Morgunblaðið - 18.01.2007, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. JANÚAR 2007 35
meining á bak við. Þú varst upphafs-
maður að ættarmótinu sem við héld-
um og ég fullyrði að án þinna af-
skipta hefði ekkert ættarmót verið
haldið. Þið systkinin vilduð að ætt-
armótið sem við héldum yrði haldið í
Grindavík enda voruð þið ættuð það-
an.
Við hjónin fengum þig til að smíða
ljós í eldhúsið hjá okkur og nú eru
þessi ljós allt í einu orðin miklu verð-
mætari en áður. Ég er mjög ánægð-
ur með að hafa fengið þig til að smíða
þau fyrir okkur, góð smíði og góður
hugur á bak við þau. Þú varst orðinn
mér kær, enda afbragðsmaður. Já,
frændi, þú fyrirgefur það lof sem ég
ber á þig, það er ekki endilega í þín-
um anda en ég verð samt að gera
það.
Palla og fjölskylda, ég votta ykkur
samúð mína. Við vitum að minning
um góðan mann mun lifa.
Gunnar Vilbergsson.
Athafnamaðurinn Ársæll Guð-
steinsson hefur lagt frá sér tæki og
tól og búist til sinnar síðustu ferðar.
Hann sleppti ekki verkfærum sínum
viljugur, en að lokum kemur að þeim
þáttaskilum í starfsævi jafnvel vösk-
ustu verkmanna að þeir ráða ekki
lengur lokastund síns vinnudags. Að
vísu var sú aðgreining tímans sem
felst í vinnustundum annars vegar og
tómstundum eða heimastundum hins
vegar líklega aldrei mjög glögg fyrir
Ársæli; hann ólst upp í stórri fjöl-
skyldu athafnafólks við Laugaveg-
inn, þar sem heimilið var bæði mið-
stöð fjölskyldulífs og atvinnuumsvifa
og vitnaði oft í starfshætti og lífssýn
föður síns, Guðsteins Eyjólfssonar.
Ársæll kaus sér þó aðra iðn, varð raf-
virki, setti á fót verslun með ljós og
rafmagnsvörur ásamt öðrum úr fjöl-
skyldunni upp úr miðri öldinni sem
leið og stundaði innflutning, rafvirkj-
un og nýsmíði ljósabúnaðar og annað
iðninni tengt alla tíð síðan. Sú starf-
semi hófst við miðbik Laugavegar og
Hverfisgötu, barst nokkuð um aust-
urborgina og lýkur nú í Kópavogin-
um.
Ársæll var með afbrigðum vinsæll
og vandaður fagmaður í sinni grein.
Fyrst og fremst var hann mikill
áhugamaður um raforku, lýsingu og
ljósabúnað og var sem iðnaðarmaður
framúrskarandi listfengur, hug-
myndaríkur og handlaginn, en hann
hafði einnig yndi af verslun og þjón-
ustu og var reyndar í blóð borin ljós
mynd af skyldum verslunarmannsins
við viðskiptavininn. Það mætti ætla
að maður þessarar gerðar rakaði að
sér veraldlegum auði, en sú stefna
náði aldrei að verða mjög ráðandi á
vegferð Ársæls. Til þess var hann of
upptekinn við að fylgjast með fóta-
taki hvers dags í samtímanum, sam-
skiptum við vini og fjölskyldu í dags-
ins önn og að sinna þeim
hugðarefnum, sem gátu gripið hann
fast til hliðar við lífsstarfið. Ársæll
var greiðvikinn maður með afbrigð-
um og örlátur á tíma sinn og hvað-
eina sem honum var tiltækt; hjarta
hans hafði alltaf sterkari slátt en
buddan.
Ársæll var gæfumaður í einkalífi
sínu. Hann kvæntist Pálínu Pálsdótt-
ur fyrir rúmlega hálfri öld, átti einn
son úr fyrra hjónabandi en saman
eiga þau þrjú börn, barnabörn og
barnabarnabarn. Fjölskyldan skipti
hann höfuðmáli og samstaða hans og
Pöllu í þeim málum og öðrum var
aðdáunarverð. Fátæklegum minn-
ingarorðum um Ársæl verður ekki
lokið án þess að minnast samfylgdar
þeirra sérstaklega, ekki síst nú hin
síðustu misseri, eftir að fór að grilla í
leiðarenda Ársæls. Betri og um-
hyggjusamari fylgdarmann en Pöllu
á þeim vegarkafla er vart hægt að
hugsa sér. Við sendum henni og
hennar fólki einlægar samúðarkveðj-
ur um leið og við kveðjum Ársæl með
þakklæti fyrir ómetanlega vináttu og
félagsskap.
