Morgunblaðið - 18.01.2007, Blaðsíða 35

Morgunblaðið - 18.01.2007, Blaðsíða 35
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. JANÚAR 2007 35 meining á bak við. Þú varst upphafs- maður að ættarmótinu sem við héld- um og ég fullyrði að án þinna af- skipta hefði ekkert ættarmót verið haldið. Þið systkinin vilduð að ætt- armótið sem við héldum yrði haldið í Grindavík enda voruð þið ættuð það- an. Við hjónin fengum þig til að smíða ljós í eldhúsið hjá okkur og nú eru þessi ljós allt í einu orðin miklu verð- mætari en áður. Ég er mjög ánægð- ur með að hafa fengið þig til að smíða þau fyrir okkur, góð smíði og góður hugur á bak við þau. Þú varst orðinn mér kær, enda afbragðsmaður. Já, frændi, þú fyrirgefur það lof sem ég ber á þig, það er ekki endilega í þín- um anda en ég verð samt að gera það. Palla og fjölskylda, ég votta ykkur samúð mína. Við vitum að minning um góðan mann mun lifa. Gunnar Vilbergsson. Athafnamaðurinn Ársæll Guð- steinsson hefur lagt frá sér tæki og tól og búist til sinnar síðustu ferðar. Hann sleppti ekki verkfærum sínum viljugur, en að lokum kemur að þeim þáttaskilum í starfsævi jafnvel vösk- ustu verkmanna að þeir ráða ekki lengur lokastund síns vinnudags. Að vísu var sú aðgreining tímans sem felst í vinnustundum annars vegar og tómstundum eða heimastundum hins vegar líklega aldrei mjög glögg fyrir Ársæli; hann ólst upp í stórri fjöl- skyldu athafnafólks við Laugaveg- inn, þar sem heimilið var bæði mið- stöð fjölskyldulífs og atvinnuumsvifa og vitnaði oft í starfshætti og lífssýn föður síns, Guðsteins Eyjólfssonar. Ársæll kaus sér þó aðra iðn, varð raf- virki, setti á fót verslun með ljós og rafmagnsvörur ásamt öðrum úr fjöl- skyldunni upp úr miðri öldinni sem leið og stundaði innflutning, rafvirkj- un og nýsmíði ljósabúnaðar og annað iðninni tengt alla tíð síðan. Sú starf- semi hófst við miðbik Laugavegar og Hverfisgötu, barst nokkuð um aust- urborgina og lýkur nú í Kópavogin- um. Ársæll var með afbrigðum vinsæll og vandaður fagmaður í sinni grein. Fyrst og fremst var hann mikill áhugamaður um raforku, lýsingu og ljósabúnað og var sem iðnaðarmaður framúrskarandi listfengur, hug- myndaríkur og handlaginn, en hann hafði einnig yndi af verslun og þjón- ustu og var reyndar í blóð borin ljós mynd af skyldum verslunarmannsins við viðskiptavininn. Það mætti ætla að maður þessarar gerðar rakaði að sér veraldlegum auði, en sú stefna náði aldrei að verða mjög ráðandi á vegferð Ársæls. Til þess var hann of upptekinn við að fylgjast með fóta- taki hvers dags í samtímanum, sam- skiptum við vini og fjölskyldu í dags- ins önn og að sinna þeim hugðarefnum, sem gátu gripið hann fast til hliðar við lífsstarfið. Ársæll var greiðvikinn maður með afbrigð- um og örlátur á tíma sinn og hvað- eina sem honum var tiltækt; hjarta hans hafði alltaf sterkari slátt en buddan. Ársæll var gæfumaður í einkalífi sínu. Hann kvæntist Pálínu Pálsdótt- ur fyrir rúmlega hálfri öld, átti einn son úr fyrra hjónabandi en saman eiga þau þrjú börn, barnabörn og barnabarnabarn. Fjölskyldan skipti hann höfuðmáli og samstaða hans og Pöllu í þeim málum og öðrum var aðdáunarverð. Fátæklegum minn- ingarorðum um Ársæl verður ekki lokið án þess að minnast samfylgdar þeirra sérstaklega, ekki síst nú hin síðustu misseri, eftir að fór að grilla í leiðarenda Ársæls. Betri og