Morgunblaðið - 10.03.2008, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 10. MARS 2008 25
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
HALLVEIG ÞORSTEINSDÓTTIR,
Kirkjuvegi 11,
Keflavík,
lést laugardaginn 1. mars á Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja.
Útför hennar fer fram frá Keflavíkurkirkju
þriðjudaginn 11. mars kl. 14.00.
Guðni Þ. Skúlason, Magnea Valdimarsdóttir,
Snorri S. Skúlason, Sigrún Einarsdóttir,
Guðrún Skúladóttir, Björn Bjarnason,
Birna B. Skúladóttir, Sigurður H. Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og
afi,
MAGNÚS ÞORVARÐARSON,
Fannafold 127a,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 12. mars kl. 13.00.
Hólmfríður Gísladóttir,
Rósa Magnúsdóttir, Pétur Eysteinsson,
Steinunn Magnúsdóttir, Georg Eggertsson,
Hjalti Magnússon, Sigríður María Sverrisdóttir
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
ÞRÁINN SIGTRYGGSSON
Skipstjóri og útgerðamaður,
Grundarbraut 26,
Ólafsvík,
andaðist föstudaginn 7. mars.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Guðbjörg Elín Sveinsdóttir
Egill Þráinsson, Hrefna Guðbjörnsdóttir,
Pálína Þráinsdóttir, Ingvar Sigurðsson,
Bryndís Þráinsdóttir, Valur Magnússon,
Sigurbjörg Þráinsdóttir, Þröstur Kristófersson,
Björk Þráinsdóttir, Lárus Einarsson,
Berglind Þráinsdóttir, Heimir Maríuson,
Sigtryggur Þráinsson, Margrét Helgadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
AÐALHEIÐUR ÞORSTEINSDÓTTIR,
Sléttuvegi 11
andaðist föstudaginn 7.mars á Hjúkrunar-
heimilinu Eir.
Jarðarförin fer fram frá Bústaðakirkju, föstudaginn
14. mars kl. 13.00.
Guðrún Jóhanna Þórðardóttir,
Þorsteinn Víðir Þórðarson, Kristín Tryggvadóttir,
Hlynur Smári Þórðarson, Ágústa Árnadóttir,
og fjölskyldur.
Alltaf stóðstu þó aftur upp með
reisn, keik og flott. Við ætluðum að
taka 2009 með stæl, kannski sötrum
við Sumarrósirnar í maí í vor. Góða
ferð Hafdís mín, takk fyrir allt.
Ég veit að bræður þínir, pabbi
þinn og Tobba frænka hafa tekið vel
á móti þér og umvafið þig hlýju og
kærleika.
Elsku Dúlla, Dröfn, Tóti, Billa,
Binni, Siggi og fjölskyldur, góður
Guð gefi ykkur styrk á þessum erfiðu
tímum, haldið fast hvert utan um
annað.
Á kertinu mínu ég kveiki í dag
við krossmarkið helgi og friðar,
því tíminn mér virðist nú standa í stað
en stöðugt þó fram honum miðar.
Ég finn það og veit að við erum ei ein,
að almættið vakir oss yfir
því ljósið á kertinu lifir.
Við flöktandi logana falla nú tár
það flýr enginn sorgina lengi.
Hún braut allar vonir, hún braut allar þrár
hún brýtur þá viðkvæmu strengi
er blunda í hjarta og brjósti hvers manns.
Nú birtir, og friður er yfir,
því ljósið á kertinu lifir.
Sá einn þekkir gleðinnar gáska og fjör
sem gist hefur þjáning og pínu.
Sá einn getur sigrast á ótta og kvöl
sem eygir í hugskoti sínu
að sorgina við getum virkjað til góðs
í vanmætti sem er oss yfir,
ef ljósið á kertinu lifir.
(Kristján Stefánsson frá Gilhaga.)
Hulda.
Okkur langar til að minnast þín
með fáeinum orðum. Þú varst alltaf
glæsileg kona, jákvæð og skemmti-
leg og smitandi hlátur þinn er okkur
ofarlega í huga. Ekki fór fram leikur
án þess að við heyrðum í þinni rámu
rödd og það varst þú, Dröfn systir
þín og amma Dúlla sem sáuð um að
skapa stemningu á leikjum okkar.
Stuðningur ykkar í gegnum tíðina er
okkur ómetanlegur. En stuðningur
þinn var miklu meiri en bara inni á
vellinum því þú varst alltaf til í að
rétta okkur hjálparhönd. Í seinni tíð
hefur þú fylgst með okkur á polla-
mótum og hefur þér örugglega fund-
ist skondið að fylgjast með okkur
nokkrum kílóum seinna. Með þess-
um orðum viljum við, elsku Hafdís,
þakka þér fyrir allt og allt.
Ekkert sem gert er af hugrekki,
góðvild eða skilningi
er nokkurn tíma glatað.
Það er sem steinvala
sem kastað er í vatn.
Gárurnar
breiðast út
til eilífðar.
(Pam Brown.)
