Morgunblaðið - 20.03.2008, Blaðsíða 37

er mikill og okkar allra. Megi góð-
ur Guð gefa okkur öllum styrk á
þessari sorgarstund.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesú, í þína hönd.
Síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Elsku besti afi, takk fyrir að
hafa átt þig að í þau 8 og 14 ár
sem við fengum með þér.
Sofðu rótt, elsku afi.
Þínir afastrákar
Arnar Freyr og Felix Ernir.
Nú er komið að kveðjustund.
Við systurnar vorum heppnar að
fá að alast upp í návist við þig en
sú yngsta okkar er einungis sex
mánaða. Þótt þú sért langafi okkar
þá kölluðum við þig alltaf afa því
okkur fannst þú svo ungur. Þegar
við hugsum til þín koma upp í
huga okkar minningar um þig í af-
mælum okkar, á aðfangadagskvöld
og þegar við kíktum í heimsókn til
þín og ömmu á Grundarbraut.
Okkur fannst gaman að hlusta á
þig segja okkur sögur af því þegar
þú hafðir séð jólasveina við álfa-
steininn í garðinum á Grundar-
braut.
Við viljum kveðja þig með bæn.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Hrefna Rún, Unnur Eir
og Bryndís Brá.
Svo bregðast krosstré sem önn-
ur var það fyrsta sem flaug um
hugann þegar fregnir af skyndi-
legu og ótímabæru fráfalli Þráins
Sigtryggssonar barst okkur að
morgni 7. mars sl.
Það verður svo sannarlega ann-
ar blær yfir Ólafsvíkinni, sem Þrá-
inn unni svo mjög, nú þegar hans
nýtur ekki lengur við. Það er
óhætt að segja að það hafi gustað
af Þráni hvar sem hann kom og
eitt er víst að ekki lá hann á skoð-
unum sínum og þá sérstaklega
ekki þegar kom að sjávarútvegi.
Þráinn hafði sterkar og miklar
skoðanir á stjórnun fiskveiða og
hafði einstakt lag á að koma þeim
á framfæri, hvort heldur sem vett-
vangurinn var bryggjuspjall, á
kaffistofu fiskmarkaðarins, opnir
fundir eða í einkasamtölum við
ráðherra og aðra ráðamenn. Þrá-
inn hafði gríðarlega reynslu þegar
kom að fiskveiðum, skipstjóri og
útgerðarmaður í áratugi og var til-
tölulega nýhættur til sjós, þá kom-
inn á áttræðisaldur. Því var viðbú-
ið að menn legðu við hlustir þegar
slíkur reynslubolti miðlaði af þekk-
ingu sinni og setti fram skoðanir á
sinn rökvísa og skelegga hátt. Þrá-
inn hafði gaman af rökræðum um
sjávarútvegs- og þjóðfélagsmál al-
mennt og gerði oftar en ekki í því
að vera á öndverðum meiði við við-
mælendur til að hleypa lífi í um-
ræðurnar. Við undirritaðir höfum
starfað undanfarin 16 ár á Fisk-
markaði Íslands hf. og í gegnum
störf okkar haft samskipti við Þrá-
in á nánast hverjum degi. Fyrst á
meðan Þráinn var enn skipstjóri á
skipi sínu Sveinbirni Jakobssyni
SH og síðan eftir að hann kom í
land, þá kom hann nánast á hverj-
um degi við hjá okkur á fiskmark-
aðnum til spjalls og ráðagerða.
Þráinn gerði út Sveinbjörn Jak-
obsson, fyrst ásamt bræðrum sín-
um og síðar sonum, í rúm 40 ár.
Sveinbjörn, sem var rúmlega 100
tonna eikarbátur, létu þeir byggja
í Danmörku árið 1963 og gerðu út
til ársins 2006. Þráinn og félagar
voru metnaðarfullir þegar kom að
viðhaldi og útliti skipsins og var
hann alla tíð til fyrirmyndar. Það
var umtalað hversu mikla alúð og
væntumþykju þeir sýndu skipinu
og ljóst að þeir bræður Egill og
Sigtryggur hafa fetað í fótspor
föður síns í þeim efnum. Það var
svo á öndverðu árinu 2006 sem
þeir feðgar keyptu nýjan Svein-
björn og að sjálfsögðu nýtur hann
sömu meðferðar og fyrirrennarinn,
allt til fyrirmyndar. Eins og áður
sagði þá hafði Þráinn ótrúlegan
áhuga og þekkingu á sjávarútvegi
og það er mikil hvatning til okkar
hinna sem í greininni störfum og
förum höndum um fjöregg þjóð-
arinnar í slíkum mönnum.
