Skinfaxi - 01.04.1951, Blaðsíða 20

20
SKINFAXI
vera háður náttúrunni með verkun á heyi. Gera má ráð
fyrir, að þarna mætti hafa um 300 kýr.
öll mannvirki, sem hingað til hafa verið reist í Krýsu-
vík, bæði vegna ræktunar í gróðurhúsum og fyrir-
hugaðs búskapar, eru hin vönduðustu og af fullkomn-
ustu gerð.
C; Boranir eftir jarðhita.
I Krýsuvík er eitt mesta jarðhitasvæði á landinu,
enda ber Reykjanesskaginn allur ljósar menjar mikilla
jarðumbrota og eldgosa. — Festi Hafnarfjarðarbær
ckki livað sízt kaup á Ki-ýsuvík vegna jarðhitans, enda
hafa jafnan miklar vonir til hans staðið og standa enn.
Fyrstu jarðboranir í Krýsuvík voru framkvæmdar
af rannsóknarráði ríkisins árið 1941 og 1942. Var þá
borað við suðurenda Kleifarvatns. Þetta var aðeins gert
í rannsóknarskyni til þess að kynnast jarðlögum. Fest-
ust borarnir tíðum, og engin gufa kom.
Næst var borað 1945. Rafmagnseftirlit ríkisins hafði
þær boranir með höndum, einnig í tilraunaskyni. Borað
var við svonefndan Austurengjahver og í Seltúni. Jarð-
horar voru grannir. Nokkurt gufumagn kom þó, en
þar sem holurnar voru þröngar, stífluðust þær fljótt,
enda var hér um rannsókn að ræða.
Haustið 1946 var Ólafur Jóhannsson úr Hveragerði
fenginn til að bora eftir gufu vegna væntanlegra gróð-
urhúsa. Þá voru boraðar 3 holur, ein með allgóðum
árangri, og er íbúðarhús starfsfólks gróðurstöðvarinn-
ar hitað með gufu þaðan.
Um áramótin 1946—47 lók til starfa í Krýsuvík nýr
jarðbor, sem Hafnarfjarðarbær hafði keypt, en Raf-
veitu Hafnarfjarðar var falið að annast rekstur hans.
Þessi bor er fallbor, en fram til þessa höfðu verið not-
aðir snúningsborar. Fallborar geta borað viðari holur
en snúningsborar, þótt vélaorkan, sem knýr þá, sé hin