Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1952, Blaðsíða 11

• ' : ■ ■ ■'
mmSk
Mb. Sigrún kemur til hafnar úr hrakningnum.
ið, sem tilheyrði matartilbúningi. — Kl. 6 um
morguninn sáu skipverjar bregða fyrir vita.
Ekki sást hann það lengi, að hægt væri að1 átta
sig á, hvaða viti það væri, en skipstjóri taldi
það vera Garðskagavita og reyndist það síðar
rétt vera.
Var nú haldið upp í til kl. 8 um morguninn,
en þá hugðist skipstjóri reyna landtöku, þar eð
birta færi í hönd. Snéri hann skipinu skáhallt
undan, jafnframt voru teknar svefndýnur úr
rúmunum, gegnvættar í olíu og hengdar utan á
skipið, én þær tættust í sundur, og naut þessa
öryggis skamma hríð. Var þá reynt að hella
olíu í sjóinn, en veðurofsinn tætti hana í allar
áttir, og varð ekkert við það ráðið.
Skipstjóri telur stóröryggi að því, að skip
hefðu ávallt bárufleyga tilbúna, til öryggis und-
ir slíkum kringumstæðum, sem hér voru.
Var nú haldið áfram með hægri ferð og reynt
sem unnt var að verja skipið áföllum. Kl. 10
hóf sjór skipið á loft og kastaði því sem dag-
inn áður, en nú rétti það sig samstundis, þar
eð lunning og skjólborð voru eigi til fyrirstöðu.
I þessu áfalli tók stýrimanninn, Þórð Sigurðs-
son, fyrir borð. Hafði hann verið að líta eftir
VÍKINEUR
landi, og staðið upp á vélarúmi, en hafði hand-
festu í „rekkverki“ á stýrishúsi. Stýrimann bar
fljótt aftur út, þar eð skipið skreið hart undan
stórsjó ogofsaveðri. Skipstjóri setti samstundis
á fulla ferð og snéri skipinu upp í, hann missti
aldrei sjónir af stýrimanni og tókst að fara svo
nærri honum, að skipverjar gátu rétt stýrimanni
haka, sem hann greip, og dró sig samstundis
að skipinu, en skipverjar náðu til að innbyrða
hann.
Var nú haldið undan enn á ný, því nú taldi
skipstjóri sig vera í Garðskagaröst, eftir sjó-
laginu að dæma, og var þá herzlumunur að ná
inn fyrir Garðskaga. Svo var sjórinn geysileg-
ur, að þetta taldi skipstjóri versta kaflann í
öllum þeirra hrakningi. — Skömmu síðar komu
þeir í betra sjólag, og var þá öruggt að allt var
rétt, sem skipstjóri taldi vera um ferðir þeirra.
Þegar kom inn undir Gerðahólma hittu þeir
varðskipið Þór, sem fylgdi Sigrúnu til Akra-
ness, og kom hún þangað kl. 5 e. m. og hafði
sjóferðin þá staðið í 41 klukkutíma.
Óvíst telur skipstjóri, að þeir hefðu náð
heimahöfn þennan dag, ef ekki hefði notið að-
11