Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1977, Blaðsíða 40

Guðjón Ármarin Eyjólfsson:
Alþjóðlegar
siglingareglur
Alþjóðasiglingareglur 1972 taka gi/di 15. júlí 1977
Greinin er byggð á erindi, sem höfundur
flutti í þættinum við sjóinn 4. nóv. s.l.
Aukið hefur verið við inngang. Síðari hluti
greinar um nýju siglingareglurnar birtist í
næsta tbl. Víkingsins.
I. Sögulegt ágrip.
Siglingareglurnar heita í raun
og veru alþjóðareglur til að koma í veg
jynr árekstra á sjó; enda er það meg-
inmarkmið þeirra og hlutverk.
í aldanna rás mótuðust ákveðn-
ar reglur um siglingar skipa. í
sigiinga- og verzlunarlögum fyrri
tíma er þó í sambandi við árekstur
skipa einungis að finna reglur um
hvernig skipta skuli tjóni af völd-
um áreksturs með málsaðilum, en
ekki reglur um hvernig bezt megi
afstýra árekstri á milli skipa.
Á 16. og 17. öld aukast mjög
siglingar um heimshöfin og þörfin
á sérstökum siglingareglum til að
komast hjá árekstrum verður
brýnni en áður var.
Elztu ritaðar heimildir um sigl-
ingareglur má rekja til merkja-
bókar Ríkharðs Howes (1726—
1799), aðmíráls í breska flotanum.
Vitnað er í siglingareglur Howes að-
míráls fyrir 200 árum síðan, eða
snemma sumars árið 1776. Howe
aðmíráll var þá með flota sinn fyrir
utan strendur hinna 13 nýlendna
Breta á meginlandi N-Ameríku.
Þar gætti þá mikils óróa og nokkru
síðar eða 4. júlí lýstu þær sem
kunnugt er yfir sjálfstæði sem
Bandaríki Ameríku.
f merkjabók Howes eru í fyrsta
skipti skriflega settar fram skýrar og
ákveðnar reglur um siglingu skipa
til að afstýra árekstri. Reglur
Howes eru enn í fullu gildi og hafa
fram á þennan dag verið grund-
vallaratriði siglingareglnanna.
Mikilvægasta boðorð í reglum
Howes er: „Þegar skip hafa vind á
gagnstœð borð, skal skipið, sem hefur
vindinn á bakborða víkja fyrir hinu, sem
hefur vind á stjórnborða. “
Howe aðmíráll brezka flotans (1726—1799)
40
V f K I N G U R