Þráinn og Guðbjörg kona hans
áttu miklu barnaláni að fagna,
eignuðust 7 mannvænleg börn og
fjölda annarra afkomenda. Þráinn
unni fjölskyldunni mjög og það
kærleiksríka samband sem ríkti á
milli hans og Sigurbjargar dóttur
hans, sem unnið hefur með okkur
á fiskmarkaðnum öll þessi 16 ár,
bar því fallegt vitni. Missir Guð-
bjargar, barna, barnabarna og
barnabarnabarna er mikill og vilj-
um við votta þeim okkar dýpstu
samúð. Eftir lifir minning um að-
sópsmikinn og skemmtilegan kar-
akter og víst er að okkar litla sam-
félag hér á útnesinu stendur
fátækara eftir.
Gunnar Bergmann Trausta-
son, Tryggvi Leifur Óttarsson.
Mér brá illilega þegar ég frétti
af andláti góðs vinar míns Þráins
Sigtryggssonar skipstjóra. Hann
hringdi í mig tveimur dögum fyrr
úr Reykjavík og ekkert virtist ama
að. Hress og kátur eins og venju-
lega. Ég átti því láni að fagna að
vera í góðum samskiptum við Þrá-
in bæði vegna vinnu minnar og
ekki síður vegna sameiginlegra
áhugamála okkar. Hann kom oft á
skrifstofuna til mín og við ræddum
saman um heima og geima, m.a
um pólitík og báðir studdum við
Framsóknarflokkinn af heilum
hug. Við töluðum um það líka þeg-
ar nokkur tími leið á milli heim-
sókna hans að hann yrði að koma
fyrr næst því nóg væri um að
ræða. Við ræddum ýmis mál hér í
bæjarfélaginu og þá kom hann líka
með ýmsar góðar hugmyndir að
efni í Sjómannadagsblað Snæfells-
bæjar. Viðtal við Þráin birtist árið
1999 í því blaði en hann var þá
orðinn sjötíu og eins árs og engan
bilbug á honum að finna og hann
var ekki á leiðinni í land. Hann var
þá með elstu skipstjórum á land-
inu sem voru í starfi, á bátnum
sínum Sveinbirni Jakobssyni SH
10 en alls var hann á sjó í um 60 ár
og þar af skipstjóri í 40 ár.
Þráinn var mjög góður og lán-
samur skipstjóri alla tíð. Hugsaði
vel um sína báta, fór vel með alla
hluti og vildi hafa allt í lagi því að
öryggi var fyrir öllu. Þeir sem
voru með honum á sjó voru í góðu
skipsrúmi. Þráinn upplifði tímana
tvenna við sjósókn frá Ólafsvík og
skilaði miklu til bæjarins á sinni
sjómennskutíð. Hann hafði mikinn
metnað til þess að Ólafsvík myndi
vaxa og dafna. Þráinn var hafsjór
af fróðleik og sagði vel frá og tal-
aði gott og kjarnyrt mál. Hann var
vel inni í málum hvort sem það var
erlendis eða hér innanlands. Eins
og gefur að skilja voru þó sjáv-
arútvegsmálin honum efst í huga
og hann hafði einarðar skoðanir á
þeim. Hann kom sínum skoðunum
vel til skila og sagði þær umbúða-
laust og hann var líka óhræddur
að gagnrýna menn sem hann hon-
um fannst ekki standa sig. Hann
talaði íslensku eins og oft er sagt
um menn sem eru óhræddir að
segja sína meiningu og vafalaust
hefur einhverjum sviðið undan.
Stundum var hann líka að stríða
mönnum og hann brosti þá á eftir.