Kolfinna og Hinrik.
Vinur okkar, Ársæll Guðsteinsson,
er látinn eftir erfið veikindi um nokk-
urt skeið.
Hann var á margan hátt einstakur
öðlingsmaður sem átti að baki mikið
og merkilegt ævistarf. Hann var
lærður rafvirki og stundaði þá iðn og
skyld störf um margra áratuga skeið.
Eftir hann liggur ótölulegur fjöldi
ljósatækja sem hann framleiddi við
rennibekkinn sinn og prýða ófá
heimili og fyrirtæki vítt og breitt um
landið. Handbragðið var slíkt að
margir sóttust eftir að fá hjá honum
lampa og ljósatæki margvísleg og er
óhætt að segja að hann stóð meðan
stætt var og raunar miklu lengur. Þá
var ekki alltaf spurt hvað tímanum
liði eða hvort færu í hönd helgidagar,
þegar öðru fólki þótti við hæfi að taka
sér frí frá erli dagsins. Við hlið hans
stóð konan hans óhagganleg, hún
Pálína, og var aðdáunarvert hve vel
hún reyndist honum í veikindum
hans síðustu vikur og mánuði.
Ársæll var þeirrar gerðar að hann
vildi hvers manns vanda leysa og
reyndist ósérhlífinn á því sviði, enda
var hann vinsæll og vinmargur.
Við hjónin urðum þeirrar gæfu að-
njótandi að mega teljast í hópi nán-
ustu vina þeirra og bar aldrei skugga
á þann vinskap. Varla komum við svo
til höfuðborgarinnar að við litum
ekki inn hjá Ársæli og Pálínu. Þau
heimsóttu okkur að Syðra-Langholti
en raunar allt of sjaldan, því ekki
mátti slá slöku við á verkstæðinu.
Lengi bjuggu þau við Laugaveginn í
nánd við hina vinsælu Verslun Guð-
steins, sem faðir Ársæls stofnaði og
rak um langa hríð og síðan afkom-
endur hans. Síðar bjuggu þau á fleiri
stöðum og nú seinustu árin við Dal-
veg í Kópavogi þar sem þau ráku
verkstæði sitt og verslunina Lýs-
ingu.
Minnisstæð verður okkur dvöl á
Kanaríeyjum með þeim hjónum fyrir
réttum tveimur árum.
Þá var Ársæll orðinn sjúkur mað-
ur en lífsviljinn og dugnaðurinn al-
veg ótrúlegur.
Fyrir alla vináttuna og samskiptin
í meira en hálfa öld viljum við hjónin
þakka af alhug. Okkar góðu vinkonu,
Pálínu og fjölskyldunni allri, vottum
við dýpstu samúð.
Minningin lifir um mætan mann
og einstakan fjölskylduföður.
Hrafnhildur og Jóhannes.
Kæri Ársæll. Með örfáum orðum
vil ég þakka fyrir að hafa fengið að
kynnast þér. Og okkar kynni voru
mest í gegnum síma. Ég hef aldrei
kynnst manni sem var eins nákominn
faðir og þú varst Páli syni þínum,
sem var á mínu heimili í Bandaríkj-
unum í nokkur ár. Alla sunnudaga
hringdir þú til að spyrja um drenginn
þinn og spjölluðum við þá oft saman
þar til Páll var kominn í símann. Ég
vil þakka öll indælu matarboðin sem
ég kom í til ykkar hjóna og núna síð-
ast í endaðan október. Voru synir
mínir með mér í ógleymanlegu boði
hjá þér og þinni dásamlegu konu og
Páli syni ykkar. Þú tókst á móti okk-
ur með opnum örmum með þitt fal-
lega bros og dillandi hlátur. Þú lést
ekki bera á því hvað þú varst veikur,
alltaf sami káti og skemmtilegi
drengurinn, þótt þú vissir að þetta
væri sennilega kveðjustund. Ég vil
þakka þér fyrir allt, kæri vinur, guð
veri með þér og leiði þig inn í sitt ríki.