Blessuð sé minning Hafdísar Þór-
arinsdóttur.
Gömlu Þórsstelpurnar.
Vinur þinn er þér allt.
Hann er akur sálarinnar, þar sem samúð
þinni er sáð og gleði þín uppskorin.
(Kahlil Gibran.)
Maður hittir ekki marga á lífsleið-
inni sem ganga beint inn í hjarta
manns, en Hafdís gerði það. Við
kynntumst við sérstakar aðstæður,
síðla sumars árið 2006, en við vorum
herbergisfélagar á sjúkrastofnun í
heilan mánuð. Ég hreifst strax af
Hafdísi, þá sérstaklega hennar
snaggaralega yfirbragði, hreinskilni,
samviskusemi, umhyggju og öllum
þeim góðu kostum sem hún var búin.
Frá fyrstu tíð hefur vinátta okkar
byggst á virðingu og væntumþykju.
Við ræktuðum vináttuna vel og vor-
um í miklum samskiptum. Ég fékk
að fylgjast með öllu sem var að ger-
ast hjá henni og hennar fólki, hvort
sem var um að ræða nýtt barn hjá
Binna, flutninga Þórarins eða veik-
indi móður hennar o.s.frv.
Það duldist engum að Hafdísi þótti
óumræðilega vænt um ,,fólkið sitt“
og saknaði þess mikið þann tíma sem
hún dvaldi fyrir sunnan vegna veik-
inda. Þegar hún síðan setti upp litla
fallega heimilið sitt á Akureyri mátti
sjá myndir um alla veggi af ástvinum
hennar. Það var auðheyrt stoltið og
ástúðin í rödd hennar þegar hún
gekk með mér á milli myndanna og
kynnti mér myndefnið.
Nú þegar sorgin og söknuðurinn
knýr á, þá um leið er ég þakklát að
við skyldum hafa hist á Akureyri fyr-
ir þremur vikum, þar sem við áttum
góðan tíma saman og rifjuðum upp
hvernig við kynntumst og hvað við
höfum brallað saman. Við áttum líka
langt samtal um sigra okkar og
ósigra og hétum hvor annarri því að
vera ,,flottar konur“ í framtíðinni.
Ljóðið Von eftir Sigríði systur
mína finnst mér eiga vel við á þessari
kveðjustund.
Þó þung séu oft sporin á lífsins leið,
og ljósið svo skelfing lítið.
Skaltu eiga þér von, sem vin þinn í neyð,
það virkar, en virðist skrítið.
Því vonin, hún vinnur gegn myrkri og
kvíða,
og veitir þér styrk sinn í stormi og byl.
Sjá ljósið mun stækka, og þess skammt er
að bíða,
að í sólskinið sjáir, ég veit það er til.
(S.H.L.)
Ég votta ástvinum Hafdísar mína
dýpstu samúð og bið góðan Guð um
að styrkja þau í sorg sinni.
Ágústa.
Í dag er til moldar borin Hafdís
Þórarinsdóttir frá Akureyri. Kynni
okkar Hafdísar eru löng, allt síðan
hún var ung og falleg kona í Hríseyj-
argötunni. Þar var oft glatt á hjalla.
Hafdís vann allan sinn starfsaldur
við umönnun sjúkra og aldraðra og
fórst það starf vel úr hendi. Hún var
góð við gamla fólkið og því þótti vænt
um hana.
Við látum nú hugann reika aftur til
1975. Sá vetur var snjóþungur og
mikil ófærð var á Akureyri. Þennan
vetur gekk Fríður kona mín með
annað barn okkar undir belti og þá
unnu hún og Hafdís saman á FSA.
Ófærðin var slík á tímabili að ferja
þurfti fólk til og frá vinnu með snjó-
bíl. Þennan tíma reyndist Hafdís
Fríði afar vel og dröslaðist með hana
milli vinnustaðar og heimilis. Svo fór
að stúlka fæddist í marslok og fékk
hún nafnið Hafdís.
Við ætlum ekki að rekja æviskeið
Hafdísar en þeir sem hana þekktu
vissu að hún hafði djöful að draga
sem oft reyndist henni erfiður. Haf-
dís varð ekki gömul en hún var falleg
og góð kona sem vildi öllum vel. Við
vottum móður hennar, systur, börn-
um og ættingjum innilega samúð
okkar.
Ó, hvað hér vistin er skammvinn.
Ó, hvað sterk eru forlögin.
Ó, hvað hann margan burt hefur,
skyndilega með skelfing hér,
skilið sem ekki fáum vér.
(Davíð Jónsson.)
Bjarni, Fríður og Hafdís.
Þegar við nú minnumst Hafdísar
Þórarinsdóttur er margt sem kemur
í hugann. Kostir hennar voru margir.
Hún var ekki aðeins skemmtileg og
glaðvær, heldur einnig einstaklega
viðræðugóð, en fyrst og fremst var
hún hlý og góð manneskja sem öllum
vildi vel. Hafdís hóf störf við Sjúkra-
húsið á Akureyri mjög ung að árum
og í áratugi nutu skjólstæðingar
þeirrar stofnunar krafta hennar.