um- hyggjusamari fylgdarmann en Pöllu á þeim vegarkafla er vart hægt að hugsa sér. Við sendum henni og hennar fólki einlægar samúðarkveðj- ur um leið og við kveðjum Ársæl með þakklæti fyrir ómetanlega vináttu og félagsskap. Kolfinna og Hinrik. Vinur okkar, Ársæll Guðsteinsson, er látinn eftir erfið veikindi um nokk- urt skeið. Hann var á margan hátt einstakur öðlingsmaður sem átti að baki mikið og merkilegt ævistarf. Hann var lærður rafvirki og stundaði þá iðn og skyld störf um margra áratuga skeið. Eftir hann liggur ótölulegur fjöldi ljósatækja sem hann framleiddi við rennibekkinn sinn og prýða ófá heimili og fyrirtæki vítt og breitt um landið. Handbragðið var slíkt að margir sóttust eftir að fá hjá honum lampa og ljósatæki margvísleg og er óhætt að segja að hann stóð meðan stætt var og raunar miklu lengur. Þá var ekki alltaf spurt hvað tímanum liði eða hvort færu í hönd helgidagar, þegar öðru fólki þótti við hæfi að taka sér frí frá erli dagsins. Við hlið hans stóð konan hans óhagganleg, hún Pálína, og var aðdáunarvert hve vel hún reyndist honum í veikindum hans síðustu vikur og mánuði. Ársæll var þeirrar gerðar að hann vildi hvers manns vanda leysa og reyndist ósérhlífinn á því sviði, enda var hann vinsæll og vinmargur. Við hjónin urðum þeirrar gæfu að- njótandi að mega teljast í hópi nán- ustu vina þeirra og bar aldrei skugga á þann vinskap. Varla komum við svo til höfuðborgarinnar að við litum ekki inn hjá Ársæli og Pálínu. Þau heimsóttu okkur að Syðra-Langholti en raunar allt of sjaldan, því ekki mátti slá slöku við á verkstæðinu. Lengi bjuggu þau við Laugaveginn í nánd við hina vinsælu Verslun Guð- steins, sem faðir Ársæls stofnaði og rak um langa hríð og síðan afkom- endur hans. Síðar bjuggu þau á fleiri stöðum og nú seinustu árin við Dal- veg í Kópavogi þar sem þau ráku verkstæði sitt og verslunina Lýs- ingu. Minnisstæð verður okkur dvöl á Kanaríeyjum með þeim hjónum fyrir réttum tveimur árum. Þá var Ársæll orðinn sjúkur mað- ur en lífsviljinn og dugnaðurinn al- veg ótrúlegur. Fyrir alla vináttuna og samskiptin í meira en hálfa öld viljum við hjónin þakka af alhug. Okkar góðu vinkonu, Pálínu og fjölskyldunni allri, vottum við dýpstu samúð. Minningin lifir um mætan mann og einstakan fjölskylduföður. Hrafnhildur og Jóhannes. Kæri Ársæll. Með örfáum orðum vil ég þakka fyrir að hafa fengið að kynnast þér. Og okkar kynni voru mest í gegnum síma. Ég hef aldrei kynnst manni sem var eins nákominn faðir og þú varst Páli syni þínum, sem var á mínu heimili í Bandaríkj- unum í nokkur ár. Alla sunnudaga hringdir þú til að spyrja um drenginn þinn og spjölluðum við þá oft saman þar til Páll var kominn í símann. Ég vil þakka öll indælu matarboðin sem ég kom í til ykkar hjóna og núna síð- ast í endaðan október. Voru synir mínir með mér í ógleymanlegu boði hjá þér og þinni dásamlegu konu og Páli syni ykkar. Þú tókst á móti okk- ur með opnum örmum með þitt fal- lega bros og dillandi hlátur. Þú lést ekki bera á því hvað þú varst veikur, alltaf sami káti og skemmtilegi drengurinn, þótt þú vissir að þetta væri sennilega kveðjustund. Ég vil þakka þér fyrir allt, kæri vinur, guð veri með þér og leiði þig inn í sitt ríki. Elsku Pálína, Páll, Vilborg, Finn- bogi, Guðrún, Sigurður, og allir aðrir ástvinir, ég bið góðan guð að vera með ykkur öllum. Minning þín