Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1977, Side 18

— Konan mín stendur í þeirri
sælu trú, að þetta handfang sé í
sambandi við vélarúmið!
★
Faðirinn: „Óska þér hjartanlega
til hamingju með 25 ára afmælið
Grímsi minn, og ég vona að þú
farir nú að taka þér fram, og verðir
með tímanum duglegur og hygg-
inn maður.“
Sonurinn: „Þakka þér fyrir,
pabbi. Ég óska þér hins sama.“
★
/ umferðardómstólnum.
— Þér sáuð áreksturinn?
Vitnið: ,Já.“
— Hve langt stóðuð þér frá
slysstaðnum?
„Fjóra metra og 57 sm.“
— Hvernig vitið þér þetta svona
nákvæmlega?
„Ég fékk lánað málband hjá
lögregluþjóni og mældi fjarlægð-
ina, því mér datt í hug, að fyrr eða
síðar kynni einhver auli að spyrja
mig um þetta.“
Sigurður bóndi var orðinn við
aldur. hann fór á fund sóknar-
prestsins og bað hann að lýsa með
sér og bústýru sinni.
Prestur spurði hversvegna hann,
á þessum aldri, skyldi hugsa til
hjónabands.
,JÚ,“ svaraði bóndi, „það er
auðskiljanlegt: Hún stelur svo ó-
skaplega frá mér, svo að það er eins
gott að ég komi hnappeldunni á
hana. Þá er ég tryggur um að hún
lætur allt kyrrt.“
★
Konan bálreið: „Að þú skulir
dirfast að horfa svona beint fram-
an í mig!“
„Ójá, það þarf vissulega nokk-
urn kjark til, — en maður venst
öllum fjandanum!“
★
só/a
skónameðan
bíðið!
— Er ég ekki margbúinn að
banna þér að nota þessa helv.
stálhæla, sem eyðileggja
pólerað þilfarið.
18
VfKINGUR