Skinfaxi - 01.12.1945, Blaðsíða 28

100
SKINFAXI
þar af leiðandi fleiri kennarar. Byggingarkostnaður
og rekslurskostnaður verður1 minni við byggingu eins
sameiginlegs skóla fyrir 2 eða fleiri sveitir en ef
byggður er skóli í liverri sveit. Með því að skólinn
verður skóli tveggja eða fleiri sveita, getur liann ekki
verið félagsbeimili neinnar sveitarinnar. Reynsla
undangenginna ára í þróun félags- og skólamálum
sýnir, að skólinn á að búa að öllu sínu einu, en hver
sveit þarf að eiga sitt vistlega og hentuga félagaheim-
iti, og mun égj nú snúa mér að því að rökstyðja þessa
þörf, lýsa gerð slíkra beimila, og gera tillögur um,
livernig ]>jóðfélagið og byggðafélögin gætu lijálpast
að að reisa þau.
II.
Nú liggja fyrir Alþingi frumvörp um nýja skipun
fræðslumála í landinu. Einstakir skólar skulu tengd-
ir í kerfi, skólaskyldan lengd og aðgangur að æðri
menntun gerð bagstæðari.
Það er vel farið að menntun nái til sem flestra, og
flestir njóti æðri menntunar, en þessi menntun sé
slungin þrem meginþáttum, andlegri menntun (bók-
nám), líkamlegri menntun (íþróttir og liollustufræði)
og vinnumenntun (bandiðnir og tæknileg kennsla).
Nú hefur ungur maður eða slúlka sloppið út úr
langri skólagöngu og tekið upp dagleg störf í þorpi
eða sveil. Hvernig notar liann menntun þá, sem bann
blaut innan skólans? Hann færir venjur og ábrif frá
skólanum inn í dagleg störf sín. Hann les bækur,
límarit og blöð og hlustar á útvarp. Þannig heldur
liann við og eykur lærdóm sinn og fylgist með við-
burðum líðandi stundar. I frístundum hressir liann
og örvar líkama sinn með útilífi og böðum.
Segjum svo að áhrif skólanna, sem þessi maður
gekk á, bafi verið svo sterk, sem ég hér að ofan lýsti,
en samt myndi bonum ekki nægja þetta. Hann lief-