Morgunblaðið - 02.01.2007, Blaðsíða 20
Akranes | Flugeldasýning Ak-
urnesinga á gamlárskvöld kom
Brasilíumanninum Gustavo Costa
Ferreira ekki á óvart því skipti-
neminn segir að í heimalandi
hans sé jafnvel enn meira um
sprengjur og flugelda. „Jú, þetta
var glæsilegt hérna á Akranesi
en ég held að það sé jafnvel
meira gert af slíku í Brasilíu,“
sagði Gustavo í gær en hann er
nýfluttur á Akranes þar sem
hann mun dvelja hjá Pálínu Sig-
mundsdóttur og Alfreð Þór Al-
freðssyni fram á sumar.
„Ég hef verið hjá fjölskyldu á
Hvanneyri í Borgarfirði frá því
ég kom til Íslands þann 25. ágúst
síðastliðinn en það var svolítið
erfitt fyrir mig að venjast sveita-
lífinu. Ég er búinn að vera á
Akranesi í þrjár vikur og mér líst
ljómandi vel á bæinn.“
Gustavo er aðeins 15 ára gam-
all og er því yngstur þeirra
skiptinema sem komu til Íslands
sl. sumar.
Alls eru um 45 skiptinemar á
vegum AFS á Íslandi þennan
vetur. Gustavo er ekki sá eini úr
fjölskyldunni sem leitaði á vit
ævintýranna því tvíburabróðir
hans dvelur í Prag í Tékklandi
sem skiptinemi. „Ég valdi Ísland
og fannst það ótrúlega spennandi
land. Það sem ég vildi var að
kynnast landi og menningu sem
væri eins ólík því, sem ég á að
venjast frá Brasilíu, og hægt er,“
segir Gustavo en hann kemur frá
borginni Goiania sem er skammt
frá höfuðborginni Brasilíu.
„Það eru um 1,3 milljónir íbúa
í borginni sem ég kem frá.
Reyndar er það ekki stór borg í
heimalandi mínu en ég held að ég
gæti aldrei búið í 5000–6000
manna bæ í Brasilíu. Hérna á
Akranesi er allt til alls; sjúkra-
hús, framhaldsskóli, bókasafn,
góð íþróttaaðstaða og fleira. Ég
held að ég gæti ekki fundið slíka
aðstöðu í jafnstórum bæ í Bras-
ilíu.“
Skíðaferð
Það sem hefur komið Gustavo
mest á óvart er hve lítið hefur
snjóað á Íslandi. „Ég hafði aldrei
séð snjó áður en ég kom til Ís-
lands. Ég vona að snjórinn komi
á nýja árinu svo ég geti farið á
skíði á Akureyri. Það er draum-
urinn að fá að prófa að standa á
skíðum. Bláa Lónið er einnig á
óskalistanum en ég er viss um að
ég á eftir að fá að sjá meira af
landinu á næstu mánuðum.“
Knattspyrna er eitt af aðal-
áhugamálum Gustavos og er
hann staðráðinn í því að fá að
leika 1–2 leiki með ÍA áður en
hann heldur til síns heima þann
8. júlí. „Ég er framherji og það
er gaman að kynnast nýjum vin-
um í knattspyrnunni. Akranes-
höllin er frábær, þar er gott gras
og það er ótrúlegt að geta æft við
slíkar aðstæður hérna á Íslandi.“
Gustavo mun stunda nám við
Fjölbrautaskóla Vesturlands á
vorönninni og hlakkar hann mik-
ið til að hefja þar nám. „Ég
stefni að því að bæta íslenskuna
hjá mér. Það er mjög erfitt að
læra íslensku en ég reyni eins og
ég get,“ segir Gustavo á íslensku.
Orðaforði hans er alltaf að
aukast en enskan er það tungu-
mál sem hann hefur notað mest í
samskiptum sínum við aðra þeg-
ar íslenskukunnáttan dugir ekki
til.
