Morgunblaðið - 12.10.2006, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 12.10.2006, Blaðsíða 34
34 FIMMTUDAGUR 12. OKTÓBER 2006 MORGUNBLAÐIÐ UMRÆÐAN M ary Whelan heitir kona, hún er fasta- fulltrúi Írlands hjá stofnunum Sam- einuðu þjóðanna í Genfar. Whelan stýrði á sínum tíma kosningabaráttu Íra fyrir sæti í ör- yggisráði SÞ, 2001–2002, og hún hefur skrifað ágæta grein í tímarit sem heitir Administration (vorhefti 2002) þar sem gerð er grein fyrir aðdraganda kosninganna, þeim áherslum sem Írar settu í baráttu sinni og þeirri reynslu sem þeir öðluðust. Þetta er fróðleg lesning. Annars vegar vegna þess að ýmislegt er líkt með aðdraganda kosninganna, sem Írar fóru í gegnum haustið 2000, og hins vegar vegna þess að aðstandendur framboðs Íslands vegna setu í öryggisráðinu 2009– 2010 hafa augljóslega að einhverju leyti mótað sínar áherslur á grundvelli frásagnar Whelan. Sem ætti kannski ekki að koma á óvart, það er ýmislegt líkt með þessum þjóðum; hin landfræðilega lega, smæðin og hinar hugmynda- fræðilegu áherslur, svo fátt eitt sé nefnt. Þó ber að taka fram að Írar hafa sem sjálfstæð þjóð gætt hlut- leysis síns mun betur en Íslend- ingar. Þessi afstaða er tilkomin af sögulegum ástæðum, þ.e. varð til vegna afstöðunnar til Bretlands, sem Írland var hluti af. Fræg er sagan af því er frelsishetjan og forsætisráðherrann Eamon de Va- lera gekk á fund sendiherra Þýskalands í Dublin í stríðslok 1945 og vottaði honum samúð sína vegna fráfalls Adolfs Hitlers, í nafni hlutleysisins. Ekki þarf að taka fram að Win- ston Churchill varð æfur við þess- ar fregnir og lét de Valera hafa það óþvegið í útvarpserindi; skipti engu að Írar höfðu í reynd verið Bretum hjálplegir í stríðinu, svona á bak við tjöldin. En sumpartinn segir þessi saga sitthvað um Íra. Þeir eru ekki að- ilar að NATO og hafa verið nokk- uð róttækir í mannréttindamálum; straumarnir vestur um haf til Bandaríkjanna eru hins vegar ekki minni en hér á Íslandi, eins og eðlilegt má teljast í ljósi þess hversu miklir fólksflutningar þang- að hafa verið undanfarin 150 ár eða svo. Hvað um það. Ljóst er af frá- sögn Mary Whelan í Admin- istration að aðstandendur fram- boðs Írlands 2001–2002 fengu að heyra ýmsar þær efasemdir og þá gagnrýni sem íslenskir ráðamenn fá gjarnan að heyra þegar rætt er um framboð Íslands vegna setu í öryggisráðinu 2009–2010. Kannast ekki allir við þessar spurningar: til hvers erum við að þessu? Hvað munum við fá út úr því að sitja í öryggisráði SÞ? Whelan segir að henni hafi sýnst sem þessar spurningar væru að hluta til tilkomnar vegna eins kon- ar smáþjóðakomplexa; öðrum stundum hafi gagnrýnin byggst á efasemdum um gildi Sameinuðu þjóðanna sem slíkra og þess sjón- armiðs að Írland ætti að eyða tak- mörkuðum fjármunum sínum, sem eyrnamerktir væru utanrík- ismálum, til betri nota. „Þegar maður reyndi að svara spurningum af þessum toga,“ segir Whelan í grein sinni, „hlaut maður að vísa til þess að það séu hags- munir allra ríkja að stuðlað sé að stöðugleika í alþjóðamálum og þró- un í friðarátt. Átök í Mið- Austurlöndum, á Balkanskaga eða í Mið-Asíu geta haft og hafa afleið- ingar á hagkerfi alls heimsins og þar með einstakra þjóða. Og þeim sem efuðust um getu SÞ [til að vera afl til góðs] með því að vísa til mistaka samtakanna varð mað- ur að benda á að þó að við gætum komist hjá því að bera beina ábyrgð á mistökum SÞ með því að halda okkur víðs fjarri örygg- isráðinu, gætum við varla gagn- rýnt öryggisráðið ef við værum ekki sjálf tilbúin til að axla beina ábyrgð á því verkefni að vinna að friði og öryggi í heiminum.