Skinfaxi - 01.07.1967, Blaðsíða 23

40 ára minning
frá íþróttanámskeiði ÍSÍ og UMFÍ 1926 til 1927
Gísli Sigurðsson er gamalkunnur
íþróttamaður í Hafnarfirði, og hefur
nú um margra ára skeið áunnið sér
mikið orð fyrir fræðimennsku og rann-
sóknir á sögu Ilafnarf jarðar. Gísli sendi
Skinfaxa þessar endurminningar sín-
ar um íþróttanámskeið fyrir 40 árum.
I>að er bæði fróðlegt og skemmtilegt að
kynnast þcim aðstæðum, sem ungir og
áhugasamir íþróttamenn áttu við að
búa á þeim árum.
»A eftir Gísla, Eiríki og Helga í þrem-
ur röðum áfram gakk“.
Hljómur hinnar björtu, mjúku
raddar Jóns íþróttakennara Þorsteins-
sonar ómaði yfir okkur í fyrsta sinn í
i'imleikasal Menntaskólans í Reykja-
vík, sem þá var bezti fimleikasalur
höfuðborgarinnar. Þessir alnafnar
Bakkabræðra lögðu þegar í stað upp
i gönguna kringum salinn hlið við hlið
með halarófu ungra manna á eftir sér,
sem allir voru mættir með þann eina
ásetning að lyfta merki íþróttanna til
meira vegs í landinu.
1. nóvember 1926 og kl. er 5,30.
íþróttanámskeið Í.S.Í. og U.M.F.Í. er
að hefjast.
Öðru slíku námskeiði hafði verið
hrundið af stokkunum 1924, og gefist
svo vel, að sjálfsagt þótti að efna til
annars slíks. Um sumarið hafði birzt
í blöðum landsins auglýsing um nám-
skeið þetta og umsóknir tóku þegar að
streyma að.
Laust eftir hádegi þennan umrædda
dag var íþróttanámskeiðið sett í húsi
Goodtemplara af forseta Í.S.Í. að við-
stöddum stjórnarmeðlimum öllum og
stjórn U.M.F.Í. Þarna voru einnig
mættir flestir kennarar, er starfa
skyldu við námskeiðið. Forsetinn
Benedikt G. Waage setti samkomuna
með ræðu. Kynnti kennara, náms-
greinar og að aðalstjórnandi og aðal-
hann varð einn af forustumönnum
þessarrar hreyfingar, og Sigurður var
formaður Héraðssambandsins Skarp-
héðins í 45 ár (1921—1966).
Af þessu má sjá, að skóli Sigurðar
Greipssonar í Haukadal og ungmenna-
félagshreyfingin hafa alltaf verið
fengd hugsjónalega og siðferðilega,
og þess vegna eiga ungmennafélögin
Sigurði mikið upp að unna. Lífsstarf
SKINFAXI
Sigurðar Greipssonar hefur verið unn-
ið í þágu æskunnar, til að auka hreysti
hennar og félagsþroska. íþróttaskól-
inn hefur ekki aðeins sannað nytsemi
sína og tilverurétt fyrir löngu, heldur
er það siðferðileg skylda ungmenna-
félaganna að gera sitt bezta til að
efla þenna skóla og gera veg hans
sem mestan í framtíðinni.
E. Þ.
23