Skinfaxi - 01.12.1945, Síða 42

114
SKINFAXI
/pmme
Þoisteinn Einarsson:
ÍÞRÓTTAÞÁTTUR VIII.
Lang§tökk.
(Viðbót við IV. þátt).
í 1.—2. liefti 1943 birtist frásögn um langstökk. Eftir að
atrennu og uppstökki hefur verið lý:;t, hefst lýsing á athöfn-
um stökkvarans meðan á svifinu stendur. Sú lýsing, sem birt
var, var miðuð við, að eftir að uppstökksskrefinu lýkur, haldi
slökkvarinn áfram skrefhreyfingunum til þess að koma fót-
unum í sem haganlegasta afstöðu við bolinn um leið og fall-
ið hefst. Með þessu tekst stökkvaranum að lengja svifbraut
sína.
En fleiri aðferðir eru til þessa, og þykir mér rélt að draga
engu lengur að birla þá aðferð, sem jafnvel er algengari
cn sú, sem fyrr var lýst (skrefað i loftinu).
Þetta stökklag mætti kalla fettu- eða set-aðferð. Mynda-
samstæðan af ameríska íþróttakappanum Art Laret sýnir
þessa aðferð vel.
1. mynd: Líkamsþungi stökkvarans er lóðrétt yfir stökk-
fæti hans á þvi augnabliki, sem liann hefur sig á loft. Við
spyrnu fótarins nemur tábergið við plankann, en viðspyrn-
an hófst á því, að hæll stöklcfótarins nam við völlinn og
lauk þar með atrennunni. En erfiðasta atriði íþróttarinn-
ar hófst þar, sem þrinna verður saman atrennu, lyftingu og
spyrnu.
Lyftingin liefst á því, að sveiflufæti (hægri fæti) er lyft
í mjaðmarhæð. Örmum og öxlum er lyft. Ilreyfing armanna
er þó enn göngulagshreyfingin.