Morgunblaðið - 10.11.2007, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. NÓVEMBER 2007 45
veist hvað ég meina, við vorum búnar
að segja svo margt við hvor aðra, sér-
staklega síðustu mánuðina sem þú
lifðir. Það eigum við einar. Þú gekkst
mér í móðurstað alla mína ævi og ólst
mig upp. Varst mér því í raun bæði
foreldrar og amma. Betri ömmu og
vin en þig er ekki hægt að hugsa sér.
Ástarþakkir fyrir allt sem þú gerð-
ir fyrir mig og allar þær ljúfu og góðu
stundir sem við áttum saman, amma
mín. Ég er þakklát fyrir að ég gat
verið hjá þér síðustu nóttina þína og
þegar þú kvaddir þennan heim. Það
er svo sárt til þess að hugsa að synir
mínir, sem þú varst svo óendanlega
kær, fái ekki að njóta nærveru þinnar
lengur. En við varðveitum ljúfa minn-
ingu um yndislega ömmu í hjörtum
okkar. Við syrgjum þig svo sárt, ekk-
ert verður eins án ömmu í Grundó.
Hvíldu í friði, elsku amma, og megi
algóður Guð vaka yfir þér. Hugur
minn verður alltaf hjá þér.
Mig langar að kveðja þig, amma
mín, með fyrstu bæninni sem þú
kenndir mér:
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Þín,
Silja.
Amma í Grundó er dáin, mikið er
það skrítin tilhugsun. Amma sem hef-
ur verið svo stór partur af mínu lífi.
Ég var svo heppin að fá að alast
upp í mikilli nálægð við ömmu og þó
svo að ég hafi flutt frá Dalvík fyrir
nokkuð mörgum árum þá héldum við
alltaf góðu sambandi. Ég flutti nú
ekki nema til Akureyrar en það voru
viðbrigði að geta ekki kíkt í eldhúsið
til ömmu á hverjum degi, stundum oft
á dag.
Þegar ég hugsa til baka þá finnst
mér stundum eins og ég hafi verið
skugginn af þér, ég fékk að vera svo
mikið með þér. Ófá skiptin var ég bú-
in að fá að fara með þér á Pósthúsið
og skúra, ég held það hafi nú ekki ver-
ið nein hjálp í því, ég var meira flögr-
andi í kringum þig.
Stundum sendirðu mig út að mála
húsið, þá fékk ég vatn í fötu og pensil
og ég málaði tröppurnar þínar.
Fyrsta minning mín um þig er þeg-
ar ég sagði þér að ég hefði fengið „tö
rókur og en kol“,sem átti að vera tvær
brækur og einn kjól. Þessi minning er
mér svo ljóslifandi vegna þess að þú
notaðir þessa setningu svo oft, það er
ekki langt síðan ég heyrði þig segja
þetta síðast.
Þó söknuðurinn sé mikill þá hugsa
ég til þess hvað við áttum góðar
stundir með þér, þú varst alltaf svo
hress, það var aldrei neitt að þér. Þú
kvartaðir aldrei þó svo að maður sæi
að þú fyndir til. En svo gastu haft
miklar áhyggjur af öðrum. Ég man
ekki að þú hafir hringt í okkur öðru
vísi en að spyrja eftir heilsunni hjá
Robba og af hverju í ósköpunum
læknarnir fyndu ekki lækningu á
þessum sjúkdómi. Svona varst þú,
alltaf að hugsa um aðra.
Hilmir sagði við mig núna eitt
kvöldið að hann ætlaði sko að vera
duglegur að segja Almari Erni sögur
af ömmu í Grundó, já minningin mun
lifa. Við eigum yndislegar minningar
um þig, elsku amma, og munum ylja
okkur við þær.
Hvíl í friði.
Karen, Róbert, Hilmir Már
og Almar Örn.
Jæja elsku amma. Þá ertu farin.
Ég kom líklegast á nærri hverju
sumri til Dalvíkur til að heimsækja
þig með mömmu og pabba þegar ég
var lítill snáði. Það brást varla að þú
komst á móti okkur til að kyssa okkur
og knúsa þegar við renndum í hlað.
„Æ komdu nú ævinlega margbless-
aður og sæll, elsku kallinn hennar
ömmu sinnar“ sagðir þú með óvið-
jafnanlegri væntumþykju í röddinni.
Strákpjakk að sunnan þótti stundum
faðmlögin standa heldur lengi en eftir
því sem árin liðu var það nú líklegast
ég sem fór að draga þau á langinn.
Það jafnaðist fátt á við að koma til þín.
