Morgunblaðið - 19.10.2007, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. OKTÓBER 2007 33
ÉG, sem útlendingur og Pólverji
og þátttakandi í íslensku samfélagi,
vil viðurkenna og held að allir séu
sammála mér að það sem kom fyrir
mann Unnar Maríu aðfaranótt 7.
október sl. er tvímælalaust hræði-
legt og átti ekki að eiga sér stað.
Við viljum öll lifa áfram í góðu og
öruggu samfélagi og það er skilj-
anlegt.
Í hverri viku heyrast fréttir um
árásir, nauðganir, fíkniefnamál og
þjófnaði – glæpi framda bæði af Ís-
lendingum og útlendingum. Mér
myndi aldrei detta í hug að halda
því hér fram að allir útlendingar
sem koma til Íslands séu saklausir,
frábærir einstaklingar og fjöl-
skyldumenn. En ég get ekki heldur
sagt það um alla Íslendinga. Það
sem mig langar að vekja athygli á
erum við – útlendingar sem erum á
móti öllum glæpum alveg sama
hvort þeir tengjast Íslendingum
eða erlendum borgurum.
Neikvæð umfjöllun í fjölmiðlum
gagnvart útlendingum hefur í för
með sér afleiðingar sérstaklega fyr-
ir okkur – saklaust fólk sem vill
ekki annað en að lifa sínu venjulega
lífi: fara í skóla eða vinnu, fara að
versla, fara út að borða eða út að
skemmta sér. Í hvert skipti sem
einn landa okkar fremur glæp þurf-
um við hin að líða fyrir það. Þetta
er ekki beint ofbeldi gagnvart okk-
ur hinum en þetta kallast andlegt
ofbeldi að fólk þurfi að finna fyrir
óvingjarnlegum svip, fá verri þjón-
ustu eða heyra niðurlægjandi at-
hugasemdir þegar maður gengur í
rólegheitum í bænum með vinum
sinum. Allt í einu er allt sem mis-
ferst í samfélaginu okkur að kenna.
Fyrsta skiptið sem maður mætir
slíkri framkomu er ekki svo slæmt
– maður gleymir því strax og geng-
ur áfram. En þegar það endurtekur
sig aftur og aftur á öllum sviðum
lífsins: á húsaleigumarkaði, í búð-
um, út á götu, í strætó, í skóla, í
vinnu þá er það ekki lengur til-
viljun og það verður alltaf erfiðara
og erfiðara að hrista það af sér og
láta eins og ekkert sé. Það versta
er þegar maður fer að halda að það
sé raunverulega eitthvað að manni
og maður fer að trúa því að maður
sé annars flokks manneskja.
Við erum öll á móti glæpum. Við
erum öll á móti ofbeldi. Við erum
öll á móti einelti. Erum við líka öll
á móti fordómum? Er það ekki það
sama einelti í skóla og einelti í dag-
legu lífi? Andlegt ofbeldi heima og
andlegt ofbeldi í samfélaginu? Er
ekki ákjósanlegra að byggja í sam-
einingu upp samfélag þar sem fólk
sýnir hvað öðru gagnkvæma virð-
ingu – sama af hvaða þjóðerni eða
uppruna fólk er?
Mér finnst fordómar hafa farið
vaxandi á Íslandi síðan ég kom
hingað fyrir 3 árum, sérstaklega
gagnvart Pólverjum. Þetta finnst
mér sérstaklega undarlegt í því
ljósi að íslenskt samfélag kallar á
okkur og það ætti því að vera
gagnkvæmur vilji allra til að láta
þessa sambúð vera samfélaginu
öllu til góða í stað þess að líta á
okkur sem annars flokks íbúa
þessa lands.
Vaxandi fordómar á Íslandi
Joanna Dominiczak skrifar
í tilefni greinar Unnar Maríu
Birgisdóttur
Joanna Dominiczak
»Neikvæð umfjöllun ífjölmiðlum gagnvart
útlendingum hefur í för
með sér afleiðingar sér-
staklega fyrir okkur –
saklaust fólk sem vill
ekki annað en að lifa
sínu venjulega lífi.
Höfundur er Pólverji, háskólanemi,
túlkur og íslenskukennari fyrir út-
lendinga.
MORGUNBLAÐIÐ er með í notkun
móttökukerfi fyrir aðsendar greinar.
Formið er að finna ofarlega á forsíðu
fréttavefjarins mbl.is undir liðnum
„Senda inn efni“. Ekki er lengur tek-
ið við greinum sem sendar eru í
tölvupósti.
Í fyrsta skipti sem formið er notað
þarf notandinn að skrá sig inn í kerf-
ið með kennitölu, nafni og netfangi,
sem fyllt er út í þar til gerða reiti.
Næst þegar kerfið er notað er nóg að
slá inn netfang og lykilorð og er þá
notandasvæðið virkt.
Ekki er hægt að senda inn lengri
grein en sem nemur þeirri hámarks-
lengd sem gefin er upp fyrir hvern
efnisþátt.
Þeir, sem hafa hug á að senda
blaðinu greinar í umræðuna eða
minningargreinar, eru vinsamlegast
beðnir að nota þetta kerfi. Nánari
upplýsingar gefur starfsfólk greina-
deildar.
Móttökukerfi
aðsendra
greina