Morgunblaðið - 20.03.2008, Blaðsíða 26

26 FIMMTUDAGUR 20. MARS 2008 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
NÝLEG skoðanakönnun Sam-
taka iðnaðarins um afstöðu lands-
manna til inngöngu í Evrópusam-
bandið staðfestir það
sem áður hefur komið
fram í könnunum að
andstaða við aðild er
hlutfallslega meiri í
Framsóknarflokki en
nokkrum öðrum
stjórnmálaflokki. Og
staðfestir líka að fylg-
ið við ESB aðild er
ekki að breytast svo
nokkru nemi, hvorki
meðal framsókn-
armanna né annarra
landsmanna.
Sé Framsókn-
arflokkurinn klofinn vegna þessa
máls eru aðrir flokkar það ekki
síður. Þannig er andstaða við aðild
innan Samfylkingar litlu minni en
fylgi við aðild innan Framsókn-
arflokks. Eini flokkurinn sem
kemur nú og fyrr einkennilega út í
könnunum um þetta mikilsverða
mál er Sjálfstæðisflokkurinn því
þar er meira en helmingur flokks-
manna fylgjandi aðild að ESB
meðan forystan talar einum rómi
gegn aðild. Sá málflutningur segir
meira en mörg orð um lýðræð-
islega umfjöllun í þeim stjórn-
málaflokki.
Er uppgjör framundan
Framsóknarflokkurinn er frjáls-
lyndur flokkur og umburð-
arlyndur. Þannig er innan flokks-
ins rúm fyrir fleiri en eina skoðun
í þessu máli og flokksmenn takast
þar almennt á í bróðerni og án
heiftar um ESB-mál sem önnur.
Jafnt á fundum sem og með tölvu-
pósti og ekkert athugavert við
það. Þegar reynt er að skipa
mönnum innan flokksins í fylk-
ingar þá riðlast það eftir mál-
efnum. Þannig hafa sá sem hér
skrifar og varaformaður flokksins
talað einum rómi í ýmsum um-
deildum málum eins og kvóta-
málum og þjóðlendumálum. En við
sjáum Evrópumálin vissulega ekki
sömu augum.
Nú ber svo við að
Egill vinur minn
Helgason og fleiri
stjórnmálaskýrendur
þessa lands telja að
skammt sé að bíða
uppgjörs innan Fram-
sóknarflokksins um
Evrópustefnu. Það er
rétt að ef sitjandi rík-
isstjórn ákveður að
hefja aðildarviðræður
hefst mikið uppgjörs-
tímabil innan allra
stjórnmálaflokkanna.
Jafnvel í Samfylkingu
eru menn sem munu ókyrrast í
slíkri stöðu eða að minnsta kosti
ekki fylgja forystunni í þessu ein-
staka máli. En í þeim efnum verð-
ur staða Framsóknarflokksins síst
erfiðari en annarra. Stefna flokks-
ins frá síðasta flokksþingi rúmar
báða hópa en er skýr að því leyti
að við teljum Ísland ekki á leið í
ESB að sinni.
Alþjóðahyggjan mikilvæg
Það kann vel að vera að allir
flokkarnir verði að skerpa á sínum
Evrópustefnum á næstu misserum.
Mín tilfinning er að átökin í þessu
máli verði Sjálfstæðisflokki erf-
iðust og margendurtekin orð
Björns Bjarnasonar styðja það.
Mögulegt er að hluti af flokksfor-
ystu Sjálfstæðisflokksins muni á
þessu eða næsta kjörtímabili halla
sér að aðildarumsókn. Flokkur
Vinstri grænna er hluti af al-
þjóðlegu andófi gegn alþjóðavæð-
ingu viðskipta og hann mun hér
eftir sem hingað til leiða þá sem
vilja standa utan Evrópusam-
bandsins á forsendum einangr-
unar.
