Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1983, Page 15

STOFNA
Brjóstmynd af Guðmundi heitnum sem Sjómannadagsráð gaf honum á
sjötugsaf mælinu fyrir tveim árum.
ÞEIR VILDU
uðum á fundinum, síðan var
kosin undirbúningsnefnd og
var ég formaður hennar. Við
héldum tvo fundi, undirbjugg-
um lög félagsins og siðan var
boðað til stofnfundar. Á bann
fund mættu 53 konur og á
fyrsta fundinn tíu i viðbót svo
stofnfélagar eru taldir 63.
Þetta var 11. febrúar 1959 svo
Kvenfélagið Aldan veröur 25
ára eftir áramót. Það er nóg af
afmælum um þessar mundir,
segir Laufey og hlær. Ég var
kosinn fyrsti formaður, heldur
hún áfram og var það í tólf ár.
Sumarbústaðurinn
Ölduvör
Andinn i kvenfélaginu okkar
er alveg sérstakur. Sem dæmi
get ég nefnt að aðeins ein hjón
úr þessum hópi, hafa skilið
þessi 25 ár, segir Laufey.
Við erum að meðaltali 100 i
félaginu, en það eru bara konur
af Reykjavíkursvæðinu. Við
höldum alltaf Vorhátið um ver-
tiðaskiptin og bjóðum mönn-
unum okkar sem eru i landi. Við
höfum alltaf viljað halda uppi
svolitilli menningu, t.d. hafa
konurnar farið á málanám-
skeið, farið í Námsflokkana að
læra ýmis konar handavinnu
og svo komum við saman og
gerum handavinnu. Núna hitt-
umst við t.d. hvert mánudags-
kvöld og saumum fyrir basar
sem við ætlum að halda til
ágóða fyrir nýju ibúðirnar við
Hrafnistu i Hafnarfirði. Mér
finnst þetta óskaplega
skemmtilegt, á svona kvöldum
blómstrarfélagsandinn.
Viðþurfum mikiðaðvinnaað
fjáröflunarmálum þvi við réð-
umst í það fyrir sex árum að
kaupa sumarbústað i Gríms-
nesinu þar sem bústaðir sjó-
mannafélaganna eru. Hann
heitir Ölduvör. Þaö er nokkuð
dýrt að reka bústaðinn, þvi tim-
inn sem hægt er að leigja hann
ersvo stuttur.
Félagsstarfið mætti dreifast
meira á konurnar, það eru ekki
nema svona 40 virkar a.m.t.
Kannski erum við svo ráðrikar,
þessar gömlu að þær komast
ekkiað.
Þessi félagsþátttaka hefur
verið mér mjög mikils virði, ég
skildi mun betur þá félagsþátt-
töku mannsins mins. Strák-
arnir miniryngri voru orðnirþað
stórir að ég vildi annað hvort
fara að vinna úti eða fara út í fé-
lagsmálin og valdi það siðar-
nefnda.
ÁEiðumá
síldarárunum
Ég minnist eins sem ég hafði
mikla ánægju af að beita mér
fyrir í kvenfélaginu. Það var á
síldarárunum að við Guð-
mundurfórum austuráfirði.en
þá var allur flotinn þar. Ég hitti
nokkrar konur úr Öldunni sem
ætluðu að heimsækja mennina
sina en voru húsnæðislausar,
fengu bara aö liggja einhvers
staðar inni. Við fórum þá að
athuga hvort ekki væri hægt að
fá heimavistarhúsnæði fyrir
þær og tókst að fá leigð tiu her-
bergi á Eiöum. Árið eftirflugum
við svo austur um hvita-
sunnuna og ég gleymi þvi ekki
þegar þær komu tíu saman í bil
að sunnan. Þarna voru þærsvo
eins lengi og hveróskaði, með
börnin sin og mennirnirkomu i
heimsókn þegar þeir höfðu
tækifæri til. Þettavarskemmti-
legtævintýri.
Slæmtaðtala ítal-
stöðina
Að lokum Laufey, hvernig
finnst þér lif sjómannskonunn-
ar?
— Ég held að sjómanns-
hjónabönd séu oft sterkari en
önnur, þar sem alltaf er um
vissa endurnýjun að ræða, til-
hlökkun og hátið þegar maöur-
innog faðirinnerilandi.
Það er eitt sem mér finnst
Frh.ábls.63
... Þarna voru þær
einslengioghver
óskaði, meðbörnin
sín og menninir
komu íheimsókn
þegar þeir höfðu
tækifæritil...
Víkingur 15