Skinfaxi - 01.04.1951, Blaðsíða 1

Skinfaxi I. 1951
Gifta þjóðar vorrar
(RœSa, Jlutt á 40 ára ajmœlismóti U.M.S. Skarphéðins
að Þjórsártúni síðastl. sumar).
Ég er í hópi þeirra
manna, sem eru fullvissir
þess, að þjóðinni var það
drjúgur giftuauki, er ung-
mennafélögin hófu starf
sitt í upphafi nýrrar aldar,
einmitt á þeim tímamót-
um, sem hvað mestrar
um, sem
grósku hel'ur kennt í þjóð-
lífi voru. Slík félagsbiuni-
in starfsemi æskulýðsins
hlaut að falla í hinn
Björn Björnsson. bezta jarðyeg Qg vera hin
líldegasta til hvers kyns nytsemdar í vorstörfunum,
eins og líka síðar kom glögglega í ljós. Um þessar
mundir bárust liingað straumar nýrrar stefnu um raun-
hæfari vinnubrögð í þjónustu anda og efnis. Voru Is-
lendingar næmir á hin lireyttu viðhorf eins og raunar
svo oft áður. Skáldin fluttu þjóð sinni spádómleg og
eldheit hvatningarljóð og eggjuðu hana lögeggjan til
þróttmeiri athafna og lögðu alveg sérstaklega fast að
unga fólkinu að duga vel i framtíðarharáttunni.
Aldar á morgni vöknum til að vinna,
vöknum og tygjumst, nóg er til að sinna.
Hátt ber að stefna, von við traust að tvinna,
takmark og lieit og ei'ndir saman þrinna.