson skoruðu jafnt og þétt og
stóðu uppi sem sigurvegarar.
Lokastaða efstu para:
Páll Valdimarsson – Valur Sigurðsson 58,0%
Örlygur Örlygss. – Ómar Ómarss. 57,6%
Halldór Þorvaldss. – Guðl. Sveinss. 57,2%
Guðm. Skúlason – Sveinn Stefánsson 53,8%
Ómar Olgeirsson – Kristján Blöndal 53,5%
Sævar Þorbjss. – Karl Sigurhjartars. 52,6%
Minnt er á næstu keppni BR sem
hefst næsta þriðjudag, 26. septem-
ber, 3ja kvölda Butler-tvímenningur.
Þetta keppnisform hefur verið afar
vinsælt undanfarin ár.
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson
✝ Jóna SigríðurSteingríms-
dóttir fæddist í
Stóra-Holti í Fljót-
um 2. janúar 1956.
Hún lést á heimili
sínu hinn 16. sept-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Steingrímur
Þorsteinsson, f. 29.
mars 1915, d. 6.
október 1997 og
Guðbjörg Svava
Sigurðardóttir, f.
10. nóvember 1915,
d. 7. janúar 1991. Jóna var næst-
úar 1952, Guðbjörg Kristín, f. 28.
febrúar 1954, maki Úlfar Stein-
grímsson, Gunnar, f. 26. maí 1957,
sambýliskona Bergþóra Péturs-
dóttir, og Bjarni Ómar, f. 23. júlí
1959, d. 12. nóvember 1996.
Dóttir Jónu og Karls Löve, f. 12.
október 1957, er Rakel Rut Karls-
dóttir, f. 24. apríl 1986, sambýlis-
maður Ingi Freyr Sveinbjörnsson,
f. 5. mars 1981.
Jóna vann lengi við hjúkr-
unarstörf að Hátúni og síðast á
Landakotsspítala.
Jóna verður jarðsungin frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
yngst tíu systkina,
hin eru, Erna Gests-
dóttir, f. 13. maí
1936, sambýlismaður
Gísli Ingvason, Stef-
án Arnar, f. 21. ágúst
1944, sambýliskona
Jónína Sigþórsdóttir,
Sigurður Þorsteinn,
f. 20. desember 1946,
maki Þóra Þorsteins-
dóttir, Auðunn Geir,
f. 17. nóvember 1947,
María Soffía, f. 22.
apríl 1949, maki
Halldór Stein-
grímsson, Ragnar Þór, f. 22. febr-
Elsku mamma mín, það er ólýsan-
leg tilfinning að hugsa til þess að þú
sért farin og að ég sjái þig ekki fram-
ar. En það er mér viss huggun að vita
að þér líður vonandi miklu betur, á
þeim stað sem þú ert nú á, innan um
þá sem voru þér svo kærir. Þú varst
búin að standa þig eins og hetja í þinni
baráttu. En við áttum samt sem áður
margar góðar minningar sem koma
til með að ylja mér um ókomna tíð.
Manstu þegar þú bauðst mér til Kan-
aríeyja? Það var nú ekkert slor, bara
5 stjörnu hótel með hlaðborði kvölds
og morgna. Þá var aldeilis lúxuslíf á
okkur, mamma. Manstu svo þegar við
villtumst inn á nektarströnd og þegar
þú sást hvers konar stað var um að
ræða datt upp úr þér: „Þetta er nú
frekar óviðeigandi“ og að sjálfsögðu
sprungum við öll úr hlátri, eins og
okkur er einum lagið. Líka þegar við
Ingi vorum að reyna að kenna þér á
vídeóvélina og þú dróst aðdráttarlins-
una fram og aftur allan tímann, þá var
enn og aftur hlegið. Það sem við gát-
um skemmt okkur og haft gaman
saman. Það eru svo margar svona
ógleymanlegar stundir. En nú ertu
farin í eilífðina og ég sit eftir og held
fast í allar minnigarnar um góðu
stundirnar sem við áttum saman. Ég
á eftir að sakna þín svo ótrúlega mik-
ið, við vorum svo góðar saman. Ég
elska þig, mamma mín, hvíldu í friði.
Blítt mér kenn að biðja,
bænin veitir fró.
Indæl bænaiðja
eykur frið og ró.