Þegar Gustavo er spurður að
því hvers hann sakni mest frá
Brasilíu er hann fljótur að svara.
„Það er veðrið. Sólin og hitinn. Á
nýársdag í Brasilíu væri ég á
stuttbuxum í fótbolta úti með fé-
lögum mínum. Það er víst ekki
hægt í þessu veðri á Íslandi.“
Áramótin voru hefðbundin hjá
Gustavo en hann fór seint að sofa
eftir að hafa „rúntað“ um Akra-
nes með félaga sínum alla nótt-
ina. „Ég held að krakkar í Bras-
ilíu séu ekkert öðruvísi en
íslenskir krakkar þegar kemur
að því að skemmta sér. Það er
notað meira af áfengi hérna en
ég á að venjast en ég er ekki
mikið fyrir slíkt.“
Læknisfræðin heillar
Um framtíðina segir Gustavo
að hann ætli að feta í fótspor föð-
ur síns og leggja fyrir sig lækn-
isfræðina en móðir hans er sál-
fræðingur. „Það er markmiðið
hjá mér að verða læknir. Það er
spennandi starf sem gæti gert
mér kleift að ferðast og skoða
heiminn enn frekar. Ég hef að-
eins einu sinni áður komið til
Evrópu; í nokkrar mínútur á
Heathrow-flugvöll í London. Ég
á því eftir að skoða heilmargt og
ég hlakka til framtíðarinnar,“
sagði Gustavo Costa Ferreira,
sem verður 16 ára gamall þann
10. ágúst á þessu ári.
Pálína og Alfreð, sem Gustavo
kallar nú mömmu og pabba, hafa
aldrei áður verið með skiptinema
á sínu heimili og segir Pálína að
þau sjái ekki eftir því að hafa
tekið við Gustavo. Hann talar um
að hann eigi nú ótrúlega stóra
fjölskyldu sem hafi aðstoðað sig
við kynnast nýjum aðstæðum.
„Við búum hér rétt við golfvöll-
inn og það eru margir kylfingar í
„nýju“ ættinni minni. Ég verð ef-
laust dreginn út á völl þegar það
fer að vora og það verður bara
skemmtilegt.“
„Hef aldrei séð snjó áður“
Morgunblaðið/Sigurður Elvar
Ánægður Gustavo Costa Ferreira, brasilískur skiptinemi, unir hag
sínum vel á Akranesi. Hann hefur hug á að komast í lið ÍA.
Flugeldarnir á gaml-
árskvöld komu ung-
um Brasilíumanni,
Gustavo Costa Ferr-
eira, ekki á óvart. Í
viðtali Sigurðar
Elvars Þórólfssonar
kemur fram að snjór-
inn vakti meiri athygli
hans. Ferreira dvelur
sem skiptinemi á
Akranesi og er yngst-
ur sinna félaga hér á
landi í vetur.
seth@mbl.is
20 ÞRIÐJUDAGUR 2. JANÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
VESTURLAND
Akranes | Helmingi fleiri áramótabrennur
voru á gamlárskvöld að þessu sinni en venju-
lega. Vegleg brenna var við enda Víðigrund-
ar þar sem Þráinn Sigurðsson hefur verið
titlaður brennukóngur í ein 27 ár. „Jú, ég
held að þetta hafi verið 27. árið hjá okkur en
við byrjuðum á þessu á sínum tíma til þess að
losa okkur við rusl og byggingarefni úr
hverfinu sem var þá að rísa,“ sagði Þráinn.
Enn stærri bálköstur var í næsta nágrenni
þar sem Björgunarfélag Akraness og fyrir-
tækið Stafna á milli höfðu safnað saman eldi-
viði í nýju hverfi sem verið er að reisa í landi
Kross í Hvalfjarðarsveit.