Hlutverk Framsóknarflokksins í
hinni pólitísku umræðu mun vænt-
anlega taka mið af þjóðhyggjunni
og verður þá eins og nú að standa
vörð um fullveldi landsins sam-
hliða því að vinna að aukinni al-
þjóðavæðingu og opnun viðskipta-
lífsins. Gríðarleg tækifæri bíða
Íslands í viðskiptum við rísandi
efnahagsveldi í Asíu og víðar. Við
stefnumótun flokka er mikilvægast
að þeir fari í takt við vilja meg-
inþorra kjósenda sinna og í takt
við þær meginlínur sem liggja í
hugmyndafræði flokksins til lengri
tíma litið. Það er alveg ljóst að
Framsóknarflokkurinn hefur aldr-
ei verið flokkur einangrunarstefnu,
hvorki í utanríkismálum né við-
skiptum. En hann er jafnframt sá
flokkur íslenskur sem hefur sterk-
astar rætur í fullveldisbaráttu
þjóðarinnar og hugsjónum hins
unga lýðveldis. Menn geta svo
deilt um hvernig þær meginlínur
flokksins ríma við afstöðuna í
ESB-málum. Við framsóknarmenn
höfum um það skiptar skoðanir og
mikilvægt að við berum virðingu
hvert fyrir öðru. Í mínum huga
ríma ESB-aðild og Framsókn illa
saman og fátt er betur fallið til
einangrunar nú um stundir en að
lokast inni í þröngum skrifræð-
isskápum Brussel-veldisins.
Það er allavega ekki frjálslynd
stefna.
Evrópustefna Fram-
sóknarflokksins
Bjarni Harðarson fjallar um
stjórnmálaflokkana og um-
ræðuna um aðild að ESB
»Eini flokkurinn sem
kemur einkennilega
út er Sjálfstæðisflokk-
urinn, þar er meira en
helmingur fylgjandi að-
ild meðan forystan talar
gegn aðild …
Bjarni Harðarson
Höfundur er alþingismaður.
NÚ í byrjun nýs árs, þegar
kreppir að fjármálamörkuðunum,
og verðbréfin falla í verði og hægt
hefur á dansinum kringum gull-
kálfinn í bili, finnst mér rétti tím-
inn til að tjá áhyggjur mínar um
framtíð okkar litla lýðveldis við
ysta haf.
Það eru foréttindi að búa við
sjálfstæði í eigin landi, að eiga
eigið tungumál, eigin gjaldmiðil og
hafa yfirráð yfir landinu og mið-
unum í kringum það og eiga rétt
til að nýta okkur þær
auðlindir sem Ísland
hefur að geyma nú
þegar raddir álvirkj-
unarsinna eru að
þagna og þjóðin hefur
loks skilið að orkan
sem við getum fram-
leitt án þess að særa
landið of mikið er
verðmætari en svo að
hana megi selja á út-
sölu. Nú á dögum
þegar sér fyrir end-
ann á þeim olíu-
birgðum sem jörðin
hefur að geyma og
eru vinnanlegar á hagkvæman
hátt þá hækkar önnur orka í verði
eins og raforkan sem á næstu ár-
um verður okkar stóra auðlind.
Nú þegar hafa erlend stórfyr-
irtæki falast eftir að fá að hafa
nokkuð hreina og lítt mengaða at-
vinnustarfsemi hér á landi. Þá
vantar okkur rafmagn og hvers
vegna, jú við höfum sólundað
orkunni í mengandi stóriðju sem
er ekki hagkvæm, allur hinn vest-
ræni heimur er því miður orðinn
að ruslahaug. Á meginlandi Evr-
ópu finnst varla hrein mold til að
nota við lífræna framreiðslu mat-
væla sem stöðugt sækir á. Hvergi
í allri Evrópu er meira af ósnertu
víðerni en hér á landi. Við verðum
að skilja hversu mikil verðmæti
eru fólgin í hreinni náttúru lands-
ins, okkur ber skylda til að forðast
ruslahaugastefnu þá sem hefur
ríkt hér um skeið, og skila landinu
hreinu til afkomenda okkar.
Ef græðgin í styrki Evrópusam-
bandsins ber okkur ofurliði og við
látum ginna okkur í þá hít, þá
skulum við muna að þaðan verður
ekki aftur snúið. 300.000 manna
þjóð verður fljót að hverfa ásamt
nýfengnu sjálfstæði sínu inn í mið-
stýrða einokun þess vafasama fé-
lagsskapar.
Það sama á við um krónuna
okkar, hún er hluti af sjálfstæði
okkar og við ráðum yfir henni og
skulum skylda íslensk fyrirtæki til
að nota hana við sín viðskipti. Það
er mikilvægara en margan grunar.