Kenndu mér að krjúpa
kross þinn, Jesú við.
Láttu, Drottinn, drjúpa
dýrð í hjarta og frið.
(Þýð. Björgvin Jörgensson.)
Ástarkveðja, þín dóttir
Rakel Rut.
Elsku Jóna „ frænka“, um leið og
ég tengdist inn í fjölskyldu ykkar urð-
uð þið Rakel Rut tvímælalaust og
undir eins frænkur mínar þótt við
værum ekki beint skyldar en það er
algjört aukaatriði.
Það eru blendnar tilfinningar sem
koma upp eftir að þú hefur kvatt. Þú
varst búin að þurfa að hafa fyrir lífinu.
En þú skilur okkur eftir með minn-
ingar og að ógleymdum englinum þín-
um, henni Rakel, sem er alveg einstök
og búin að standa sig svo vel enda veit
ég hvað þú varst stolt af henni. Það
var eins með þig sjálfa og allt í kring-
um þig. Þú varst búin að búa þér til
svo fallegt heimili og allur sauma-
skapurinn, aldrei skildi ég hvernig þú
gast dundað þér við þetta, því ekki
hafði ég þolinmæði í eitthvað svona.
Enda dáðist ég alltaf að þér, þú varst
sjálf svo mikil smekkkona, alltaf
glæsilegust þegar komið var saman.
Rakel mín, missir þinn er mikill og
megi Guð vera með þér og styrkja þig
í gegnum sorgina.
Elín frænka.
Við systkinin viljum með þessum
fáu orðum minnast föðursystur okk-
ar, Jónu Sigríðar.
Okkar fyrstu minningar um Jónu eru
tíðar heimsóknir hennar til okkar á
Vatnsleysuströndina þar sem hún æfði
sig á gítarinn eða vann við hannyrðir.
Í hugum okkar var Jóna frænka
skemmtileg og hjartahlý kona. Það
var alltaf gott að sækja hana heim því
hún tók á móti manni með opnum
örmum og var gestrisin fram úr hófi.
Allir voru alltaf velkomnir. Það var
viðtekin venja hjá henni að ef gesti
bar að garði var allt það besta borið á
borð og aldrei kom maður að tómum
kofanum hjá Jónu hvað mat varðaði.
Hún hafði þá orð á því að fyrst við
værum komin þá skyldum við nú „fá
eitthvað almennilegt að éta“ hjá
henni, frá Jónu fór enginn svangur.
Hún var alltaf að segja okkur hvað
henni þætti vænt um okkur, hvað við
værum sérstök í hennar huga og við
slíkt hrós leið manni alltaf svo vel. Jóna
var mjög trúuð og hún var dugleg að
biðja fyrir þeim sem henni fannst þurfa
þess með og ef við áttum erfiðar stundir
þá hringdi hún sérstaklega í okkur til
þess að heyra í okkur og láta vita að hún
væri að biðja fyrir okkur.
Heimilið hjá Jónu var hlýlegt og
fallegt því hún hafði góðan smekk og
hafði lag á því að gera fallegt í kring-
um sig. Jóna var mjög lagin við hann-
yrðir og það var sama hvort það var
útsaumur eða hekl, allt lék í höndun-
um á henni og var hrein listasmíð.
Frásagnarhæfileikar Jónu nutu sín
vel þegar hún sagði frá skemmtileg-
um atburðum eða fólki því hún átti
auðvelt með að koma auga á spaugi-
legu hliðarnar og var ávallt gaman að
heyra hana segja frá einhverju slíku.
Hún hafði einnig sérstakt lag á því að
gera grín að sjálfri sér. Jónu tókst t.d.
að sjá spaugilegu hliðina á því þegar
hún fótbrotnaði við að spranga í hlöð-
unni heima í Stóra-Holti á jólunum
fyrir nokkrum árum. Hún hefði bara
átt að vita betur en að reyna að vera
smástelpa í hlöðuleik. Jóna var einnig
ófeimin við að segja sína skoðun á öllu
og öllum og ef hún teldi þörf á því þá
skammaði hún fólk. Við okkur systk-
inin voru það þó einkum góðlátlegar
athugasemdir á léttu nótunum.
