Morgunblaðið - 16.03.2008, Síða 58

Til dæmis er Gísli
Pétur brúnaþungur
alla myndina en maður
veit alltaf að hann er
góður náungi … 62
»
reykjavíkreykjavík
Eftir Arnar Eggert Thoroddsen
arnart@mbl.is
J
óhann á rætur í rokkinu en
hefur undanfarin ár hasl-
að sér rækilega völl í
heimi nútímatónlistar. Jó-
hann gefur reyndar lítið
fyrir slíka dilkadrætti, segist ein-
faldlega vera tónlistarmaður því
hann semji jú tónlist.
Sólóefni æ mikilvægara
– Hvað getur þú sagt mér um
nýju plötuna?
„Ég er búinn að vinna að henni í
um eitt og hálft ár og hún kemur út
á vegum 4AD í ágúst. Í millitíðinni
gaf 4AD Englabörn aftur út í lok
síðasta árs. Mér þótti mjög vænt um
að líftími hennar væri framlengdur
svona (hún kom upprunalega út
2002) en platan er í miklu uppáhaldi
hjá innanbúðarmönnum þar. Sam-
vinna mín við 4AD hefur verið mjög
farsæl, þetta er lítið batterí undir
stærri samsteypu sem kallast Begg-
ars Banquet. Listrænt frelsi er al-
gjört og það er ekkert gert nema
með mínu samþykki. 4AD hefur þá
aðgang að góðri dreifingu og kynn-
ingarmálin eru í fínu standi.“
– Fetarðu einhverjar nýjar slóðir
á plötunni væntanlegu?
„Hún spannar a.m.k. mun víðara
svið en hinar plöturnar mínar.
Nokkur stykki eru skrifuð fyrir
stóra strengjasveit, önnur fyrir
strengjakvartett og þetta hefur dá-
lítið spunnist upp úr því sem ég hef
verið að spila á tónleikum með
strengjakvartettinum og Matthíasi
Hemstock. Svo fer þetta líka niður í
litla hluti, sólópíanó og slíkt. Platan
er löng og fer víða og það er ým-
islegt þarna sem á eftir að koma
fólki á óvart.“
– Nú ert þú í ýmsum og ólíkum
verkefnum. Eru sólóplöturnar mið-
lægar í list þinni eða bara einn hluti
af litrófinu?
„Þær eru nú það sem ég hef verið
að einbeita mér mest að undanfarin
tvö, þrjú ár og þetta er alltaf að
verða mikilvægara. Önnur verkefni
spila þó viðlíka rullu hjá mér, eins
og t.d. Apparatið (Orgelkvartettinn
Apparat þ.e.). Svo er ég að semja
fyrir kvikmyndir og leikhús og það
má alveg segja að það geri maður til
að fjármagna hitt, það er svona salt í
grautinn. Ég gæti ekki lifað af því
að gera bara sólóplötur.
Rúllar hægt
– En ertu alfluttur til Kaup-
mannahafnar?
„Nei, ég er meira svona með að-
setur hérna í bili. Ég er heilmikið á
Íslandi líka, flakka svona á milli. Það
er búið að vera mjög mikið um tón-
leika undanfarin ár; sólóverkin,
dansverkin með Ernu Ómars og
fleira. Ég er að minnka þetta jafnt
og þétt, eitt verkið okkar Ernu er á
túr núna en ég spila ekki sjálfur í
því. Í staðinn vil ég einbeita mér að
sólóefninu. En það er nú svo að
starfsvettvangur minn er erlendis
fyrst og fremst, einkanlega í Evrópu
og það skýrir þessa bækistöðva-
tilfærslu.“
– Nafn þitt virðist komast á fleiri
varir með hverju árinu sem líður …
„Já, plöturnar seljast a.m.k. í
fleiri eintökum. Það er þá alltaf
meiri og meiri eftirspurn eftir tón-
leikum. Þetta er svona snjóbolti sem
rúllar mjög hægt … frá Íslandi og
yfir til Evrópu (hlær). En þetta hef-
ur gerst hægt, og það hentar mér
mjög vel. Tónlistin hefur aðallega
spurst mikið út, það hafa aldrei ver-
ið nein stórkostleg kynningarátök í
gangi. Nú er ég í þeirri óskastöðu að
geta einbeitt mér að eigin plötu en
auk þess hef ég alltaf verið mjög
heppinn með verkefni. Þau hafa ver-
ið mjög spennandi, og mér hefur
tekist að snúa þeim einhvern veginn
eftir mínu höfði. Ég tek yfirleitt
ekkert að mér sem ég hef ekki
brennandi ástríðu fyrir. Það er
slæm tilfinning sem fylgir því að
þurfa að neyða sig til að hafa áhuga
á einhverju.“
– Nú hef ég heyrt af því að fólk úr
akademíunni, menntuð tónskáld,
Brú á milli heima
Tónskáldið „Í ensku er orðið „composer“ notað yfir alla þá sem semja tónlist. Kannski ætti ég að kalla mig „phonometrographe“ eða „hljóðmælinga- og
skráningarmann“ eins og Erik Satie kallaði sig, en honum var stundum strítt á að hafa litla formlega menntun í tónlist,“ segir Jóhann.
 Einn af okkar mikilvirkustu tónlistarmönnum, Jóhann Jóhannsson, leggur nú lokahönd á nýja
breiðskífu  Þar að auki semur hann tónlist fyrir breska bíómynd og norska uppfærslu á Ödipus