lifir. Þórheiður Kristjánsdóttir. Ársæll Guðsteinsson heiðursfélagi og fyrrverandi formaður Snarfara lést á Landspítala – háskólasjúkra- húsi þriðjudaginn 9. janúar sl. Sæli, eins og við kölluðum hann var mikill eldhugi og vann gríðarlegt starf fyrir félagið. Hann barðist alla ævi fyrir hagsmunum þess og lagði félaginu til ómæld verðmæti, bæði í vinnu sinni og með rausnarlegum gjöfum. Í formannstíð hans var lagt í miklar framkvæmdir sem félagið býr enn að. Fingraför Sæla verða seint afmáð úr félagsheimili Snarfara enda á hann handtök þar ofan og neðan þilja og raunar langt niður í fóstur- jörðina. Ef félagið vanhagaði um nauðsyn- lega hluti þá annað hvort sótti Sæli þá á vinnustað sinn eða fór og keypti þá félaginu til handa. Hann átti alls staðar greiða inni hjá mönnum, enda greiðvikinn sjálfur. Þeirra greiða naut Snarfari oftast enda var það svo að ef Sæli lagði einhvers staðar inn hjá mönnum eða fyrirtækjum þá hugsaði hann sér gott til glóðarinnar síðar og lét Snarfara njóta þess. Það voru því ófáir malarbílarnir sem fylltu forina í Naustavoginum í stjórnartíð hans. Fundir félagsins voru oft á tíðum leiðinlegir án Sæla. Hann pakkaði skoðunum sínum þannig að eftir þeim var tekið og lá hvorki á þeim gagnvart mönnum né málefnum. Búðin í Síðumúlanum var opin öll- um Snarfarafélögum og við kaffi- borðið lögðu menn á ráðin. Þar fædd- ist hugmynd Sæla um að þiggja gömlu Viðeyjarbryggjuna sem fokið hafði á haf út og breyta henni í flot- pramma og staðsetja hana austan Þerneyjar, þar sem félagar höfðu lengi legið við ankeri þegar vel viðr- aði. Þessi gamla Viðeyjarbryggja þjónar nú Snarfarafélögum eins og vin í eyðimörkinni þar sem hægt er að liggja við öruggan kant frá skark- ala borgarinnar – þó aðeins í nokk- urra mínútna siglingu frá Snarfara sé. Minningin um Sæla og velvilja hans í garð félagsins yljar mönnum um hjartað nú þegar hans eigið hefur slegið sinn síðasta takt. Nú sitjum við í félagsheimilinu og minnumst hans, enda verk hans ljóslifandi allt um kring. Heiðursskjöldurinn á veggn- um, félagsheimilið sjálft og öll nýju ljósin úr Lampabúðinni sem hann harðneitaði að taka krónu fyrir held- ur sagði stoltur með sinni sterku og ákveðnu rödd: ,,Ég hef aldrei tekið krónu fyrir það sem ég hef gert fyrir þetta félag, og ætla ekki að fara að taka upp á því núna.“ Nokkur hin síðari ár var ljóst að þar fór maður sem ekki gekk heill til skógar. Erfiður sjúkdómur sem Sæli barðist við hetjulega allt fram í and- látið hafði að lokum sigur. Allan þann tíma sýndi Sæli að hann var aldrei maður sem gæfist upp átakalaust. Það hafði hann nefnilega aldrei gert og ætlaði sko ekki að fara að taka upp á því núna. Snarfari þakkar Sæla allt það sem hann hefur gert fyrir félagið. Snarfari sendir eftirlifandi eigin- konu Ársæls, Pálínu Pálsdóttur, börnum þeirra, Sigurði, Vilborgu, Páli og Guðrúnu, svo og öllum barna- börnum og barnabarnabörnum hans sem eiga um sárt að binda vegna frá- falls hans innilegustu samúðarkveðj- ur. F.h. Snarfarafélaga Jóhannes Valdemarsson formaður. komu til þín. Þessi hugur lýsir þér meira en orð geta lýst. Og nú ert þú líka farinn. Legg ég nú bæði líf og önd, ljúfi Jesús, í þína hönd, síðast þegar ég sofna fer sitji Guðs englar yfir mér. (Hallgrímur Pétursson.) Ég á margar yndislegar minningar um þig, elsku frændi og ég mun geyma þær í hjarta mínu. Það er sárt að kveðja, ég reyni að hugga mig við það, þar sem ég veit að margir hafa tekið vel á móti þér. Hjartans þakkir fyrir allar þær stundir sem ég og mínir áttum með þér. Minning þín lif- ir, guð geymi þig. Kveðja Ásta, Friðbert og fjölskylda. Margs er að minnast, margt er hér að þakka. Guði sé lof fyrir liðna tíð. Margs er að minnast, margs er að sakna. Guð þerri tregatárin stríð. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem) Elsku langafi, takk fyrir allar góðu og skemmtilegu stundirnar okkar saman. Þú verður alltaf langbesti langafi okkar, við söknum þín mikið. Hvíl í friði, elsku besti langafi. Elísabet og Erla Dögg Birgisdætur. ✝ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, ÞÓRIR GUÐMUNDSSON bifreiðarstjóri, Brekkubæ 33, sem andaðist fimmtudaginn 11. janúar, verður jarð- sunginn frá Árbæjarkirkju föstudaginn 19. janúar kl. 15.00. Hlíf Samúelsdóttir, Hreggviður Óskarsson, Hafdís G. Halldórsdóttir, Guðmundur Þórisson, Sigrún Jónsdóttir, Elsa Þórisdóttir, Daníel H. Skúlason, Samúel Þórisson, Margrét Kristjánsdóttir, Björgvin Þórisson, María G. Þórisdóttir, Ingi B. Erlingsson, afabörn og langafabörn. ✝ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, GUNNAR HELGASON, verður jarðsunginn frá Sauðárkrókskirkju laugar- daginn 20. janúar kl. 14.00. Sigurlaug Jónsdóttir, Jón Júlíusson, Helgi Dagur Gunnarsson, Kristín Jóhannesdóttir, Gunnar Gunnarsson, Helga Sigurðardóttir, Þorgeir Gunnarsson, Elín Steingrímsdóttir, Anna María Gunnarsdóttir, Þorleifur Konráðsson, Elísabet Jóna Gunnarsdóttir og afabörn. ✝ Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma og langamma, ÞÓRA KRISTÍN EIRÍKSDÓTTIR, Efstaleiti 12, Reykjavík, sem lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi sunnudaginn 14. janúar, verður jarðsungin frá Kópavogskirkju þriðjudaginn 23. janúar kl. 15.00. Tómas Árnason, Eiríkur Tómasson, Þórhildur Líndal, Árni Tómasson, Margrét Birna Skúladóttir, Tómas Þór Tómasson, Helga Jónasdóttir, Gunnar Guðni Tómasson, Sigríður Hulda Njálsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang- amma og langalangamma, SIGURLAUG GÍSLADÓTTIR, áður til heimilis í Sóltúni 12, Keflavík, sem lést sunnudaginn 14. janúar, verður jarðsett frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 19. janúar kl. 14.00. Sigurður Gíslason Ólafsson, Guðbjörg Ingimundardóttir, Sigurbjörn Björnsson, Þóra Þórhallsdóttir, Halldór Björnsson, Hulda Harðardóttir, Gísli Grétar Björnsson, Guðrún Jónsdóttir, Lilja Björnsdóttir, Símon Björnsson, Guðmundur M. Björnsson, Halldóra Birna Gunnarsdóttir, Ísleifur Björnsson, Ingigerður Guðmundsdóttir, Hrönn Björnsdóttir, Friðrik Steingrímsson, Friðbjörn Björnsson, Guðrún Helgadóttir, Ómar Björnsson, Viggó Björnsson, Evelyn Eikemo, barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn. ✝ ANNA GUÐMUNDSDÓTTIR HARNED sem lést þriðjudaginn 9. janúar sl., verður kvödd hinstu kveðju frá Rossmoor Community Church Monroe Township í New Jersey laugardaginn 27. janúar og hefst athöfnin kl. 11 árdegis að staðartíma. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á vefsíðuna www.annagharned.com, SÁÁ, Samhjálp og aðrar stofnanir sem sinna þeim sem hafa orðið undir í lífsbaráttunni. Fyrir hönd aðstandenda, Edgar Guðmundsson og Ágústa Guðmundsdóttir.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.