“ Það má taka undir þessi svör Whelan og þau eiga eins vel við hér á Íslandi eins og á Írlandi. Eftir stendur þó að Írar hafa um langt skeið sannanlega rekið sjálfstæða utanríkisstefnu á meðan ýmsir efast um að það eigi við hér heima. Íslenskir ráðamenn eiga í öllu falli enn eftir að sýna þjóð sinni fram á að þeir muni verða annað og meira en viðhlægjendur Bandaríkjanna í öryggisráði Sam- einuðu þjóðanna. Það kann að vísu vel að vera að gagnrýni hvað þennan þátt varðar sé ósanngjörn – staðreyndin er t.d. sú að Ísland hefur ekki verið neitt sérstaklega undirgefið Bandaríkj- unum í atkvæðagreiðslum í alls- herjarþingi SÞ; ljóst má á hinn bóginn vera að þrýstingur á að við fylgjum þeim að málum verður mun meiri í öryggisráðinu, þar sem ákvarðanirnar eru raunveru- lega teknar – en ráðamönnum hef- ur ekki tekist að sýna þjóð sinni fram á þetta. Þar er verk að vinna. Írar öttu upphaflega kappi við Norðmenn og Tyrki um sæti í ör- yggisráðinu en Tyrkir heltust úr lestinni, á meðan Ítalir bættust við. Ráða má af grein Whelan að Írar töldu líklegast að Norðmenn flygju inn, ímynd Norðurlanda væri slík og Norðmanna sér- staklega (sem milligöngumanna í friðarumleitunum). Sérlega athygl- isvert er að heyra að tveimur ár- um fyrir kosningar höfðu Írar að- eins fengið 31 loforð um stuðning; það eru nefnilega í dag akkúrat tvö ár í kosningarnar sem Ísland mun taka þátt í og staða okkar er mun betri en Íra á sama tíma- punkti, við erum (líklega) búin að fá 70–80 loforð um stuðning (ís- lenskir embættismenn vilja ekki gefa upp nákvæma tölu). Írar hins vegar flugu inn í fyrstu atkvæðagreiðslu þegar til kom, tryggðu sér strax nauðsyn- legan atkvæðafjölda. Norðmönnum tókst hins vegar ekki að tryggja sér nauðsynlegan atkvæðafjölda fyrr en í fjórðu atkvæðagreiðslu, Ítalir sátu eftir með sárt ennið. Reynsla Írlands » Sérlega athyglisvert er að heyra að tveimur ár-um fyrir kosningar höfðu Írar aðeins fengið 31 loforð um stuðning; það eru nefnilega í dag akk- úrat tvö ár í kosningarnar sem Ísland mun taka þátt í og staða okkar er mun betri en Íra á sama tímapunkti [...] Blogg: davidlogi.blog.is VIÐHORF Davíð Logi Sigurðsson david@mbl.is ÞAÐ kemur á óvart að lesa í Morgunblaðinu fimmtudaginn 5. október sl. harðorða grein um listahátíðina Sequences eftir menn- ingarritstjóra Morg- unblaðsins, Fríðu Björk Ingvarsdóttur. Gagnrýni hennar beinist að því að að- standendur hátíð- arinnar hafi farið af stað meira af kappi en forsjá og ekki tryggt að nægilegt fjármagn væri til staðar til að lista- menn fengju sann- gjarna umbun fyrir vinnu sína. Þarna gætir mis- skilnings á tilurð hátíðarinnar. Se- quences-listahátíðin er ekki ákveðin og fjármögnuð af opinberum að- ilum eins t.a.m. Listahátíð í Reykjavík eða Menningarnótt. Se- quences-hátíðin er haldin á allt öðr- um forsendum og er að frumkvæði Banananas, Kling og Bang og Ný- listasafnsins sem rekin eru af lista- mönnum. Markmið hátíðarinnar er að beina athyglinni að því kraft- mikla og skapandi starfi sem fer fram árið um kring í sýning- arsölum víðsvegar um borgina og gera afl listamanna sýnilegt. Það er einnig markmið aðstandenda hátíð- arinnar að slá hvergi af