Elsku Pálína, Páll, Vilborg, Finn-
bogi, Guðrún, Sigurður, og allir aðrir
ástvinir, ég bið góðan guð að vera
með ykkur öllum. Minning þín lifir.
Þórheiður Kristjánsdóttir.
Ársæll Guðsteinsson heiðursfélagi
og fyrrverandi formaður Snarfara
lést á Landspítala – háskólasjúkra-
húsi þriðjudaginn 9. janúar sl.
Sæli, eins og við kölluðum hann
var mikill eldhugi og vann gríðarlegt
starf fyrir félagið. Hann barðist alla
ævi fyrir hagsmunum þess og lagði
félaginu til ómæld verðmæti, bæði í
vinnu sinni og með rausnarlegum
gjöfum. Í formannstíð hans var lagt í
miklar framkvæmdir sem félagið býr
enn að. Fingraför Sæla verða seint
afmáð úr félagsheimili Snarfara enda
á hann handtök þar ofan og neðan
þilja og raunar langt niður í fóstur-
jörðina.
Ef félagið vanhagaði um nauðsyn-
lega hluti þá annað hvort sótti Sæli
þá á vinnustað sinn eða fór og keypti
þá félaginu til handa. Hann átti alls
staðar greiða inni hjá mönnum, enda
greiðvikinn sjálfur. Þeirra greiða
naut Snarfari oftast enda var það svo
að ef Sæli lagði einhvers staðar inn
hjá mönnum eða fyrirtækjum þá
hugsaði hann sér gott til glóðarinnar
síðar og lét Snarfara njóta þess. Það
voru því ófáir malarbílarnir sem
fylltu forina í Naustavoginum í
stjórnartíð hans.
Fundir félagsins voru oft á tíðum
leiðinlegir án Sæla. Hann pakkaði
skoðunum sínum þannig að eftir
þeim var tekið og lá hvorki á þeim
gagnvart mönnum né málefnum.
Búðin í Síðumúlanum var opin öll-
um Snarfarafélögum og við kaffi-
borðið lögðu menn á ráðin. Þar fædd-
ist hugmynd Sæla um að þiggja
gömlu Viðeyjarbryggjuna sem fokið
hafði á haf út og breyta henni í flot-
pramma og staðsetja hana austan
Þerneyjar, þar sem félagar höfðu
lengi legið við ankeri þegar vel viðr-
aði. Þessi gamla Viðeyjarbryggja
þjónar nú Snarfarafélögum eins og
vin í eyðimörkinni þar sem hægt er
að liggja við öruggan kant frá skark-
ala borgarinnar – þó aðeins í nokk-
urra mínútna siglingu frá Snarfara
sé.
Minningin um Sæla og velvilja
hans í garð félagsins yljar mönnum
um hjartað nú þegar hans eigið hefur
slegið sinn síðasta takt. Nú sitjum við
í félagsheimilinu og minnumst hans,
enda verk hans ljóslifandi allt um
kring. Heiðursskjöldurinn á veggn-
um, félagsheimilið sjálft og öll nýju
ljósin úr Lampabúðinni sem hann
harðneitaði að taka krónu fyrir held-
ur sagði stoltur með sinni sterku og
ákveðnu rödd: ,,Ég hef aldrei tekið
krónu fyrir það sem ég hef gert fyrir
þetta félag, og ætla ekki að fara að
taka upp á því núna.“
Nokkur hin síðari ár var ljóst að
þar fór maður sem ekki gekk heill til
skógar. Erfiður sjúkdómur sem Sæli
barðist við hetjulega allt fram í and-
látið hafði að lokum sigur. Allan þann
tíma sýndi Sæli að hann var aldrei
maður sem gæfist upp átakalaust.
Það hafði hann nefnilega aldrei gert
og ætlaði sko ekki að fara að taka
upp á því núna.
Snarfari þakkar Sæla allt það sem
hann hefur gert fyrir félagið.
Snarfari sendir eftirlifandi eigin-
konu Ársæls, Pálínu Pálsdóttur,
börnum þeirra, Sigurði, Vilborgu,
Páli og Guðrúnu, svo og öllum barna-
börnum og barnabarnabörnum hans
sem eiga um sárt að binda vegna frá-
falls hans innilegustu samúðarkveðj-
ur.
