Skinfaxi - 01.12.1945, Qupperneq 63

SKINFAXI
135
nærveru þeirra fáu einstaklinga, sem gefa mótum oklcar ann-
an svip en þeim þer, — þann svip, er eigi er sannur.
Þau íþróttamót, sem U.Í.A. hefur haldið, hafa verið laus
við óþægindi af völdum óreglu, utan íþróttamót Austurlands
síðastliðið sumar, en þá varð samkoman fyrir nokkrum óþæg-
indum af framkomu ölvaðra manna. Við vonum, að slíkt
komi ekki fyrir aftur, og munum við gera ráðstafanir til
þess.
Það er ekki sársaukalaust, ef skuggi fellur á menningar-
starfsemi æskunnar, og samkomur hennar bera ekki hið
rétta svipmót, vegna athæfis þeirra, sem ekki vita, hvað þeir
gera. Ég treysti því, að þetta mót verði til sóma og beri hinn
sanna menningarblæ.
Ég trúi því ekki, að sá grunur skáldsins sé réttur, eða
rætist, sem felst i orðum þeim, er lesa má i Árbók Ferða-
félagsins 1944, og hljóðar þannig: „.... Þar mátti fyrir
tveim áriun sjá gamla konu garða flekkinn sinn í sólskini
á helgum degi, en ungviðið á iþróttamóti austur á Eiðum
i þoku og, súld, sem varla vermdist af öðru en e. t. v. „svarta
dauða“ ....“.
Þjóðin hefur lifað í þessu landi, átt sínar vonir og sínar
þrár, brotið sín skip og hyggt þau að nýju, varðveitt frelsis-
þrá sína um myrkar aldir, ekki vegna þess, að alltaf hafi
verið sólskin og blíða, eða mörg stig á hitamæli, heldur vegna
hins innra elds, yls hjartans, hugsjónanna, sem hafa vermt
liana og varðveitt.
Ég veit, að æskan á ennþá innri eld, og ég vona, að sá
eldur glæðist á íþróttamótum okkar og mannfundmn. Höf-
um æskuna sem heild ekki fyrir rangri sök, vegna hreytni
tiltöluiega fárra einstaklinga. í þoku og súld gelur slegið
heilt hjarta, jafnt og þar sem sólin skín.
Megi samtök æskunnar hér á Austurlandi, og um land allt,
verða til þess að efla manndóm hennar og innri mátt, jafnt
harna strandarinnar og dalsins, allra harna þessa lands, hvar
sem þau verða talin i flokki í leiðarlýsingum framtíðarinn-
ar, — hvort heldur til króganna, sem alast upp á mölinni,
eða heiðarkvista, — á máli sumra þeirra, sem iðka orðsins list.
íþróttamenn! Heill ykkur og störfum ykkar! Gangið djarf-
ir til drengilegs leiks.
Ég þakka öllum, sem unnið hafa að undirbúningi þessa
móts, ekki sizt skólastjóra Eiðaskóla, fyrir mikla hjálpfýsi,
svo og ábúanda jarðarinnar. Verður þessum aðilum hezt laun-
að með góðri mngengni, bæði utan húss og innan.