Skinfaxi - 01.07.1952, Blaðsíða 25

SKINFAXI
73
hin bezta og mörg lilutverk ágætlega leilcin, þó óvanir
menn væru í mörgum hlutverkunum. Yið hinir, sem
á horfum, dáumst að, hvað ýmsir leikendur geta
túlkað vel persónur þær, sem þeir eiga að sýna. Nefni
ég þar engan sérstakan, þó vitaskuld sé alltaf mikill
munur frá því bezta til þess lakasta. En allir þessir
leikendur vinna fórnfúst starf í þágu félagsskapar-
ins og fólksins, sem nýtur ánægjustundanna af að
horfa á og fylgjast með.
Tvö kvöld „vökunnar“ var kórsöngur karla. Það
var Karlakórinn „Húnar“ á Blönduósi, sem söng,
undir stjórn Guðmanns Hjálmarssonar söngstjóra á
Blönduósi. Um þann söng má segja svipað og sjón-
ieikinn. Þar komu fram menn, sem vinna öll hin
venjulegu störf verkamannsins. Ekki síður úti við
óblíða veðráttu, en inni í hlýju lofti. Raddir þessara
manna eru lireinar og þróttmiklar, en þær eru lika
mjúkar og mildar, svo áheyrendurnir heillast. Á
hverju kvöldi var dansað á tveim stöðum. Var þá oft
fjörugt og glatt fram á nólt. Þess ber sérstaklega að
geta í sambandi við Húnavökuna, að þar er ágæt
stjórn á öllu, bæði skemmtiatriðum og fólkinu, sem
kemur að njóta skemmtunar eitt, tvö eða fleiri kvöld.
Það viljum við þakka fyrst
og fremst, okkar ágæta for-
manni sambandsins, Guð-
mundi Jónassyni, bónda að
Ási í Vatnsdal. Hann hefur
verið form. sambandsins um
nokkur undanfarin ór og hef-
ur stjórnað því af mestu
prýði, dugnaði og glöðum
og góðum huga. Við sam-
bandsfélagar þökkum honum
ágæta stjórn og starf í þágu
imgmennafélagsskaparins hér