Morgunblaðið - 27.09.2007, Side 32

32 FIMMTUDAGUR 27. SEPTEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Bréf til blaðsins
Morgunblaðið Hádegismóum 2, 110 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
UM LEIÐ og ég þakka Morg-
unblaðinu fyrir samfylgdina í 40 ár
þá ætla ég að lýsa furðu minni á sí-
feldum árásum á íslenska frið-
argæsluliða og störf þeirra. Einn
maður hefur orðið sér til skammar
og allir vita hver hann er.
Þið hafið hins vegar atað auri allt
liðið undir alls konar formerkjum,
svo sem með jeppagengisgreininni
frægu og leiðarahöfundar sömuleið-
is. Steininn tók þó úr með leiðara
dags. 31. ágúst síðastliðinn.
Ég er faðir eins úr „jeppageng-
inu“ og marga nóttina máttum við
móðir hans vaka af einskærri
hræðslu um líf hans og limi. Hann
varð næstæðsti stjórnandi lög-
regluliðs Kosovo, sem var á annan
tug þúsunda manna, og fékk lof yf-
irmanna sinna fyrir færni og var
þjóð sinni til sóma í hvívetna. Hann
var líka á vettvangi þegar teppa-
kaupin áttu sér stað og átti mestan
þátt í að koma öllum á lífi til búða.
Hann var þar samkvæmt skipun
æðsta yfirmanns friðargæsluliðsins,
þess sem á að skammast sín, en ekki
að eigin þörfum eða ósk. Þetta er
maðurinn sem þið gerið að aðalverki
ykkar að níða skóinn af.
Ég bið að heilsa Rauðavatnsgeng-
inu með þeirri frómu ósk að það finni
sér eitthvað þarfara að gera en það
hefur gert við íslenska frið-
argæsluliða sem ekkert hafa til saka
unnið nema það að hafa verið landi
og þjóð til sóma. Ég sting upp á því
að greina- og leiðarahöfundar verði
skipaðir í grátkór Ingibjargar Sól-
rúnar til þess að fá fleiri norska og
danska hermenn til að gera það sem
við þorum ekki að gera sjálf.
Að lokum: Ekki senda Morg-
unblaðið á Mánagötu 1 frá og með
þessum degi.
ÁSGEIR ÞORMÓÐSSON
verslunarmaður,
Mánagötu 1, Reykjavík.
Takk fyrir samfylgdina
Frá Ásgeiri Þormóðssyni
Í ÞESSARI grein minni ætla ég að
fjalla aðeins um Skaftárvirkjun. Lítið
hefur verið fjallað um þennan virkj-
unarmöguleika, þrátt fyrir að hann
sé mjög fýsilegur kostur og geti haft í
för með sér mikinn ávinning. Frum-
athuganir hafa leitt í ljós að hér sé
um góðan virkjunarkost að ræða,
þegar tekið er tillit til umhverfissjón-
armiða, sjálfbærrar þróunar og arð-
semi framkvæmda.
Ljóst er að þessi virkjun yrði gíf-
urleg lyftistöng fyrir Skaftfellinga.
Skaftfellingar hafa hingað til borið
skarðan hlut frá borði þegar kemur
að uppbyggingu og sköpun atvinnu-
tækifæra og er eins og það sé á
stefnuskrá að leggja þennan fallega
landshluta í eyði. Tillaga þess efnis
að flytja Skaftá úr héraði og virkja
annars staðar er af sama meiði. Ljóst
er því að breyting á farvegi Skaftár
yfir í Langasjó og þaðan yfir í
Tungnaá má aldrei verða að veru-
leika. Því er nauðsynlegt að Skaft-
fellingar brýni strax raust sína og
sópi þessari tillögu út í hafsauga í eitt
skipti fyrir öll.
Skaftá veldur í dag miklum um-
hverfisspjöllum á afrétti Skaft-
ártungumanna og á Síðuafrétti.
Margir hektarar af grónu landi með-
fram Skaftá fara á hverju ári undir
aur og leðju vegna ágangs Skaft-
árhlaupa. Þessi leir þornar síðan upp
og blæs yfir nærliggjandi gróður og
veldur þannig gífurlegri gróðureyð-
ingu og uppblæstri. Heimamenn hafa
iðulega bent á þessi gróðurspjöll og
talað um algjört ófremdarástand, en
fyrir daufum eyrum. Öruggt má líka
telja að umhverfisverndarsinnar,
sem þeysa um óbyggðir landsins á
eyðslufrekum jeppum, kæri sig koll-
ótta um umhverfisvá, sem orsakast
af náttúrulegum uppruna.
