Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1973, Blaðsíða 29

„1 mínu ungdæmi kunnu ungu
stúlkurnar að roðna, þegar mað-
ur yrti á þær,“ sagði faðirinn við
dóttur sína.
„Drottinn minn góður pabbi,
hvað sagðirðu við þær?“
Hið sorglega við hin bestu úr-
ræði er að þau koma alltaf of
seint.
Verðbólgan.
„Ja, því miður frú, prísarnir
hafa stigið um tíu prósent. Þér
hafið verið svo lengi að hringsóla
hérna inni.“
ák
Dómarinn: „Sagði nágranni
yðar að þér væruð naut?“ „Ekki
beinlínis hr. dómari, en hann
sagði að dóttir mín væri kvíga.“
Apropos! Arnarhóll.
Úr blaðinu ísafold 28. október
1915.
Til hefir staðið, að reisa hið
nýja Seðlabankahús á Arnarhóls-
túni, á horni Hverfisgötu og Ing-
ólfsstrætis. En nú hefir verið bent
á, að sú fyrirætlun muni koma
alveg í bág við fyrirhugaðan Ing-
ólfsminnisvarða á Amarhólstúni
og í bág við áður gefin loforð
landsstjórnarinnar um landrými
þar til minnisvarðans.
Margan manninn hefir furðað
á þeirri ráðabreytni að fara með
Landsbankann úr miðbiki bæjar-
ins að nauðsynjalausu og er von-
andi, að horfið verði frá því.
Robert Schuman, franski
stjórnmálamaðurinn, var eitt sinn
spurður að því, hversvegna hann
hefði aldrei kvænst.
„Orsökin til þess var einskær
tilviljun,“ svaraði Schumann.
__ ?___
„Jú, í samkvæmi var ég svo
óheppinn að stíga á tærnar á einni
hefðarfrú og hún hvæsti að mér:
Aulinn þinn, reyndu að passa á
þér lappirnar|“
„Andartaki síðar sneri hún sér
að mér og sagði með blíðu brosi:
„Eg bið yður innilega afsökunar
hr. Schuman. Ég hélt það hefði
verið maðurinn minn.“
&
„Tókstu eftir svipnum á móð-
urinni þegar ég sagði að hún
væri eins ungleg og dóttirin?“
„Nei — en ég tók eftir svipn-
um á dótturinni!"
VlKINGUR
333