Þegar Jóna fór í verslunarferðir og
keypti eitthvað sem í raun var ekki
lífsnauðsynlegt talaði hún um að bub-
bast. Þegar Dísa litla fæddist og Jóna
kom í heimsókn og sá alla kjólana sem
hún hafði fengið sagði hún: „Jæja
Kristín mín, núna þarf ég að fara í
bubbuleik.“ Jóna hafði alla tíð sterkar
taugar heim í Fljótin og reyndi hún að
fara norður þegar tækifæri gáfust.
Alltaf þótti henni gott að koma heim
og þá ekki síst að hitta systkini sín,
frændfólk og vini fyrir norðan.
Við erum þakklát fyrir að hafa
fengið að kynnast svona skemmtilegri
og hjartahlýrri konu sem vildi allt fyr-
ir alla gera. Elsku Rakel, við hugsum
til þín og biðjum guð að vera með þér
og styrkja.
Margrét Stefánsdóttir,
Arnar Stefánsson, Kristín
Svava Stefánsdóttir.
En hvers er að minnast og hvað er
það þá sem helst skal í minningu
geyma.
Þegar kemur að svona stundu eins
og þessari, að kveðja elskulega vin-
konu, þá vill maður geyma allar minn-
ingar, ekki velja úr, hversu sárar og
erfiðar eða glaðlegar og ánægjulegar
þær eru.
Jóna var aðeins unglingur þegar ég
kynnist henni og kom inn í hennar fjöl-
skyldu, og þá strax urðum við bestu vin-
konur sem hélst alla tíð. Alltaf kát, dug-
leg og hjálpfús, tilbúin að gera allt fyrir
alla og þó sérstaklega heima hjá foreldr-
um sínum bæði úti og inni. Hún fór
snemma að heiman til að vinna, meðal
annars í kaupavinnu og í fiskvinnu og
var þar enginn svikinn af hennar störf-
um. Jóna hafði unun af allri handavinnu.
Hún prjónaði margar peysurnar bæði á
sjálfa sig, systkinabörnin svo ekki sé tal-
að um allt það sem hún prjónaði og
saumaði á dóttur sína Rakel. Oft sátum
við saman yfir handavinnu okkar, gerð-
um grín að mistökunum, spjölluðum,
spáðum í spil eða bolla og hlógum að öllu
saman.
Hún bjó sér fallegt heimili, var
ákaflega smekkleg með sjálfa sig og
umhverfi. Handavinnan hennar
prýddi heimilið, á borðum, veggjum
og einu sinni heklaði hún gardínur
fyrir eldhúsgluggann.
Jóna var höfðingi heim að sækja og
henni þótti gaman að taka á móti
gestum. Minnist ég afmælis hennar
núna í janúar þegar hún varð fimm-
tug, þar voru saman komnir hennar
kærustu vinir og áttu þar góða stund.
Á Grettisgötunni áttu margir næt-
urstað ef komið var úr sveitinni fyrir
norðan, til Reykjavíkur og var þá oft-
ast sett eitthvað gott í pottinn eins og
Jóna sagði. Hún hafði gaman af því að
ferðast, innanlands sem utan og ferð-
aðist m.a. með foreldrum sínum um
landið og hafði gaman af því að segja
frá enda mjög minnug á það sem hún
heyrði eða sá.
Jóna var mjög trúuð kona og það
hjálpaði henni oft í öllum hennar veik-
indum. Hún var líka alltaf tilbúin að
hjálpa og aðstoða ef einhverjum leið
illa. Þegar leiðir skiljast á þennan hátt
er lítið hægt að segja og ekki okkar að
dæma.
Elsku Rakel, Guð styrki þig og
blessi, þú varst sólargeisli móður
þinnar.
Ég er þakklát fyrir að hafa átt Jónu
öll þessi ár og bið góðan Guð að varð-
veita allar minningar, eins og við
munum öll gera.
Þú heyrir spurt: Er hjálp að fá
og hvar er ljós og dag að sjá?
Ef hjartað týnir sjálfu sér
hvar sé ég leið, hver bjargar mér?
Þú heyrir svar ef hlustar þú
af hjartans þörf, í barnsins trú
því Kristur Jesús þekkir þig
og þú ert hans, hann gaf þér sig.
(Sigurbjörn Einarsson)
Einlæg vinkona,
Þórdís Símonardóttir
Elsku Jóna. Það var alltaf jafn
gaman að fá þig í heimsókn í sveitina
og fá stóru faðmlögin frá þér.
