Morgunblaðið - 10.07.2008, Blaðsíða 22

22 FIMMTUDAGUR 10. JÚLÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Sigurður BenÞorbjörnsson
fæddist á Kirkjubóli
í Höfnum 1. júní
1937. Hann lést á
Landspítalanum í
Reykjavík 4. júlí síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Magnea
Friðriksdóttir hús-
móðir, f. 27.1. 1907,
d. 10.11. 1993 og
Þorbjörn Bene-
diktsson útvegs-
bóndi í Höfnum, f.
21.3. 1902, d. 26.12.
1985. Systkini Sigurðar voru Þor-
gerður húsmóðir, f. 8.2. 1930, d.
8.9. 2004, og Friðrik Ben vélstjóri,
f. 31.10. 1931, d. 24.4. 2008.
Sigurður kvæntist 8.8. 1959
Maju Sigurgeirsdóttur versl-
unarmanni, f. 12.7. 1938. For-
eldrar hennar voru Sigurgeir Sig-
urðsson sjómaður, f. 14.9. 1916, d.
10.9. 1997, og Ástrós Sigfinns-
dóttir húsmóðir, f. 8.8. 1909, d.
7.6. 1971. Börn Sigurðar og Maju
eru: 1) Eyjólfur Ben, f. 15.9. 1964,
d. 5.10. 1985. 2) Ásta Ben, f. 7.6.
1967, gift Erlingi Bjarnasyni, f.
23.4. 1959. Börn þeirra eru María
Ben, f. 8.11. 1988,
og Eyjólfur Ben, f.
10.5. 1993. Dóttir
Erlings er Stefanía
Lórý, f. 6.11. 1980.
Sigurður lærði
vélvirkjun í Vél-
smiðju Magnúsar
Kristinssonar í
Njarðvík 1956-1960.
Hann varð meistari
í vélvirkjun og
starfaði sín fyrstu
ár í Vélsmiðjunni
Óðni í Keflavík. Síð-
ustu 25 ár starfaði
Sigurður hjá Olíufélaginu á
Keflavíkurflugvelli. Sigurður var
einn af stofnendum Björg-
unarsveitarinnar Stakks og var
virkur þátttakandi í björg-
unarstörfum sveitarinnar fyrr á
árum. Sigurður og Maja bjuggu
fyrst á Vesturbraut 9 í Keflavík
en byggðu sér síðan hús á Fax-
abraut 80 í Keflavík, þar sem þau
bjuggu frá 1969 til 2006. Það ár
fluttu þau í Pósthússtræti 1 í
Reykjanesbæ.
Útför Sigurðar fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Kæri tengdapabbi,
við fjölskyldan stöndum væng-
brotin eftir að þú fórst frá okkur.
Ekki átti ég von á því þegar við fór-
um úr bústaðnum fyrir 3 vikum á
spítalann að þú ættir svona stutt eft-
ir. Það sem eftir stendur hjá okkur
hjónum eru ótal góðar og skemmti-
legar minningar um samverustundir
okkar og einlægan vinskap. Þú varst
okkur Ástu svo hjálplegur og góður,
alltaf tilbúinn að hjálpa mér þó svo
að þú hafir haft nóg að gera í þínum
sumarbústað. Það er nákvæmlega
þannig sem þú varst, alltaf boðinn og
búinn til að hjálpa öðrum.
Þær voru ófáar ferðirnar sem við
fórum í sumarbústaðinn saman þeg-
ar börnin voru yngri en svo fækkaði
þeim þegar þau stækkuðu og byrj-
uðu í skóla og íþróttum. Börnin okk-
ar munu geyma allar góðu stundirn-
ar sem þau áttu með þér enda þótti
þeim mjög vænt um afa sinn. Alltaf
varstu eitthvað að gera í sumarbú-
staðnum í Skorradal, stækka hann
og betrumbæta. Ýmis vandamál
komu upp í gegnum tíðina svo sem
þegar hitaveitan gaf sig og leiddi til
vatnsskemmda en þú leist einfald-
lega á þessi vandamál sem verkefni
sem þurfti að leysa af hendi og gerðir
það ávallt einstaklega vel eins og þín
var von og vísa. Ykkur Maju fannst
alltaf gaman að fara í Skorradalinn
enda leið ykkur vel þar, þó svo að lið-
in séu 27 ár síðan þú byrjaðir að
byggja sumarbústaðinn ykkar.