Vatnsaflsvirkjanir eru í eðli sínu
umhverfisvænar og sjálfbærar, enda
byggja þær afkomu sína á vistvænni
og endurnýtanlegri orku. Rafmagnið
er líka hreint orkuform og er því
beislun fallvatnsins mikilvægt fram-
lag Íslands til minnkunar á losun
gróðurhúsalofttegunda. Það er því
erfitt að réttlæta það til lengdar að
þessi mikla fallorka sem Skaftá ber
til sjávar skuli um aldur ævi vera
ónotuð, engum til gagns. Sérstaklega
í ljósi þess að umhverfisáhrif af virkj-
uninni eru ásættanleg og með til-
heyrandi mótvægisaðgerðum má
samnýta þessa virkjun til gróð-
urverndar og uppgræðslu á afrétti
sveitarinnar landinu til hagsbóta.
Það er alveg ljóst að í framtíðinni
verður Skaftá virkjuð. Spurningin er
ekki hvort heldur hvenær.
Því verða Skaftfellingar að tryggja
það að orkan frá Skaftá verði beisluð
heima í héraði og helst nýtt þar líka
við uppbyggingu hátæknistarfa eins
og til dæmis fyrir hýsingu netþjóna
fyrir öflug og framsýn fyrirtæki.
Skaftfellingar, látum ekki tæki-
færið renna okkur úr greipum.
ÁGÚST THORSTENSEN
Fornastekk, Reykjavík.
Virkjum Skaftá
heima í héraði
Frá Ágústi Thorstensen:
LÍTIÐ opið bréf Ögmundar Jón-
assonar til formanna ríkisstjórn-
arflokkanna, sem birtist í Morg-
unblaðinu á þriðjudag, tendrar
kveikjuþráðinn í leið-
arahöfundi blaðsins.
Það er eftirfarandi
klausa í bréfi Ögmund-
ar sem Morgunblaðið
vitnar sérstaklega til:
„Ætlið þið að láta óátal-
ið að þjóðin verði svipt
orkulindunum? Eða
ætlið þið að bregðast
við með lagasetningu,
sem tryggir eignarhald
þjóðarinnar á auðlind-
unum og að grunnþjón-
usta verði ekki færð
einkafyrirtækjum í ein-
okunaraðstöðu? Ábyrgð ykkar er
mikil.“
Hvað er það í þessu sem leið-
arahöfundur Morgunblaðsins lætur
fara í taugarnar á sér? Jú, það er aug-
ljóst. Morgunblaðið vill og boðar nú
einkavæðingu orkuauðlinda og vísar
meðal annars til þróunar í sjávar-
útvegi. Um þetta munu hin pólitísku
átök snúast. Vill þjóðin eiga auðlind-
irnar sínar sjálf og ákveða ráðstöfun
þeirra og nýtingu eða vill hún að
einkaaðilar, sem tímabundið fá nýt-
ingarrétt á auðlindunum, geti eignast
þær og svipt þannig
þjóðina einni mikilvæg-
ustu sameign sinni?
Morgunblaðið hefur
skipað sér í sveit með
frjálshyggjustefnunni
og Sjálfstæðisflokkn-
um. Það er ekki nýtt.
En félagshyggjuöflin
hljóta að berjast fyrir
sameign þjóðarinnar á
auðlindunum og gegn
því að arðránið í sjávar-
útvegi verði endurtekið
í orkuauðlindunum.
Vinstrihreyfingin –
grænt framboð mun að minnsta kosti
standa vörð um þau gildi hvað sem
líður frýjunarorðum Morgunblaðsins.
Og það kemur ekki í veg fyrir að ís-
lensk fyrirtæki taki þátt í verkefnum
erlendis á sviði orkumála og er alger-
lega óskylt eignarhaldi á íslenskum
orkuauðlindum.
Viðhorf Vinstri grænna eru ekki
gömul og úrelt eins og skrifað stend-
ur í leiðara Morgunblaðsins. Þvert á
móti. Arðránsstefnan, sem blaðið
ásamt Sjálfstæðisflokknum boðar,
átti sitt blómaskeið á 19. öld og væri
nær að kalla hana úrelta, ef menn á
annað borð telja það hlutverk sitt að
setja slíka merkimiða á sjónarmið
annarra. Í lýðræðissamfélagi eru
nefnilega öll viðhorf nútímaleg í sjálfu
sér og réttmæt. Og Morgunblaðið
mun ekki ráða því hvaða stjórn-
málaflokkar sitja í ríkisstjórn hverju
sinni, eins og dæmin sanna, og verður
að hætta að ergja sig á því.
Morgunblaðið boðar
einkavæðingu auðlinda
Árni Þór Sigurðsson gerir at-
hugasemdir við leiðara Morg-
unblaðsins
» Arðránsstefnan, semblaðið ásamt Sjálf-
stæðisflokknum boðar,
átti sitt blómaskeið á 19.
öld og væri nær að kalla
hana úrelta …
Árni Þór Sigurðsson
Höfundur er alþingismaður
DÓMSTÓLUM er vantreyst
vegna ólöglegra vinnubragða af hálfu
dómara og geðþóttaákvarðana
þeirra.
Til að rökstyðja þessi ummæli er
aftur vitnað í mál M-51/
2001 og úrskurð dóm-
ara frá 11. janúar 2002.
Í niðurstöðuorðum
dómara stendur.
