Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1951, Blaðsíða 5
25 lítrar úr hverju skippundi, og mundi lifrin
ein hafa borgað alla olíueyðslu í ferðinni, ef
þeir hefðu getað hirt hana. (Þess skal getið
til samanburðar, að lifrarmagn úr fiski hér
við Faxaflóa á vetrarvertíð þykir gott, ef það
nær 85 lítrum úr hverju skippundi fiskjar. En
sú lifur er bara langtum verðminni). Sjö daga
storm, þegar ekki var veiðiveður, fékk Rifsnes
við Grænland, annars logn og stilltan sjó á
miðunum.
Þegar ég að síðustu spurði Valgarð um álit
hans á skilyrðum fyrir íslenzkri útgerð við
Vestur-Grænland, þá svaraði hann mér þannig:
„Ég álít, að með þessari ferð okkar vestur
hefi fengizt dýrmæt reynsla, sem hægt sé að
Wa af. Ég mundi t. d. ekki láta mér detta
í hug að fara aftur á Grænlandsmið með minna
en nítján manna skipshöfn. Ég mundi gera
váðstafanir til þess að hægt væri að hirða alla
þá dýrmætu lifur, sem úr aflanum kæmi, og
ég mundi vera vel útbúinn af traustri og góðri
h'nu, sem hægt væri að draga á djúpu vatni.
Ég legg á það mikla áherzlu, að hægt sé að
hefja veiðarnar á djúpinu úti í grunn-hallanum
strax í byrjun fiskigöngunnar. Færeyingar,
sem þarna voru kunnugir, sögðu mér, að sum-
arfiskigangan kæmi alltaf upp að ströndinni
Valgarður Þorkelsson, skipstjóri á skipi sínu.
W K I N G U R
Flatningsmenn að starfi.
reglulega á svipuðum tíma, frá mánaðamótum
maí—júní til 7. júní. Aðeins eitt sumar er
vitað um, að fiskigangan kæmi ekki fyrr en
9. júní. En í aprílmánuði kemur vorgangan
upp að landinu. Færeysk skip, sem komin voru
vestur síðari hluta apríl í vor, fengu þá mik-
inn afla. Ég álít, að Færeyingahöfn liggi vel
við fiskimiðunum, sérstaklega á Fyllugrunni
og Danagrunni, og eins og ég sagði fyrr, þá
er þessi höfn listasmíði frá hendi náttúrunnar.
Um aflaskilyrði vil ég segja þetta: Þótt maður
hafi oft fengið sæmilega veiði á línu hér í
Faxaflóa á vetrarvertíð, þá er það ekki sam-
bærilegt við það milda aflamagn, sem þarna
virðist vera fyrir hendi. Ég hafði ekki látið
mig dreyma um annað eins fiskimagn. Að
lokum vil ég segja þetta: Við þurfum og verð-
um að skapa okkur góða aðstöðu til útgerðar
við Grænland, ef við eigum ekki að verða und-
ir í samkeppninni við aðrar fiskveiðaþjóðir. Ég
álít, að oft hafi verið lagt fé í lélegra fyrir-
tæki heldur en það að skapa íslenzkri útgerð
góð skilyrði í landi á Vestur-Grænlandi. Það
er ekkert álitamál, að slíkt fé mundi skila
góðum vöxtum og vaxtavöxtum“.
Þetta er álit hins kunna aflaskipstjóra, Val-
garðs Þorkelssonar, eftir þá reynslu, sem hann
fékk í Grænlandsferðinni. Hér talar maður,
sem hefur fullkomið vit á þessum hlutum,
einn af allra reyndustu og aflasælustu línu-
bátaskipstjórum hér við Faxaflóa.
Væri nú ekki réttmætt, að ríkisvaldið og
bankarnir færu í sameiningu að athuga þessi
mál betur en hingað til, þegar það er vitað,
að Grænlandsútgerð Norðmanna hefur gengið
það vel á undanförnum árum, að ný og glæsi-
leg skip, sem hófu þar veiðar sumarið 1946
og hafa eingöngu stundað þá veiði yfir sum-
arið, munu nú mörg hafa borgað sig að fullu?
229
/