Ég man alltaf þegar lítill drengur
sagði einu sinni við pabba sinn þegar
hann sá Sigga Ben: „Er þetta mað-
urinn í sumarbústaðnum sem er allt-
af að smíða.“
Þegar ég hugsa um allar góðu
stundirnar sem þú veittir mér og
okkur, finnst mér eins og ég hafi
misst besta vin minn. Þú varst mér
góður tengdapabbi og kær vinur sem
ég gat alltaf leitað til og treyst. Ég
mun sakna þín sárt, kæri vinur og
tengdapabbi. Ég veit að það verður
vel takið á móti þér Siggi minn enda
áttir þú marga góða vini og varst
góður maður sem allir vildu eiga að
og þekkja.
Ég kveð þig nú, kæri tengdapabbi,
með innilegu þakklæti fyrir allar
góðu stundirnar. Blessuð sé minning
þín.
Þinn tengdasonur,
Erlingur Bjarnason.
Elsku afi,
núna hefur þú yfirgefið heiminn.
Þetta gerðist alltof hratt, elsku afi,
og grunaði okkur ekki að þú myndir
fara frá okkur svona snemma. Hver
verður fyrstur til að hringja í okkur
eftir leikina og hver verður fyrstur
til mæta upp á flugvöll að sækja okk-
ur? Þú varst alltaf að hugsa um okk-
ur og varst alltaf svo ánægður með
okkur. Það var alltaf gott að koma í
heimsókn til þín og okkur leið alltaf
vel með þér því að þú varst alltaf svo
hress og glaður.
Bestu minningar okkar með þér
eru þegar við fórum upp í Skorradal í
sumarbústaðinn þinn og áttum góðar
stundir með þér. Þú varst alltaf að
vinna í sumarbústaðnum og heyrð-
ust hamarshöggin snemma á morgn-
ana. Þú kenndir okkur svo margt í
lífinu að við erum mjög þakklát fyrir
það, við vildum óska þess að árin
hefðu verið fleiri. Þú hugsaðir alltaf
um aðra áður en þú hugsaðir um
sjálfan þig. Þú vildir alltaf að öllum
liði vel í kringum þig. Við gátum allt-
af leitað til þín þegar okkur vantaði
hjálp með hvað sem er. Þú varst allt-
af að bjóða okkur eitthvað með þér
og þú vildir alltaf hafa okkur með
þér. Amma sagði okkur að þú værir
alltaf að tala um okkur og rifja upp
sögur og atvik með okkur. Það verð-
ur skrítið að hafa engan afa hjá okk-
ur á aðfangadag, um áramótin, um
páskana, á afmælisdaginn og uppi í
sumarbústað. Þú ert besti afi sem
hægt er að hugsa sér. Þú hefur alltaf
verið fyrirmyndin okkar og munt
alltaf vera. Núna vitum við að þú ert
kominn til himna og ert hjá syni þín-
um. Þín verður sárt saknað. Hvíldu í
friði, elsku afi.
María Ben og Eyjólfur Ben.
Það voru þung sporin er ég frétti
af því, kæri vinur, að þú værir mikið
veikur, en að ég skildi ekki fá tæki-
færi að hitta þig aftur var mér mjög
þungbært. Almættið vildi ekki að þú
værir lengi veikur og gaf þér burt-
fararleyfi strax, það ber að virða og
eflaust er hann með skýringu á því
eins og öllu, mig grunar hins vegar
að það hafi vantað laginn mann í
himnaríki.