Fallist er á það með
matsbeiðendum að
matsmaður hafi ekki
metið það sem honum
bar að meta samkvæmt
dómskvaðningu og ber
því, sbr. ákvæði 66. gr.
laga nr. 91/-1992, að
leggja fyrir dóm-
kvaddan matsmann,
Steinþór Einarsson,
skrúðgarðyrkjumeistara, að fram-
kvæma umbeðið kostnaðarmat svo
fljótt sem verða má.
Þetta var niðurstaða dómarans í
máli M-51/2001 þrátt fyrir skriflega
kröfu matsbeiðenda samkvæmt
ákvæði 6. gr. laga nr. 91/1992, liður 6,
en þar stendur:
„Ef matsmaður deyr, forfallast,
reynist óhæfur til starfans eða van-
rækir það kveður dómari annan í
hans stað að kröfu matsbeiðenda.“
Skrifleg krafa um skipun annars
manns var sett fram eftir að lögmað-
ur matsbeiðenda hafði sent mats-
manni erindi um að í matinu fælist
ekki það sem farið var fram á í mats-
beiðninni. Matsmaður sendi skrif-
lega það sem hér fer á eftir.
„Ég skil vel að ykkur hugnaðist
ekki matið en það veit ég manna best
að ég er góður, vandvirkur, athugull
og virtur garð-
yrkjumaður. Hvort þú
og þínir viðskiptavinir
hafið annað álit á mér
skiptir mig litlu og
breytir í engu þeirri
niðurstöðu sem ég
komst að.“
Verður afstaða dóm-
arans geðþótta-
ákvörðun í að skipa
manninn aftur þar sem
máli M-51/2001 lauk
þann dag sem mats-
gerðin er dagsett, sam-
kvæmt því sem fram
kemur í bréfi dómstjóra Héraðs-
dóms Reykjavíkur. Auk þess sem
matsmaður varð vanhæfur til af-
skipta af málinu með því að láta
skriflega frá sér það sem hér er ritað
að ofan og haft er úr bréfi mats-
mannsins.
Framhald þessa máls varð á þann
veg, samkvæmt dómi í máli E-13455/
2002 vegna seinni matsgerða téðs
skrúðgarðyrkjumeistara, en þar
stendur:
„Með úrskurði Héraðsdóms
Reykjavíkur frá 11. janúar 2002 var
matsmanni veitt alvarleg viðvörun
um að hann hefði ekki framkvæmt
matið í samræmi við matsbeiðni.
Sérstök ástæða var því fyrir hann að
vanda það kostnaðarmat sem óskað
var eftir að hann framkvæmdi og
gera rækilega grein fyrir sjón-
armiðum að baki endanlegum nið-
urstöðum sínum. Þrátt fyrir þetta
ritaði matsmaður kostnaðarmat sem
var með öllu órökstutt og ósundurl-
iðað. Með vísan til framangreinds
þykir stefnandi ekki geta krafið
stefndu um endurgjald samkvæmt
framangreindum reikningi, fyrir um-
rædda matsgerð sem telja verður að
hafi verið í ólögmætu horfi og því
gagnslaus sem sönnunargagn í um-
ræddu dómsmáli. Ekki er unnt að
taka kröfuna til greina að hluta enda
reikningsfjárhæðin ósundurliðuð.
Ber því að sýkna stefndu af öllum
kröfum stefnanda í máli þessu.“
Þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir til
að fá skipaðan matsmann til að meta
það sem meta þurfti og kröfu um að
dómstóllinn úrskurðaði um þóknun
fyrir matsgjörðina hefur Héraðs-
dómur Reykjavíkur eða ráðamenn
þar ekki séð sóma sinn í að ljúka því
máli allt til ársins 2007 í ágúst. Virð-
ist sem ráðandi menn þar skammist
sín svo fyrir fyrri frammistöðu að
þeir velji það að stinga hausnum ofan
í poka og láti sem þeir sjái ekki þær
matsbeiðnir sem lagðar hafa verið
fyrir dómstólinn. Hafa þeir ekki séð
sóma sinn í að svara bréfum.
Er framkoma af hálfu dómstólsins
réttarfari í landinu til skammar og
sýnir svo ekki verði um villst að lögin
eru ekki fyrir dómara til að fara eftir
heldur ræður geðslag þeirra á hverj-
um tíma og geðþóttaákvarðanir
ríkjandi.
Sá skrípaleikur sem viðgengst af
hálfu sumra þeirra sem klæðast blá-
svörtum skikkjum við störf sín í
dómsölum er í anda sögunnar um
Nýju fötin keisarans. Hin andlega
niðurstaða sem frá þeim kemur er
klæðlaus eins og keisarinn.
Hvers vegna er
dómstólum vantreyst?
Kristján Guðmundsson skrifar
um dómsmál » Afgreiðsla dómstólaer með þeim hætti
að ekki er samræmi í
gjörðum þeirra þar sem
geðþóttinn ræður.
Kristján Guðmundsson
Höfundur er fv. skipstjóri.