Sameinast í blysför
„Það voru óvenjumargir á brennunni hjá
okkur í ár enda voru margir á ferðinni að
skoða brennuna í „nágrannasveitarfélag-
inu“. Við vorum ánægðir með flugeldasýn-
inguna sem var boðið upp á,“ sagði Þráinn.
Sú hefð hefur skapast við brennuna hjá
Þráni og félögum að farin er blysför frá enda
götunnar og að brennunni. „Það er alltaf
jafngaman að sjá hve margir mæta í blysför-
ina með kyndla sem fólk hefur útbúið sjálft.
Við höfum ekki í hyggju að stækka brennuna
á næsta ári þrátt fyrir „óvænta“ samkeppni
þetta árið,“ sagði Þráinn Sigurðsson.
Morgunblaðið/Sigurður Elvar
Kóngur Þráinn Sigurðsson, brennukóngur í
27 ár, með flugeldasýningu í bakgrunnni.
„Óvænt“
samkeppni
LANDIÐ
Húsavík | Ágætt veður var á Húsavík á áramótunum,
vindur hægur og hvítt yfir að líta eftir lítilsháttar
snjókomu. Ármótabrennan var við skeiðvöllinn ofan
hestahúsahverfisins og var fjölmenni viðstatt brenn-
una.
Flugeldasýning kiwanisklúbbsins Skjálfanda var á
Bökugarðinum og safnaðist fólk saman víða við höfn-
ina til að fylgjast með henni. Um miðnætti hófu síðan
bæjarbúar að skjóta upp flugeldum hver í kapp við
annan svo í glumdi á víkinni.
Áramótadansleikur var haldinn á Gamla-Bauk þar
sem hljómsveitin Douglas Wilson lék fyrir dansi.
Morgunblaðið/Hafþór Hreiðarsson
Fjölmenni við áramótabrennu
Eftir Ólaf Bernódusson
Skagaströnd | Fimm vogmeyjar rak
í fjöru norðan við Skagaströnd.
Vogmær, vog-
mey eða vogmeri
er fremur sjald-
gæfur fiskur við
Ísland. Hann
hefur þó veiðst
nokkrum sinn-
um, einkum við
Suðvesturland
og rekur stöku
sinnum á fjörur,
að því er fram
kemur í bókinni
Fiskar og fisk-
veiðar sem Mál
og menning gaf
út á árinu 1999.
Það vakti því
nokkra furðu hjá fréttaritara að rek-
ast á nýársgöngu sinni á fimm vog-
meyjar reknar í fjöru á Finnstaðar-
nesi rétt norðan við Skagaströnd.
Fiskarnir voru í misgóðu ásigkomu-
lagi en einn þeirra, sá sem er á
myndinni, var alveg óskemmdur og
því sennilega nýrekinn.
Í áðurnefndri bók kemur fram að
vogmey sé miðsjávar- eða djúpfiskur
sem lifi á 300–600 metra dýpi. Hann
getur orðið allt að 3 metra langur og
hefur mjög langan bakugga, örlitla
eyrugga og kviðugga en raufarugga
vantar alveg. Uggarnir eru fagur-
rauðir en fiskurinn sjálfur er silfur-
gljáandi. Þá er sporðblaðkan sér-
kennileg að því leyti að hún vísar
skáhallt upp frá stirtlunni en ekki
beint aftur eins og algengast er með-
al fiska. Minnir blaðkan helst á út-
breiddan, rauðan blævæng. Vog-
meyin er þunnvaxin og eintakið sem
myndin er af er á að giska 2–3 sm á
þykkt en reyndist vera 96 sm á
lengd. Hér er því greinilega ekki um
fullvaxna vogmey að ræða heldur
ungan fisk.
Fimm vogmeyjar
rak á fjöru
Flagð undir fögru skinni Vogmær er litskrúðugur og
fallegur fiskur. Hann kvað þó ekki vera góður til átu.
Morgunblaðið/Ólafur Bernódusson