Okkar fyrstu kynni koma í Björg-
unarsveitinni Stakkur þar sem að þú
lagðir inn ríkulega af þínum visku-
brunni, hvort sem var í vinnu eða í
gleði og sögustundum til okkar hinna
sem urðum þess aðnjótandi að vera
félagar í þeim samhenta hópi sjálf-
boðaliða sem vildu samfélaginu vel á
raunarstundum.
Útköllin voru mörg en útkallið í
október 1985 var erfiðasta útkallið
og missirinn mikill er sonur þinn og
félagi okkar drukknaði á æfingu. Sú
raunarstund sýndi svo ekki varð um
villst hversu samfélagið okkar var
samtaka um að koma Eyjólfi okkar
aftur heim til ykkar Maju og hinztu
hvílu. Megi endurfundir ykkar feðg-
anna lýsa himinhvolfin af gleði.
Í Vélsmiðjunni Óðni unnum við
saman í 4 ár. Það voru okkur lærling-
unum forréttindi að hafa þig og alla
hina meistarana í vél og rennismíði
til trausts og halds. Ekki hafði ég
þessa náðargáfu frá Guði eins og þú
og þið hinir að geta gert allt í hönd-
unum, ég reyndi þó mitt besta og
kláraði námið. Ég man þegar við
sömdum um það í smiðjunni að ég
mætti hlusta á Kanann í eina klukku-
stund og svo yrði Gufan sett á í
klukkustund og ef eitthvað útvarps-
erindi var merkilegt þá varð að
hlusta á það. Ef ég hafði hlustað eitt-
hvað aðeins of mikið á Kanann kom
eitthvert stykki yfirleitt fljúgandi í
áttina til mín og ég varð að skipta.
Kaffistofan var iðandi af sögum frá
þér, Dodda, Ella, Brynjari, Höskuldi
og Stjána. Þegar svo leiðir okkar
skildu og þú fórst að vinna hjá pabba
í Essó og ég á borpalli í Norðursjón-
um hafði ég gaman af þeim sögum
sem við sögðum frá er við hittumst á
ný. Stundum voru þær svo hressandi
að liðið lá í kringum okkur grenjandi
af hlátri, stundum þurftum við að
hvíla okkur til að byrja aftur.
Einhverju sinni er ég kíkti við í
Essó og vann þá í slökkviliðinu vor-
um við í miðri sögustund þegar að
það kom útkall og ég slökkti á stöð-
inni til að klára að hlusta á söguna og
þaut svo af stað og þú fékkst ekkasog
af hlátri, ég gleymi þessu aldrei,
heimurinn snerist um það að segja
skemmtilega frá og hlusta af innlif-
un. Þér var svo margt til lista lagt,
segja sögur, smiður á járn og tré,
gera upp bíla, vera hrókur alls fagn-
aðar og stoð og stytta fjölskyldunn-
ar. Essótrukkurinn J-44 og þú og
Bóbó bróðir aðalnúmerið í hringferð-
inni 1987 með fornbílaklúbbnum. Þið
langflottastir í einkennisfatnaði og
allt. Að lokum vil ég þakka þér fyrir
allt sem þú kenndir mér í smiðjunni,
fyrir frábæran félagsskap og sögu-
stundir og manngæsku og vinarþel í
yfir 30 ár, þín verður sárt saknað og
rennibekkurinn sem þú gerðir svo
fínan og ég á verður lagaður aftur og
notaður, því er lofað hér og nú.
Elsku Maja, Ásta, Elli og fjöl-
skylda, Guð styrki ykkur í sorg ykk-
ar, „bless you“ Siggi Ben.
Tómas J. Knútsson.
Siggi Ben, vinur okkar, kemur
ekki oftar vestur og hjálpar okkur
með ýmsar framkvæmdir. Svo ótrú-
lega fljótt er hann fallinn fyrir skæð-
um sjúkdómi. Við viljum með þess-
um kveðjuorðum, þakka honum
vináttu og hjálpsemi liðinna ára.