í faglegum og listrænum kröfum þó fjármunir séu af skornum skammti. Kynningarmiðstöð íslenskrar myndlistar kemur að verkefninu því hátíðin er kjörið tækifæri til kynningar á íslenskum myndlist- armönnum og augljóst að hún mun vekja athygli erlendis. Það er ánægjulegt að mjög margir lista- menn og flestir sýningarsalir mið- borgarinnar taka þátt í þessari listahátíð sem er frá listamönnum sprottin. Það var öllum ljóst frá upphafi að hátíðin gat ekki kostað mikið og kostnaðurinn við framkvæmdahlið- ina myndi óhjákvæmilega lenda á aðstandendunum og þátttakendum. Sú staðreynd hefur verið uppi á borðum frá því að hugmyndin kviknaði fyrir tæpu ári. Það var því afar ánægjulegt að Lands- bankinn, Baugur og fleiri einkaaðilar skyldu sjá sér hag í því að styrkja hátíðina sem gerði mögulegt að minnka þann kostnað sem lenti á þeim sem að hátíðinni standa. Það er gott að sjá að Fríða Björk skuli bera hag íslenskra myndlist- armanna fyrir brjósti og benda á bág kjör þeirra. Um árabil hafa íslenskir myndlistamenn haldið uppi blóm- legu listalífi, sem er mikið mært af stjórnmálamönnum og fjölmiðlum, í sjálfboðavinnu að mestu leyti. Þannig hafa framsæknustu sýning- arstaðirnir í íslenskri myndlist ver- ið reknir og má þar nefna Gallerí Hlemm, Klink og Bank, Ban- ananas, Kling & Bang gallerí og Nýlistasafnið. Það er ljóst að eng- inn þessara staða væri til lengur ef ekki væri fyrir þrotlaust sjálfboða- starf aðstandenda og listamanna sem þar sýna. Árum saman hafa íslenskir myndlistarmenn starfað fyrir litla sem enga umbun og haldið uppi merkjum íslensks menningarlífs hér heima og erlendis, í hátíðum á vegum ríkis og borgar, sem í raun er alvarlegra mál en þegar grasrót- arhátíð á borð við Sequences tekur frumkvæði að því að sameina krafta listamanna. Gagnrýni sem þessi ætti því frekar að beinast að þeim aðilum. Það má segja að dæmisagan um litlu gulu hænuna og fræið hennar sé eins og saga íslenskrar samtíma- listar í hnotskurn. Þegar íslenskir listamenn á sjöunda áratugnum vildu beina sköpunarkrafti sínum að nýlistum voru þeim allar dyr lokaðar. Þeir hafa síðan þá staðið í rekstri sinna eigin sýningarstaða og það er ekki fyrr en á síðustu ár- um að þeim hafa opnast dyr í hin- um söfnunum. Fræið er farið að spíra. Það er samt enn ekki orðið þannig að íslenskir listamenn fái sanngjarna umbun fyrir vinnu sína á Íslandi þó þeir séu eins þrótt- miklir og raun ber vitni. Það er því ráðist á garðinn þar sem hann er lægstur að taka upp umræðu um bág kjör listamanna í tengslum við listahátíð sem rekin er með sam- einingarkrafti listamanna til að glæða borgina lífi og nýta athygli heimspressunar. Í raun varðar hún leiðina í átt að betri kjörum fyrir listamenn og viðurkenningu á framlagi þeirra til íslenskrar menn- ingar. Sequences-hátíðin hefst föstu- daginn 13. október og vonandi geta sem flestir notið þeirrar fjölbreyttu og vönduðu dagskrár sem lista- menn bjóða upp á víðsvegar í borg- inni þar til henni lýkur 28. október. Sequences-listahátíðin – Litla gula hænan og fræið Lárus Vilhjálmsson gerir at- hugasemdir við skrif Fríðu Bjarkar Ingvarsdóttur um Se- quences-listahátíðina » Það er því ráðist ágarðinn þar sem hann er lægstur að taka upp umræðu um bág kjör listamanna í tengslum við listahátíð sem rekin er með sam- einingarkrafti lista- manna til að glæða borgina lífi og nýta at- hygli heimspressunar. Lárus