Þráinn stóð oft upp á fundum og
ræddi málin hispurslaust og þá
gustaði oft af kalli. Hann gerði
kröfur til annarra og þá ekki síður
til sjálfs sín. Hann var tryggur og
umhyggjusamur og vakti mjög yfir
velferð síns fólks. Þráinn var
ásamt vini sínum Kristmundi Hall-
dórssyni skipstjóra heiðraður af
sjómönnum á sjómannadegi í
Ólafsvík 1993. Þráinn var einn af
þessum hreinræktuðu Ólsurum
sem maður bar mikla virðingu fyr-
ir og mér er mikil eftirsjá að hon-
um og ég þakka allar liðnar sam-
verustundir okkar. Ég vil að
lokum votta Guðbjörgu eiginkonu
hans og aðstandendum innilega
samúð okkar hjóna vegna fráfalls
Þráins.
Pétur Steinar
Jóhannsson.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. MARS 2008 37
Það fyrsta sem ég
sá í lífinu voru Sigga
á kontórnum og Þur-
íður ljósmóðir. Ég
fæddist með naflastrenginn vafinn
um hálsinn, orðin helblá, en þessar
tvær konur komu mér til lífsins
með heitum og köldum vatnsböð-
um á víxl, ásamt einhverjum til-
færingum sem ég kann ekki að
nefna. Það var Sigga sem rétti
mömmu mig eftir að ég fór að
anda.
Þessi yndislega kona sem ég á
líf mitt að launa, var fjölskylduvin-
ur og vann hjá föður mínum, við
Skipamiðlun Gunnars Guðjónsson-
ar meiri hluta starfsævi sinnar, en
var og er aldrei kölluð annað en
Sigga á kontórnum meðal okkar
barna Gunnars.
Seinna þegar ég stækkaði fór ég
margar ferðir niður í bæ og heim-
sótti þær á kontórinn, Siggu og
Ingu Sörensen sem alltaf buðu
mér upp á hressingu og nenntu að
spjalla við mig, krakkann.
Á unglingsárunum fékk ég sum-
arvinnu sem sendill á þessum
sama kontór sem þá hafði verið
fluttur um set og S. Árnason & co.
bæst við í sama húsnæði. Þetta
voru skemmtilegir dagar, ég sent-
ist um allan bæ og fannst ég rosa-
lega merkileg því alltaf fékk ég
hrós og hlýju frá starfsfólkinu,
Sigríður Magnúsdóttir
✝ SigríðurMagnúsdóttir
fæddist í Reykjavík
15. apríl 1915. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík 11. mars
síðastliðinn og var
útför hennar
gerð frá
Fossvogskirkju 19.
mars.
þegar ég átti það
skilið, en Sigga var
þar fremst í flokki.
Langt fram á full-
orðinsár kom ég
þarna við í kaffitím-
anum og spjallaði við
starfsfólkið, Björn
Helgason, Jónurnar
tvær, Magnúsana tvo
og svo auðvitað
Siggu og Ingu. Ým-
islegt annað gott fólk
kom þarna við sögu,
sem of langt mál
væri að telja, nema
auðvitað Harald Björnsson for-
stjóra S. Árnason. Mér fannst þau
alltaf eins og yndisleg fjölskylda
sem ég ætti þarna í Hafnarstræti
5.
Ég hætti komum mínum þangað
eftir að pabbi hafði selt fyrirtækið
og S. Árnason fluttist í stærra og
betra húsnæði. Meginhluti starfs-
mannanna flutti með en Inga var
þá látin fyrir alllöngu. Það hlýtur
að vera gott að vinna þarna því
Sigga vann þar til hún var orðin
háöldruð og meginþorri hinna er
þarna enn.
Eftir að þau fluttu hitti ég Siggu
oft og tíðum niðri í bæ. Hún var þá
komin í gamla starfið mitt, að
sendast í tollinn og bankana,
ásamt skrifstofustörfunum.
Við spjölluðum því oft og lengi
og einstöku sinnum fengum við
okkur kaffisopa saman.
Við höfum ekki sést í allmörg ár,
en nú þegar hún er öll rifjast upp
endalausar minningar, svo ljúfar
og góðar. Mér er því mikil eftirsjá
í Siggu, sem hjálpaði mér til ljóss
og lífs, og var vinur minn alla ævi.
Farðu á guðs vegum, kæra vin-
kona.
Bergljót Gunnarsdóttir.
✝
Við systkinin færum öllum þeim er voru viðstödd
jarðarförina og sýndu okkur og fjölskyldum okkar
samúð í orði og athöfnum við andlát okkar ástkæru
móður,
ÁGÚSTU HELGU JÓNSDÓTTUR,
Aðalgötu 5,
síðast að Garðvangi.
