Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1973, Blaðsíða 38

var tapað í spilum. Menn drukku
upp jarðir, fleiri en eina og fleiri
en tvær og' þeir gáfu þær guði til
dýrðar.
Konungar fengu sínar jarðir í
sakeyri og þær voru ekki alltaf af
verri endanum. Hákon gamli kall-
aði til eigna Snorra Sturlusonar,
af því að hann hafði verið lendur
maður, en hann náði aðeins
Bessastöðum og Eyvindarstöðum
á Álftanesi og voru Bessastaðir
konungseign til ársins 1867, er
Grímur Thomsen keypti. Kon-
ungsjarðir voru margar og mesta
eign konungs hafa líklega verið
Vestmannaeyjar, sem krúnan
náði af Árna Ólafssyni biskupi og
hirðstjóra. Það er síðan af Vest-
mannaeyjum að segja, að íslenzka
ríkið seldi Vestmannaeyingum
eyjarnar fyrir eina milljón króna
fyrir nokkrum árum.
Ég vil elska mitt land, Ég vil
auðga mitt land. Þegar ég heyri
orðið menning, gríp ég til skamm-
byssunnar, sagði þýzki ráðherr-
ann. Nær sanni væri ég vil elska
mitt land og ég vil auðgast á því.
Hinum voldugu evrópuríkjum var
stjórnað með svartri mold. Land-
eigendur kúguðu með ilmandi
jörðinni. Landsetar unnu á ökr-
unum eftir flóknu þrældómskerfi.
Byltingamenn lofuðu mönnum
landi. Það var mikil freisting
fyrir þegnana. Víða í Evrópu
eimir eftir af þessu gamla, úrelta
kerfi, t. d. í Englandi. Jörðin er
þjóðarauðurinn sjálfur.
ItliluiNtaðir og Votmúll
Á íslandi er þetta ekki svona
slæmt. Að vísu geta landlaus bæj-
arfélög þurft að greiða stórar
summur fyrir móa og mýrar.
Landareignir sem eru svona mik-
ils virði, af því að annað land er
búið. Þeir ætla að greiða 30 millj-
ónir króna fyrir Votmúlann og
einhversstaðar stóð, að samning-
ar væru um að kaupa Blikastaði
fyrir 500 milljónir króna. Líka er
verið að borga núna fyrir vatnið í
Laxá og það er dýrt að taka raf-
magnið úr vatninu hjá bændum
og land sem haft er af mönnum
þar. Við þessu er því miður ekk-
ert að gera. Það verður bara að
taka upp budduna og borga, því
það var ekki þitt land, sem kom
heim með fuglunum vorið 1944,
heldur landið hans Sigsteins á
Blikastöðum, landið hans Jóns í
Möðrudal og landið hans Hermóðs
í Laxárdal. Önnur lönd komu ekki
heim. Við hinir skiljum aðeins
eftir írskar bjöllur og bækur, þeg-
ar við förum.
Það væri til lítillar sæmdar, að
segja að ríkir kallar í Reykjavík,
sem safna laxveiðijörðum og
bændur, sem eiga landið áttatíu
og fimm prósent, þar í talið fugl-
ar og ber, að þeir geri ekkert
fyrir sitt land. Þeir sveitast
áfram og túnin minna á græn
höf, fremur en tún. Enginn á tún
nema bóndinn. Ekki einusinni
byltingamaður getur tekið af
manni hans eigið tún, erjað af
honum sjálfum, en við, sem sjá-
um ekki dags daglega aðrar
breytingar á fósturj örðinni en
holur í malbiki, við verðum að
fara til landvinninga. Við, eða
ríkið verður að kaupa allt land,
kaupa allt Island handa fólkinu
og það má ekkert selja aftur.
Danir hafa stjórnað með svartri
mold í þúsund ár, eða meir. Þeir
hafa lagt af að kúga verkamenn
með moldinni og hafa tekið til
við að kúga stjórnmálamennina í
staðinn.
Ekki láta þeir þá samt vinna
fyrir sig úti á ökrunum, heldur í
pólitíkinni, en ég hætti mér ekki
út í þá sálma. Samt gæti þetta
einnig gerst hér á jörðinni, sem
ber hafið til óbóta hvern vetur.
ísland er vont land, hlaðið úr
grjóti og þú berð það inn á þér
hvert sem þú ferð. Það er kalt
og þungt, en þú mátt ekki án þess
vera.
RITFREGN
KULDAMPER ABSALON
skáldsaga
Jónas Guðmundsson
Bókaútgáfan Hilmir hf. hefur
sent frá sér nýja skáldsögu eftir
Jónas Guðmundsson, stýrimann
og rithöfund. Mun þetta vera 9.
bók höfundar, sem gaf út sína
fyrstu bók árið 1962.
Kuldamper Absalon segir frá
gömlu dönsku kolagufuskipi og
er aðal söguhetjan timburmaður-
inn Bent Krog.
Sagan gerist að mestu í Dan-
mörku og ennfremur um borð í
nefndu gufuskipi, Kuldampem-
um. Einnig segir frá uppvaxtar-
árum Jens Krog í Suðui’borg á
Jótlandi, frá veru á flutninga-
skútum, sem voru einsog tréskór
með spryð, svo vitnað sé í bókina.
Ennfremur frá siglingu á frei-
gátu á heimshöfunum.
Það sem einkum vekur athygli
eru frábærar umhverfislýsingar,
bæði hvað varðar skip og skips-
höfn, úr veröld þeirra manna er
eiga gröf jafn stóra heiminum en
ekkert land.
Jónas Guðmundsson byrjaði
sjósókn fyrir allmörgum árum, á
gömlu togurunum árið 1946 og
hefur síðan siglt á ýmsum skip-
um. Hann lauk farmannaprófi og
skipstjóraprófi á varðskipum rík-
isins og stundaði framhaldsnám
á liðsforingjaskóla US Coast
Guard í Yorktown veturinn 1960
—1961 og lauk þaðan prófi. Hef-
ur síðan siglt og þar á meðal með
Dönum í 3 ár um öll heimsins
höf.
GJ
342
VlKINGUR