Það var greinilega ekki bara ég
sem var þeirrar skoðunar því Grund-
argatan var alltaf eins og umferðar-
miðstöð. Þarna gekk fólk út og inn all-
an daginn. Það er ekkert skrýtið því
hjá þér var gott að vera. Ég held líka
að þannig hafir þú viljað hafa það. Ég
man eftir því þegar við vorum tvö ein í
eldhúsinu og enginn hafði komið í
nokkurn tíma. Ég er ekki frá því að
ég hafi séð vott af eirðarleysi í þér
þegar þú horfðir út um gluggann eins
og til að gá hvort einhver væri nú ekki
að koma. Allir voru velkomnir og til
marks um það var alltaf opið upp á
gátt hjá þér, jafnvel þegar þú brást
þér frá. Einhvern tíma nefndi einhver
við þig að það væri nú varla óhætt að
hafa allt svona ólæst og upp frá því
læstir þú útidyrunum samviskusam-
lega en skildir þó lykilinn alltaf eftir í
skránni til að fólk kæmist nú samt
inn.
En eins og oft vill verða fækkaði
heimsóknunum þegar ég hætti að
fara með foreldrum mínum norður.
Við hittumst samt nokkrum sinnum
eftir að ég stofnaði mína fjölskyldu og
auðvitað hittir þú beint í mark hjá
þeim öllum. Ég gleymi seint Fiski-
deginum mikla 2006 þegar við feng-
um að hafa tjaldvagn í garðinum hjá
þér. Eftir að hafa hámað í okkur
ósköpin öll af alls kyns fiskiréttum
komum við heim til þín í eldhúsið. Þér
fannst auðvitað alveg ótækt að bjóða
okkur ekki upp á neitt þannig að þú
snaraðir fram kökum og kleinum.
Þarna stóðum við á blístri en allir vita
að það stenst enginn þá freistingu
sem kleinurnar þínar voru. Örstuttu
seinna byrjaðir þú svo að elda fiski-
bollur handa okkur því það var jú að
koma kvöldmatur. Ég hefði aldrei
trúað því að ég hefði getað borðað
meira fiskmeti þann daginn, en þess-
ar fiskibollur voru engu líkar, eins og
þú.
Óskaplega er ég feginn því að hafa
farið norður á Dalvík til að kveðja þig
í síðasta skiptið og vera hjá þér þegar
þú lagðir þínar árar í bát. Það var
auðvitað erfitt að sjá þig svona veika,
konuna sem alltaf var svo hress og
glaðleg, en þó að þú værir veik fannst
mér ég sjá einhverja ró færast yfir
eftir því sem nær leið kveðjustund-
inni.
Núna sit ég hér og sé eftir að hafa
ekki komið oftar til þín eða í það
minnsta hringt oftar í þig. En því
breyti ég ekki úr þessu og mun í stað-
inn gæta minningana sem ég á um
þig.
Elsku amma, takk fyrir kleinurnar,
takk fyrir allt.
Þinn,
Stefán Freyr.
Elsku amma okkar. Þær eru ófáar
minningarnar sem við frændurnir
eigum saman með þér og þá er efst í
huga kakó og kleinur. Amma hafði
ánægju af því að gefa öllum að borða
og það kom oft til þess að við frænd-
urnir vildum ekki sama hlutinn,
Bjarmi vildi kleinur með kúmeni en
Aron ekki. Þá fór amma einfaldlega
inn í búr og innan skamms var hún
búin að gera báðar tegundirnar.
Undanfarnir dagar hafa verið tóm-
legir án ömmu og sú tilfinning á ekki
eftir að hverfa í bráð en það róar okk-
ur öll að hún er á betri stað þar sem
hún hefur Gvendu sína og þar sem
amma í Björk er hjá henni.
Sá tími sem við fengum með ömmu
Þórlaugu er ómetanlegur og er mjög
sárt að hugsa til þess að tíminn verði
ekki lengri, amma Þórlaug var besta
amma í heimi og gerði hún allt fyrir
okkur frændurna og fyrir það erum
við henni ævarandi þakklátir.
Elsku amma, þó að þú sért farin þá
vitum við að hvað sem framtíðin býr í
skauti sér þá munt þú alltaf verða hjá
okkur til þess að leiða okkur áfram.
Strákarnir þínir,
Bjarmi Fannar og Aron Freyr.
Í dag kveð ég elsku langömmu
mína sem ég hélt svo mikið upp á. Ég
man þegar ég var lítil og kom í eld-
húsið hennar og fékk fiskibollur,
pönnukökur og kleinur. Ég man þeg-
ar ég sat í fínu stofunni hennar að
skoða gamlar myndir, ég fékk aldrei
leiða á því. Ég man eftir þegar ég var
að leika mér á háaloftinu hjá henni
með Aroni og Bjarma frændum mín-
um. Allar þessar minningar og marg-
ar fleiri eiga eftir að fylgja mér alltaf.
Ég sakna ömmu minnar svo mikið.
Hve undur hægt vaggast bátur þinn
við landsteina eigin bernsku.
Í mjúkum silkispegli,
bak við langa ævi,
horfist þú í augu við litla telpu,
slegið hár hverfist í leik smárra fiska,
í sólskini fljúga þeir á gullnum vængjum
inn í laufgrænan skóg.
(Jón úr Vör.)
Elsku pabbi og amma Kristín,
megi góður guð styrkja ykkur sem og
alla aðra í fjölskyldunni á þessari
stundu.
