Skinfaxi - 01.07.1952, Blaðsíða 10

58
SKINFAXI
sem var fyrirvinnan á heimilinu. Þrívegis nam Stephan
nýtt land í Ameríku. — Braut til ræktunar nýja jörð
og hyggði hús. Lifsharáttan var liörð og heimtaði mikið
strit og langan vinnudag. Næturnar urðu að duga til
ljóðasmíða, enda nefnir hann ljóð sín Andvökur.
Ég ætla ekki að þylja ljóð hans hér. — Þau eru yfir-
leitt hezt fallin til lesturs í einrúmi, og beztu perlurnar í
Ijóðum hans eiga það sameiginlegt með ljóðum Einars
Benediktssonar, að maður skilur þau fyrst að fullu,
þegar maður hefur lært þau.--------------
Ég ætla ekki heldur að ræða hér frekar um skáld-
skap hans og skáldfrægð. Sigurður Nordal hefur snilld-
arlega lýst Stephani G. Stephanssyni og skáldskap hans
í formála að úrvali á ljóðum hans. Ritgerð sú er tvímæla-
laust snjallasta mannlýsing og gagnrýni, sem ég lief
lesið. — -— —
Ég minnist Stephans G. hér, fyrst og fremst til að
rifja upp minningar minar frá þessari unaðsriku kvöld-
stund, er ég sat andspænis Stephani G. Stephanssyni og
naut þess aðhorfa á sviphreina, aldurhnígna,göfugmenn-
ið og vildi að þessar minningar mínar frá einni kvöld-
stund með Stephani G. yrðu til þess að einhver æsku-
maður, sem enn hefur ekki veitt skáldskap hans at-
hygli neyti nú færis til að kynna sér hann. — -----
Og eg er þess fullviss, að Stephan G. hefur að gáfum
og manngildi horið höfuð og herðar yfir mörg þau stór-
menni veraldar, sem hæst er hossað.
Hann, sem ætíð tók málstað lítilmagnans og fyrirleit
hnefaréttinn.---------
Hann, sem bar svo djúpa virðingu fyrir dásemdum
lífsins, að hann hefði aldrei getað fórnað lífi eins smá-
fugls, sér til hagnaðar.-------
Ljóð hans og ritgerðir eru ómetanlegur fjársjóður
hinnar íslenzku þjóðar, en þó vil ég taka undir orð eins
snjallasta ræðumannsins, sem talaði fyrir minni skálds-
ins 24. júní 1917, Ásgeirs Ásgeirssonar. Hann sagði, að