Bröskurum og bankastofnunum
skulum við sýna að þeir ráða því
ekki hvaða gjaldmiðil íslendingar
nota því þeir aðilar sem ekki geta
stjórnað sjálfum sér svo vel fari
hafa ekkert með það að gera að
taka völdin af þjóðinni, því þeir
hafa sannað að há laun og stórar
háskólagráður ráða
ekki við að stjórna
viðskiptalífinu. Þá er
eins gott að fjöregg
þjóðarinnar, sjálf-
stæðið, sé ekki í
þeirra höndum.
Sama máli gegnir
um íslenska tungu,
málið okkar er ein
mestu verðmæti sem
við eigum og einn af
hornsteinum lýðveld-
isins, látum ekki
bankabraskarana af-
nema hana, ef þeir
geta ekki talað ís-
lensku þá verða þeir bara að fara
annað með þau fyrirtæki sín þar
sem íslenska ekki þrífst, höldum
málinu okkar eins hreinu og hægt
er, reynum að tala án þess að
sletta enskunni og gerum það með
stolti, gefum fyrirtækjum okkar
íslensk nöfn og verum stolt af því.
Foreldrar okkar, afar og ömm-
ur, upplifðu tvær heimsyrjaldir,
alvarlega heimskreppu og fátækt.
Ef óáran eldgos og stríð geisa
verðum við að geta brauðfætt okk-
ur og þá er betra að landið sé í
eigu okkar sjálfra, við verðum að
stemma stigu við einkavæðingu
örfárra gróðapunga og útlendinga
sem gína yfir hverri bújörð sem
þeir komast yfir og setjum lög um
að sem flestar jarðir séu í eigu
ábúenda þeirra og í íslenskri eigu.
Allar líkur eru á því að mat-
vælaverð stórhækki á alþjóða-
mörkuðum á næstu misserum. Við
höfum séð hvernig kvótakerfið í
sjávarútveginum hefur leikið okk-
ur, látum ekki þann hildarleik
endurtaka sig í landbúnaðinum.
Við skulum hafa í huga að þótt
svokölluð alþjóðavæðing sé komin
til að vera, og verði okkur til
hagsbóta þá er einmitt rétti tím-
inn til að huga að sjálfstæði okkar
Íslendinga og hvernig við verjum
það og eignarhald okkar á landinu
og höfunum í kringum það og
þeim auðlindum sem þar eru.
Sjálfstæði lítillar
þjóðar við ysta haf
Verjum sjálfstæði lands
og þjóðar, segir Baldvin
H. Sigurðsson
» Það eru foréttindi að
búa við sjálfstæði í
eigin landi, að eiga eigið
tungumál, eigin gjald-
miðil og hafa yfirráð yfir
landinu og miðunum í
kringum það...
Baldvin H.
Sigurðsson
Höfundur er bæjarfulltrúi
á Akureyri.
Bréf til blaðsins
Morgunblaðið Hádegismóum 2, 110 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
ÞAU verkefni (vandamál) sem æv-
inlega hafa hrjáð mannskepnuna,
og undantekningarlaust eru runnin
undan henni sjálfri, virðast æ
flóknari til úrlausnar. Vitneskja,
þróun og hagræðing er samt meiri
í dag en í gær.
Hegðun manns og náttúru hvors
gagnvart öðru hefur verið færð í
tölvustýrð eftirhermulíkön, til að
auðvelda manninum skilning á
veruleikanum. Og á því hvernig má
verja hann raunveruleikanum.
Margt er gert til þess að spara
manninum hugsun. Innan skamms
skulu tölvurnar geta hlustað, hugs-
að og talað. Bílarnir eru að verða
alsjálfvirkur öryggisferðamáti og
veðurfræðinni verður algerlega
treystandi. Björgunarsveitir hafa
aldrei verið betur útbúnar, og hafa
aldrei haft meira að gera.
Frá árinu 2001 hafa orðið um
140 banaslys í umferðinni á Ís-
landi, og hátt í þúsund ein-
staklingar hafa lagst alvarlega
Umrót vandans
Frá Pétri Tryggva Hjálmarssyni
KOMIN
Í KILJU!