Það var líka alltaf gaman í gamla
bænum, að spjalla við þig og spila
„kana“ með hinum krökkunum.
Það vantaði sko aldeilis ekki fjörið í
Holt þegar Jóna var mætt á staðinn.
Við gleymum heldur aldrei þegar
við komum í heimsókn til þín, þá vant-
aði sko ekki veitingarnar og dekrið
sem maður fékk, verst hvað við kom-
um sjaldan. Við eigum eftir að sakna
þín sárt, takk fyrir allt.
Já fögur eru Fljótin mín
og frjó af jarðargróðri,
er mörgu blaða blómin þín
í brekku standa góðri.
Og endurspegla aftur sig
í lygnum vatnafleti,
ég held að fáar fegri en þig
menn fundið sveitir geti.
(Þorsteinn Helgason.)
Elsku Rakel, Guð styrki þig í sorg-
inni.
Stefanía, Fanney og
Bjarney Gunnarsdætur.
Elsku Jóna. Það var alltaf vel tekið
á móti manni ef maður kíkkaði í borg-
ina. Þá sýndirðu mér það sem þú
varst að gera hverju sinni í handa-
vinnunni. Þú varst algjör snillingur í
höndunum með allt þitt bróderí.
Heimili þitt var fullt af dásamleg-
um hlutum, því ekki þótti þér leiðin-
legt að fara í smá bubbuleik.
Ein ferðin mín suður er mér alltaf
fersk í minni. Þegar ég og vinkona
mín komum í bæinn og fengum að
gista hjá þér. Þú varst fyrir norðan og
lánaðir okkur íbúðina og auðvitað eins
og þér einni var lagið var búið um
okkur og fullur ísskápur af mat. Þú
skildir eftir ótal skilaboð handa okkur
t.d. ef okkur langaði í eitthvað annað
en var í ísskápnum, var það í frystin-
um og þar frameftir götunum.
Þú lést alltaf vita af þér þegar þú
komst til Akureyrar og varst rosalega
dugleg að heimsækja mig, þó svo að á
tímabili byggi ég fyrir utan bæinn,
léstu það ekki trufla þig. Þú varst
dugleg að hringja í mig og segja mér
hvað væri nú að frétta af þér og fjöl-
skyldu okkar.
Ef ég hringdi og þú varst ekki upp-
lögð í það skiptið, þá sagðir þú mér
það bara og hafðir samband seinna
þegar betur stóð á, en þú áttir mis-
góða daga í veikindum þínum.Ég á
eftir að sakna allra stundanna sem
fóru í spjall um sameiginlegt áhuga-
mál okkar, handavinnuna. Margt
sagðirðu mér sem ég hefði annars
ekki vitað, einnig þótti mér afar vænt
um þegar þú varst að rifja upp gamlar
minningar og hversu mikið þú talaðir
um ömmu, afa og Bjarna. Nú ertu
komin til ömmu, afa og Bjarna og ég
geymi þig í minningu minni.
Takk fyrir allt og allt.
Kom, fegurð, ljá mér ljósið þitt
og leið mig hvítri hendi
að furðustiginn fái ég hitt
og fundið þreyða landið mitt,
ónumið undralendi.
(Hulda)
Elsku Rakel og Ingi, innilegar
samúðarkveðjur og Guð veri með
ykkur.
Þín frænka
Sædís Eva.
Jóna Sigríður Steingrímsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
KJARTAN PÁLSSON
bóndi,
Vaðnesi,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands miðviku-
daginn 13. september.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju laugardaginn
23. september kl. 13.30.
Helga Helgadóttir,
Guðmundur Jóhannesson, Þórleif Gunnarsdóttir,
Brúney Bjarklind,
Ragnhildur Eiríksdóttir, Magnús Tryggvason,
Heimir Kjartansson, María Kjartansson,
Birna Kjartansdóttir, Gísli Jón Bjarnason,
Páll Helgi Kjartansson, Salome Hansen,
Jón Steingrímur Kjartansson, Dóra Þórsdóttir,
Guðjón Kjartansson, Anika Bäcker,
Ólafur Ingi Kjartansson,
Hans Hoffmann Þorvaldsson, Guðlaug Sigurðardóttir,
Svala Birna Sæbjörnsdóttir, Davíð Ben
og barnabörn.