Það var oft glatt á hjalla þegar
þeir voru að vinna hér á Deildará
saman, Garðar og Siggi, þeir höfðu
alltaf margt að segja við hvorn ann-
an. Sérstaklega er okkur minnis-
stætt eitt fagurt sumarkvöld fyrir ári
síðan, þegar þeir voru að setja nýjan
vask í eldhúsið, vask sem minnir á
vin okkar Sigga, í hvert sinn sem við
vöskum hér upp. Við hugsum því oft
til hans þessa daga og finnum hvað
allt er fljótt að breytast.
Við munum ekki eiga fleiri sam-
verustundir í þessu lífi og ótrúlegt að
við höfum ekki orðið vör við veikindi
hans í fyrrasumar, nema þau sem
hann hafði alltaf við að stríða á seinni
árum.
Við biðjum góðan Guð að vernda
góðan vin. Innilega samúð vottum
við þér elsku Maja, Ásta, Elli og
börn. Megi góður Guð vernda ykkur
og styrkja í sorg ykkar og söknuði.
Garðar og Ásta.
Ekki óraði okkur fyrir því þegar
við kvöddum Sigga og Maju 7. júní sl.
að þetta væri síðasta faðmlagið og
kossinn sem við fengjum frá Sigga.
Við hjónin vorum á leið í vikuferð til
útlanda.
Við kynntumst Sigga og Maju
þegar við festum kaup á sumarbú-
stað í Skorradal í byrjun árs 2001.
Þar höfðu þau byggt sér sælureit,
„Bensabæ“, fyrir tæpum 20 árum og
vorum við svo heppin að eignast
þessa frábæru nágranna. Þau tóku
okkur ástfóstri, leiðbeindu okkur og
hjálpuðu á allan hátt. Siggi var ávallt
tilbúinn að aðstoða, hvort sem um
bilaðan miðstöðvarofn var að ræða
eða pallasmíði. Hann smíðaði t.d.
fyrir okkur þær flottustu tröppur
sem til voru í Skorradal eða það
fannst okkur öllum og kallaði þær
prinsessutröppurnar. Daglega var
boðið í kaffi og heimabakað brauð og
annað bakkelsi sem Maja töfraði
fram. Siggi hafði alltaf nóg að gera í
Bensabæ. Fyrir 6 árum flæddi heitt
vatn og olli miklum skemmdum á bú-
staðnum þeirra. Siggi bretti upp
ermarnar og endurbyggði Bensabæ,
breytti og bætti. Nú nýlega hafði
hann lokið við að byggja sólstofu
fyrir Maju sína eins og hann sagði
alltaf.
Margs er að minnast. Allar sam-
verustundirnar í Skorradalnum, allir
bíltúrarnir sem við fórum í, einnig
lengri ferðir svo sem ferð okkar síð-
astliðið sumar til Önnu og Hauks í
Grunnavík.
Það er tómlegt og hljóðlátt um að
litast við Bensabæ eftir að Siggi var
fluttur fárveikur á spítala og aðeins 3
vikur liðu þar til hann var allur.
Við og fjölskylda okkar vottum
Maju, Ástu, Ella, Maríu og Eyjólfi
okkar innilegustu samúð. Megi
minning hans lifa.
Margrét Böðvarsdóttir og
Sigurgeir Sveinbergsson.
Kæri vinur og félagi, með mjög
stuttum fyrirvara kvaddir þú okkur.
Eftir sitjum við og rifjum upp minn-
ingarnar um Sigga Ben, eins og þú
varst ávallt kallaður. Alltaf svo hress
og kátur, hrókur alls fagnaðar.
Okkar kynni hafa staðið í hartnær
40 ár. Leiðir okkar lágu fyrst saman
hjá Björgunarsveitinni Stakki, þegar
þessi handlagni og reynslumikli
járniðnaðarmaður kom til starfa við
uppbyggingu bílaflota björgunar-
sveitarinnar. Það var sama að hverju
hann kom, vandvirkni, útsjónarsemi
og áræðni voru hans aðalsmerki.