Sérstakar þakkir fyrir sérstaka alúð og
væntumþykju færum við starfsfólki Hlévangs og
Garðvangs.
Elísabet Lúðvíksdóttir,
Ragnar Eðvaldsson,
Eðvald Lúðvíksson
og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem sýndu
samúð og hlýhug við fráfall föður okkar, tengda-
föður og afa,
ÞÓRHALLS TRYGGVASONAR
fyrrverandi bankastjóra.
Þóra Ellen Þórhallsdóttir, Helgi Björnsson,
Anna Guðrún Þórhallsdóttir, Björn Þorsteinsson,
Tryggvi Þórhallsson, Sólborg Lilja Steinþórsdóttir
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir sendum við til allra sem sýndu
okkur samúð og vináttu vegna andláts eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa.
ÞRÁINS SIGTRYGGSSONAR
skipstjóra og útgerðarmanns,
Grundarbraut 26,
Ólafsvík.
Guðbjörg Elín Sveinsdóttir,
Egill Þráinsson, Hrefna Guðbjörnsdóttir,
Pálína Þráinsdóttir, Ingvar Sigurðsson,
Bryndís Þráinsdóttir, Valur Magnússon,
Sigurbjörg Þráinsdóttir, Þröstur Kristófersson,
Björk Þráinsdóttir, Lárus Einarsson,
Berglind Þráinsdóttir, Heimir Maríuson,
Sigtryggur Þráinsson, Margrét Helgadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Jóhannes gekk til
liðs við Kiwanis árið
1978. Starfaði hann í
þrjú ár en vegna per-
sónulegra aðstæðna
gekk hann úr hreyfingunni. Er ég var
forseti árið 2000 til 2001 sótti Jóhann-
es um inngöngu í Kötlu að nýju. Var
honum að vonum vel tekið og þeim
hjónum báðum. Var hann tekin inn í
klúbbinn 29. september 2001, á
stjórnarskiptafundi Kötlu. Jóhannes
var góður félagi, ákafur og starfsam-
ur og gegndi með prýði öllum þeim
störfum er honum voru fengin til að
vinna.
Á síðasta ári var hann forseti Kötlu
og undir hans stjórn dafnaði starf-
semi klúbbsins vel. Uppgangur var í
mætingu enda fundir líflegir og
skemmtilegir undir hans stjórn – vel
undirbúnir og markvissir. Hafði hann
mikinn metnað til þess að gegna
þessu starfi vel og sótti ráð til margra
félaga til að gera sem best.
Okkur Jóhannesi varð strax vel til
Jóhannes
Gunnarsson
✝ Jóhannes Gunn-arsson fæddist á
Sauðárkróki 16.
febrúar 1943. Hann
lést á heimili sínu 8.
febrúar síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Fossvogs-
kirkju 19. febrúar.
vina. Hann lundgóður,
kátur og tryggur vin-
um sínum. Mjög fljót-
lega fór hann að gegna
ábyrgðarstörfum í
klúbbnum. Hringdi
hann oft til mín er
hann var að hvíla sig í
starfi sínum hjá Toll-
stjóra. Voru það
ánægjulegar stundir
að spjalla við Jóhann-
es. Var þar margt
skoðað, vegið og met-
ið. Jóhannes var
ákafamaður og átti til
að rjúka upp ef honum var eitthvað
misboðið en náði ró sinni strax er
málin voru rædd, enda skarpvel gef-
inn og hafði góða stjórn á huga sínum
og málefnum þeim er hann vann að.
Var hann vinmargur í Kiwanis og
eignaðist góða vini í hreyfingunni.
Voru ferðir hans á Evrópuþingin,
sem hann sótti nokkur, ofarlega í
huga hans. Talaði hann vel um sam-
skipti sín við félaga úr þessum ferð-
um og átti greinilega margar góðar
minningar frá þessum stundum.
Við Kiwanisfélagar hans minn-
umst hans sem góðs og dugmikils fé-
laga.
Með hlýhug og söknuði viljum við
færa fjölskyldu hans og nákomnum
okkar dýpstu samúðarkveðjur.
Sigurbergur Baldursson,
fjölmiðlafulltrúi Kötlu.