Kristín Sif.
Þetta er aðeins
örstutt leið,
ekki svipstund
milli dauðans
og lífsins,
en gjarna hefði ég
viljað fylgjast með þér
þann spöl.
(Þorgeir Sveinbjarnarson)
Elsku Kristín mín og elsku Silja
mín, ég votta ykkur, fjölskyldum ykk-
ar og öðrum aðstandendum mína
dýpstu samúð.
Sigríður L. Lúðvíksdóttir.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar okkar ástkæra
SIGURDÓRS JÓHANNSSONAR
rafvirkjameistara,
Akranesi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks E-deildar Sjúkrahúss
Akraness fyrir hlý samskipti og góða umönnun.
Sigríður Eyjólfsdóttir,
Sigrún Sigurdórsdóttir, Sæmundur Guðmundsson,
Bragi Þór Sigurdórsson, Sigríður E. Hauksdóttir,
Jóhann S. Sigurdórsson, Jónína Björk Óskarsdóttir,
Hlynur Sigurdórsson, Jónína Herdís Sigurðardóttir.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýju
vegna fráfalls okkar ástkæra
MAGNÚSAR JÓNSSONAR.
Guðrún Dagný Pétursdóttir,
Hrefna Magnúsdóttir, Jón Tryggvason,
Auður Jónsdóttir, Víðir Pálsson,
Petra Jónsdóttir,
Kristjana Þórdís Jónsdóttir, Jóhannes Karl Sveinsson,
Jón Tryggvi Jónsson, Svala Arnardóttir.
✝
Innilegar kveðjur og þakkir til allra sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
SIGRÍÐAR JÓHANNESDÓTTUR
húsmóður,
Gunnarsstöðum,
Þistilfirði.
Lifið heil.
Kristín Sigfúsdóttir, Ólafur H. Oddsson,
Jóhannes Sigfússon, Fjóla Runólfsdóttir,
Steingrímur J. Sigfússon, Bergný Marvinsdóttir,
Árni Sigfússon, Hanne Matre,
Ragnar Már Sigfússon, Ásta Laufey Þórarinsdóttir,
Aðalbjörg Þuríður Sigfúsdóttir, Jón Hallur Ingólfsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HARALDUR KARLSSON
fv. bóndi og húsasmíðameistari,
Bræðraborgarstíg 37,
andaðist þann 30. október á Landspítalanum í
Fossvogi.
Innilegar þakkir færum við yndislegu starfsliði á B2
sem annaðist Harald í veikindum hans og veitti
okkur ómetanlegan stuðning.
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Fyrir hönd aðstandenda.
Karl Þórhalli Haraldsson,
Hallfríður Ólöf Haraldsdóttir, Pétur Ottósson,
Sigrún Ásta Haraldsdóttir, Þórður Adolfsson,
Hjálmar Haraldsson, Svanhvít Ástvaldsdóttir,
Óskar Vikar Haraldsson, Somsri Yurasit,
Jónas Haraldsson, Sigrún Sigurðardóttir,
Kristbjörn Haraldsson,
Sigríður Haraldsdóttir, Magnús B. Baldursson,
Ásgeir Haraldsson, Guðrún Jóhannsdóttir,
Sigurjón Haraldsson, Anna Rúnarsdóttir,
Þorbjörn Haraldsson, Helga Hafsteinsdóttir,
Hallgrímur Haraldsson, Ásdís Gunnarsdóttir,
Þórhalli Haraldsson, Turid Rós Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn
✝
Þökkum hlýhug og samúð vegna andláts og
útfarar ástkærs eiginmanns míns, föður, tengda-
föður og afa,
ÁRNA FRIÐFINNSSONAR
bókara,
Herjólfsgötu 10,
Hafnarfirði.
Elín Eggerz Stefánsson,
Elín Árnadóttir, Stefán Hákonarson,
Vilborg Þórey Styrkársdóttir,
Árni Reynir Styrkársson,
Viðar Pétur Styrkársson,
Rakel Stefánsdóttir.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
MARGRÉT BJÖRNSDÓTTIR
frá Refstað,
sem lést 2. nóvember, verður jarðsungin frá
Langholtskirkju mánudaginn 12. nóvember
kl. 13.00. Þeim sem vildu minnast hennar er bent á
Hjúkrunarheimilið Sunnuhlíð.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Hildur, Sigrún og Rannveig Káradætur.
✝
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐJÓN GÍSLASON,
lést á Sólvangi fimmtudaginn 1. nóvember (áður til
heimilis að Reykjavíkurvegi 4, Hafnarfirði).
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Innilegar þakkir til starfsfólks Sólvangs og annara
fyrir samkennd og hlýhug.
Erla Guðjónsdóttir, Eiður Friðriksson,
Gígja Hrönn Eiðsdóttir, Bergsveinn S. Bergsveinsson,
Guðjón Freyr Eiðsson,
Kristbjörg Eiðsdóttir, Ólafur Óskar Kristinsson,
og barnabarnabörn.