Skinfaxi - 01.04.1956, Blaðsíða 31

SKINFAXI
31
þá er leitazt við að hafa sem bezt skjól. Fræið er plægt
niður í skákir, um 10x30 m. að flatarmáli. (Vitanlega
er þetta ekki óskeikult mál, heldur aðeins til þess að
gefa ofurlitla hugmynd um stærð skákanna. Þær eru
mismunandi eftir ástæðum.)
Melfræið er mjög líkt höfrum. Skaftfellingar möluðu
það, og bökuðu brauð úr mjölinu, þegar að svarf og
þorrið var útlenzkt korn. Einnig notuðu menn melkorn-
ið til drýginda. — En nú þurfa menn ekki á slíku að
halda, eða öllu heldur, nú gera menn það ekki lengur.
— Sennilega er melbrauðið heldur ekki sérlega næring-
arríkt.
Ég get samt ekki annað en hugsað um þennan þátt í
sögu melsins, þegar ég sáldra fræinu úr hendi mér í
plógfarið. — Ef til vill hefur þessi íslenzka kornjurt
bjargað mannslífum.
Fræið fellur í plógfarið. Ég veit það vel, að þótt
plógurinn velti sandinum yfir sæðið um leið og hann
býr til nýja rák, nýja hvílu fyrir önnur fræ til að þró-
Sáð i sandinn.