Það voru forréttindi að fá að starfa
með svona reynslubolta eins og
Sigga Ben, hvort sem það var í bíla-
deild björgunarsveitarinnar eða á
ferðalögum.
Siggi Ben naut þess að fara í
óbyggðaferðir með félögum sínum í
Björgunarsveitinni Stakki, ekki síst í
vetrarferðir. Oftast var farið í Þórs-
mörk þar sem ferðir voru oft ansi
erfiðar og bilanatíðni mikil enda bíla-
flotinn gamlir hertrukkar af gerðinni
Dodge Weapon. Þá kom þekking
hans og reynsla sér oft vel.
Í yfir 25 ár vorum við bræður
vinnufélagar hans hjá Esso á Kefla-
víkurflugvelli. Hann starfaði þar við
bílaviðgerðir og nýsmíði, enda snill-
ingur í höndunum. Hann hannaði og
smíðaði ýmsan búnað sem létti störf
við flugeldsneytisafgreiðslu, og oft
vakti nýsmíði hans athygli erlendra
eftirlitsmanna sem komu með reglu-
legu millibili.
Eitt af verkefnum hans hjá Esso
var að endurbyggja gamlan GMC-
tankbíl sem fara átti hringferð um
landið með Fornbílaklúbbi Íslands.
Það tókst að klára verkefnið á til-
settum tíma og var Siggi Ben feng-
inn til að fara með til öryggis ef eitt-
hvað skildi bila. Tankbílinn gekk
vandræðalaust en Siggi gat miðlað af
reynslu sinni og aðstoðað samferð-
armenn sína.
Starfsmenn Esso voru samheldinn
hópur og þar undi Siggi Ben hag sín-
um vel. Hann var ákaflega greiðvik-
inn og hjálpsamur félagi. Það var
sama hvað bjátaði á hjá okkur vinnu-
félögunum, alltaf gat hann gefið sér
tíma og liðsinnt okkur.
Helsta áhugamál hans var sælu-
reitur þeirra hjóna við Skorradals-
vatn. Þar byggðu þau sér sumarhús
þar sem allt handbragð bar vott um
þá vandvirkni sem honum einum var
lagið.
Nú kveðjum við félaga okkar og
samferðamann og vottum Maju og
fjölskyldu okkar innilegustu samúð.
Vilhjálmur og Rúnar
Ragnarssynir.
Sigurður Ben
Þorbjörnsson
Morgunblaðið birtir minningargreinar alla útgáfudagana.
Skilafrestur | Ef birta á minningargrein á útfarardegi verður hún að berast
fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi
eða þriðjudegi). Ef útför hefur farið fram eða grein berst ekki innan hins til-
tekna skilafrests er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss
er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skila-
frestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki lengri en 3.000 slög (stafir með bilum -
mælt í Tools/Word Count). Ekki er unnt að senda lengri grein. Hægt er að
senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og votta þeim sem
kvaddur er virðingu sína án þess að það sé gert með langri grein. Ekki er
unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá, sem fjallað er
um, fæddist, hvar og hvenær hann lést, um foreldra hans, systkini, maka og
börn og loks hvaðan útförin fer fram og klukkan hvað athöfnin hefst. Ætlast
er til að þetta komi aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í
minningargreinunum.
Undirskrift | | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir greinunum.
Minningargreinar
✝
Elskulegur sonur minn, bróðir, faðir, afi og hjartkær
vinur,
BJÖRN JÓNSSON,
lést fimmtudaginn 26. júní.
Útför hans hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Katrín S. Karlsdóttir.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, amma og
systir,
NÍNA Á. PÉTURSDÓTTIR ANDREWS,
lést á heimili sínu í Chicago mánudaginn 7. júlí eftir
baráttu við krabbamein.
Stephen J. Andrews,
Diane E. Andrews,
Cathy L. Andrews,
John W. Andrews,
Hulda E. Pétursdóttir,
Ellert H. Pétursson,
Guðmundur Pétursson,
Haraldur Hafsteinn Pétursson
og barnabörn.