Uppörvandi og hress mætti hún til
vinnu þrátt fyrir að heilsa hennar
væri ekki alltaf upp á það besta. Við,
gömlu starfsfélagar hennar á hjúkr-
unarheimilinu Seli, vorum einstak-
lega samheldinn hópur. Oft gerðum
við okkur eitthvað til skemmtunar
saman og yfirleitt var Hafdís hrókur
alls fagnaðar. Í Seli fékk heimilisfólk
og fjölskyldur þeirra notið hlýju og
glaðværðar hennar, þar sem hún um-
vafði alla með sinni góðu nærveru.
Við, samstarfsfólkið, nutum þessa
einnig, og minnumst nú allra sam-
verustundanna, ekki síst söngstund-
anna sem komið var á þegar færi
gafst. Ekki spillti það ef þar fengu að
fljóta með ljóð eða vísur, einkum
tengd Öxnadal, sveitinni hennar.
Við kveðjum Hafdísi með þakklæti
fyrir samfylgdina. Hún mun lifa í
huga okkar hress og glöð og tilbúin
til góðra verka. Fjölskyldu hennar
sendum við innilegar samúðarkveðj-
ur.
Gamlir vinnufélagar úr Seli.
Það fékk ei að lifa ljós mitt hér,
en logar þó áfram tært.
Það logar nú til að lýsa þér,
og lifir hjá Guði skært.
Og nú þegar kemur að kveðjustund,
kallar mig Drottinn á sinn fund.
Hann stríð mitt þekkir og veikan þrótt,
hann þerrar tár eftir dag og nótt.
Faðmur þinn hefur fært mér náð,
frelsarinn Jesú blíði.
Þú varst mitt ljós í lífi og dáð,
og líkn í mínu stríði.
Og nú þegar lífsins bresta bönd,
breiðist Guðs miskunn yfir.
Ég fæ nú að ganga hans við hönd,
á himni því sál mín lifir.
(Sigurður Ragnarsson.)
Þig faðmi liðinn friður guðs,
og fái verðug laun
þitt góða hjarta, glaða lund
og göfugmennska í raun.
Vér kveðjum þig með þungri sorg,
og þessi liðnu ár
með ótal stundum ljóss og lífs
oss lýsa gegnum tár.
(Guðmundur Magnússon.)
Þegar mér líður illa
leita ég til baka
til þess tíma
þegar þú varst hér
og minningar um
hláturinn, fallega brosið
og hlýjuna þína
ýta öllum sársauka burt.
(Höf. ók.)
Sendum innilegar samúðarkveðj-
ur til fjölskyldu þinnar.
Þínar vinkonur
Agnea og Sólveig.
Nú fljúga mínir fuglar góða dís.
Nú fagna englar guðs í Paradís.
(Davíð Stefánsson.)
Elskuleg vinkona mín er kvödd í
dag og minningar frá árunum 1971
hrannast upp. Þá vorum við ungar og
unnum saman á FSA. Við náðum að
tengjast og viðhalda vináttunni alla
tíð síðan, oft liðu mánuðir og stund-
um ár á milli þess sem við vorum í
sambandi en það rofnaði aldrei. Síð-
ustu 5 árin vorum alltaf í nánu sam-
bandi og án efa gerðu síðustu 2 árin
okkur gott, við nýttum okkur 12
spora kerfi AA-samtakanna og er ég
þakklát fyrir að hafa getað stutt vin-
konu mína og veitt henni athvarf
hvenær sem hún var tilbúin til þess.
Við sungum saman gamla slagara og
vögguvísur og kúrðum okkur undir
teppi og grétum yfir bíómynd. Rifj-
uðum upp gamlar minningar og lét-
um okkur dreyma um að verða gaml-
ar og skemmtilegar ömmur og
ætluðum að tengja saman barnabörn
okkar í framtíðinni. Við áttum okkur
drauma sem enginn fær að heyra en
ég geymi í hjarta mínu. Vinátta og
tryggð er ekki sjálfgefin og þarf að
viðhalda henni og vökva eins og lífs-
blómið.
Elsku Hafdísin mín, hjarta mitt er
yfirfullt af sorg er ég kveð þig og
þakka fyrir traustið og tryggðina
sem þú sýndir mér. Við Doddi minn
sendum mömmu og Dröfn, börnum
þínum og barnabörnum, okkar inni-
legustu samúðarkveðjur. Minning
þín lifir með okkur.
Margrét Bára Jósefsdóttir.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari upp-
lýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er ekki
unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bilum
- mælt í Tools/Word Count). Ekki er
unnt að senda lengri grein. Hægt er
að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur, og votta þeim
sem kvaddur er virðingu sína án þess
að það sé gert með langri grein. Ekki
er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá, sem
fjallað er um, fæddist, hvar og hve-
nær hann lést, um foreldra hans,
systkini, maka og börn.
Minningargreinar