Vilhjálmsson Höfundur er framkvæmda- stjóri Nýlistasafnsins. UNDIRRITAÐAR hafa síðastliðnar vikur skipst á skoðunum við formann borgarráðs, Björn Inga Hrafns- son, um réttmæti fjöl- skyldugreiðslna. Björn Ingi telur að með þeim megi leysa vanda foreldra ungra barna og við erum því allsendis ósammála. Okkar helsta gagnrýni snýr að andleysi Björns Inga gagn- vart málefnum fjölskyldna, einkum og sér í lagi þar sem hann er í fyr- irtaks aðstöðu til að beita sér af fullum þunga í málaflokknum, ver- andi formaður fjölskyldunefndar ríkisstjórnarinnar. Í svargrein Björns Inga snýr hann út úr og vík- ur sér fimlega undan þungamiðju málflutnings okkar; við teljum að fjölskyldur þessa lands eigi skilið lengra fæðingarorlof og hærri barnabætur, þessar tvær aðgerðir eru ein helsta viðurkenning hins opinbera á mikilvægi foreldra- hlutverksins, viðurkenning sem flestir eru sammála um að börnin okkar þurfa á að halda. Fjölskyldu- greiðslur upp á nokkra tugi þús- unda geta varla talist merkilegur verðmiði á mikilvægi foreldra- hlutverksins og við gagnrýnum að þeim fjármunum verði hugsanlega varið í fjölskyldugreiðslur í stað þess að hlúa að uppbyggingu til framtíðar og raunverulegum lausn- um sem stuðla að auknum lífs- gæðum íslenskra barna. Trylltur taktur Í Morgunblaðinu 1. október er góð úttekt á málefnum barna og fjölskyldna. Þar er Ísland borið saman við hin Norðurlöndin og kostir og gallar fjölskyldugreiðslna vegnir og metnir. Þar er rakið að Norðmenn hafa tekið upp fjöl- skyldugreiðslur en eru að hugsa um að leggja þær af. Ástæðan er sú að nær eingöngu konur nýttu sér þær og því gera þær lítið úr jafnrétt- isþætti lögbundins feðraorlofs og framgangi jafnréttisbaráttunnar. Í úttekt Morgunblaðsins benda ýmsir fræðimenn sem og mæður réttilega á hinn tryllta takt samfélagsins og að þarfir barnanna ráði ekki för. Atvinnulífið, hið opinbera og þar með talið Reykjavíkurborg, eiga að stuðla að sveigjanleika sem íslensk- ar fjölskyldur kalla á. Með sam- stilltu átaki ríkis og sveitarfélaga getum við brúað bilið milli fæðing- arorlofs og leikskólagöngu; borg- aryfirvöld eiga að halda áfram að hlúa að leikskólunum og tryggja öllum börnum frá eins árs aldri vistun á faglegum og góðum leik- skólum, alþingismenn eiga að leggja höfuðáherslu á lengingu fæð- ingarorlofs í 12 mánuði, hið minnsta. Barnabæturnar verður að leiðrétta, þær hafa hríðlækkað í tíð þessarar ríkisstjórnar, svo mikið að skömm er að. Fjölskyldunefndin sem Björn Ingi Hrafnsson veitir forstöðu á að skila af sér fyrir jól og við hlökkum til að sjá afrakstur nefndarinnar varðandi brýn atriði sem gerir fjöl- skyldum þessa lands betur kleift að njóta samvista við nýjasta fjöl- skyldumeðliminn. Það eru brýr sem brúa ár, fjöl- skyldugreiðslur eru hálir og valtir steinar sem hægt er að stikla á en við kjósum brúna heldur og munum starfa að því að byggja brýrnar en treysta ekki á steinana. Kæri Björn Ingi, brettu nú upp ermarnar og skelltu þér í brúarvinnuna með okkur. Það er verk að vinna. Valtir steinar Oddný Sturludóttir og Bryndís Ísfold Hlöðversdóttir skrifa um málefni fjölskyldna »Með samstilltu átakiríkis og sveitarfé- laga getum við brúað bilið milli fæðingaror- lofs og leikskóla- göngu... Bryndís Ísfold Hlöðversdóttir Höfundar sitja í leikskólaráði fyrir Samfylkinguna. Oddný Sturludóttir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.