Skinfaxi - 01.12.1945, Blaðsíða 4

Ý6
SKINFAXI
Á Það værf SVo sem ekki nema mannlegt, að góðir
<!>g ganílír1'ú'ngmennafélagar liti svo einhliða á fé-
lagsskapinri11 sem vöggu margnefnds stjórnmála-
Iflokks, að 'hánn ætti að vera honum undirgefinn,
hversu seín t'æri um stjórnmálaflokkinn og hans
forýstu.
• Það er t. d. ekki alveg útilokað, að einn anginn að
Vökumannáhreyfingunni, sem raunar aldrei kom i
heiminn neiriá liöfuðið, liafi verið sprottinn af beizkju,
að félögin Væri full frjálslynd livað snerti stjórn-
riiálaflokkana, og nú neitar Morgunblaðið stjórn U.
M.F.Í. um stutta athugasemd, er hún er sökuð um
framsóknarmennsku. Svona er það dýrt, að vilja
halda sig utan við „moldviðri stjórnmálanna“!
Þegar ungmennafélögin eru liðlega 10 ára, er þá
þannig komið málum: Margir félagar lcvarta og telja
hreyfiriguna á hrörnunarskeiði og samtímis hefur
Framsóknarflokkurinn sig upp úr öskunni eins og
fuglinn Fönix.
■ Fyrstu 1Ó ár ungmennafélaganna eru auðvitað
mérkileg, en það er merkilegast, að þrír áratugir hafa
bætzt við sögti félaganna. Með því er sannað, að ung-
riíennafélágshreyfingin er ekki tímabundinn félags-
skapur né háður einstaklingum. Þetta er mjög eftir-
féktarvert, og á sér fáar liliðstæður um félagsskap,
Sein jafn mikið byggðist í uppliafi á hrifningu og
vakningu og ungmennafélögin.
1 Á þessum þrem áratugum, sem liðnir eru síðan
blómaskeiðinu svonefnda lauk, höfum við allir orð-
íð ungménhafélagar, sem nú eru í stjórn U.M.F.Í., og
þusundir annarra ungra manna víðsvegar um land-
íð og jafnvel líka í sjálfri Reykjavík, sem þótti lítt
irióttækileg fyrir félagsskapinn árið 1916.
Gömlu félágarnir tala auðvitað mest um fyrsta ára-
t'uginn, én margir þeirra horfa fram á veginn með