Skinfaxi - 01.02.1927, Síða 26

26
SKINFAXI
munu gcfa mörgum ástæðu til að gleðjast yfir góðum
vonum um það, að Laugaskólinn reynist bjartur morg-
ungeisli vaxandi alþýðumenningar á landi hér.
G. B.
Minningarrit.
Sagnfræði er sú grein bókmenta, sem mesta þýðingu
hefir haft fyrir Islendinga á liðnum öldum, og svo mun
verða meðan þeir Iiafa rnætur á tungu sinni og þjóð-
legum fræðum.
Sagan getur komið fram í ýmsum myndum svo sem
kunnugt er. Hún getur sýnt svip og einkenni heillar
þjóðar. Hún getur lýst lífskjörum ætta og einstaklinga.
En á félagsöld þeirri, er við lifum á, hljóta að myndast
sögur um samstarf eða félagsátök ýmsra flokka, er að
sérmálum starfa.
En hvernig sem hin ýmsu afbrigði sannrar sögu
kunna að vera, þá er þeim það öllum sameiginlegt, að
þau eru skuggsjá mannsandans og örlaganna. þar má
sjá hin miklu straumhvörf i hugsun og háttum ein-
staklinga, félaga og lieilla þjóða. par má sjá skifti
harms og hugðarefna, hamingju og óláns, og þar finst
hinn mikli munur æskumanna og öldunga. Sagan
leiðir nútíðarmenn i gegnum völundarhús það, sem
ættstofnar þeirra hafa farið, alla leið frá því að menn-
irnir voru næsta líkir siðlausum dýrum, sem mátu
hnefarétliun mest af öllu, og til þess að verða hugsandi
vera, sem að minsta kosti í orði og stundum á borði
setur réttláta skynsemi í dómarasætið og getur því litið
á menn og málefni með hróðurhug og sanngirni.
Sagan færir mönnum heim sannanir um það, að
hjaðningavig og hyltingar allra alda eru förnir, sem