F.h. Snarfarafélaga
Jóhannes Valdemarsson
formaður.
komu til þín. Þessi hugur lýsir þér
meira en orð geta lýst. Og nú ert þú
líka farinn.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Ég á margar yndislegar minningar
um þig, elsku frændi og ég mun
geyma þær í hjarta mínu. Það er sárt
að kveðja, ég reyni að hugga mig við
það, þar sem ég veit að margir hafa
tekið vel á móti þér. Hjartans þakkir
fyrir allar þær stundir sem ég og
mínir áttum með þér. Minning þín lif-
ir, guð geymi þig.
Kveðja
Ásta, Friðbert og fjölskylda.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Elsku langafi, takk fyrir allar góðu
og skemmtilegu stundirnar okkar
saman.
Þú verður alltaf langbesti langafi
okkar, við söknum þín mikið.
Hvíl í friði, elsku besti langafi.
Elísabet og Erla Dögg
Birgisdætur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÞÓRIR GUÐMUNDSSON
bifreiðarstjóri,
Brekkubæ 33,
sem andaðist fimmtudaginn 11. janúar, verður jarð-
sunginn frá Árbæjarkirkju föstudaginn 19. janúar
kl. 15.00.
Hlíf Samúelsdóttir,
Hreggviður Óskarsson, Hafdís G. Halldórsdóttir,
Guðmundur Þórisson, Sigrún Jónsdóttir,
Elsa Þórisdóttir, Daníel H. Skúlason,
Samúel Þórisson, Margrét Kristjánsdóttir,
Björgvin Þórisson,
María G. Þórisdóttir, Ingi B. Erlingsson,
afabörn og langafabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
GUNNAR HELGASON,
verður jarðsunginn frá Sauðárkrókskirkju laugar-
daginn 20. janúar kl. 14.00.
Sigurlaug Jónsdóttir,
Jón Júlíusson,
Helgi Dagur Gunnarsson, Kristín Jóhannesdóttir,
Gunnar Gunnarsson, Helga Sigurðardóttir,
Þorgeir Gunnarsson, Elín Steingrímsdóttir,
Anna María Gunnarsdóttir, Þorleifur Konráðsson,
Elísabet Jóna Gunnarsdóttir
og afabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÞÓRA KRISTÍN EIRÍKSDÓTTIR,
Efstaleiti 12,
Reykjavík,
sem lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
sunnudaginn 14. janúar, verður jarðsungin frá
Kópavogskirkju þriðjudaginn 23. janúar kl. 15.00.
Tómas Árnason,
Eiríkur Tómasson, Þórhildur Líndal,
Árni Tómasson, Margrét Birna Skúladóttir,
Tómas Þór Tómasson, Helga Jónasdóttir,
Gunnar Guðni Tómasson, Sigríður Hulda Njálsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
SIGURLAUG GÍSLADÓTTIR,
áður til heimilis í Sóltúni 12,
Keflavík,
sem lést sunnudaginn 14. janúar, verður jarðsett frá
Keflavíkurkirkju föstudaginn 19. janúar kl. 14.00.
Sigurður Gíslason Ólafsson, Guðbjörg Ingimundardóttir,
Sigurbjörn Björnsson, Þóra Þórhallsdóttir,
Halldór Björnsson, Hulda Harðardóttir,
Gísli Grétar Björnsson, Guðrún Jónsdóttir,
Lilja Björnsdóttir,
Símon Björnsson,
Guðmundur M. Björnsson, Halldóra Birna Gunnarsdóttir,
Ísleifur Björnsson, Ingigerður Guðmundsdóttir,
Hrönn Björnsdóttir, Friðrik Steingrímsson,
Friðbjörn Björnsson, Guðrún Helgadóttir,
Ómar Björnsson,
Viggó Björnsson, Evelyn Eikemo,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
ANNA GUÐMUNDSDÓTTIR HARNED
sem lést þriðjudaginn 9. janúar sl., verður kvödd
hinstu kveðju frá Rossmoor Community Church
Monroe Township í New Jersey laugardaginn
27. janúar og hefst athöfnin kl. 11 árdegis að
staðartíma.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á vefsíðuna
www.annagharned.com, SÁÁ, Samhjálp og aðrar stofnanir sem sinna
þeim sem hafa orðið undir í lífsbaráttunni.
Fyrir hönd aðstandenda,
Edgar Guðmundsson og Ágústa Guðmundsdóttir.