Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1983, Blaðsíða 18

... Þetta varsvona
rétttilaðsýnalitað
þær væru ekki
gleymdar þessar
konur...
— Mennirnirsem
stóðu að stofnun
Öldunnar, vorumiklir
hugsjónamenn.
Merki þeirrahefur
verið haldið vel uppi,
en mérfinnstyngri
menn megatakaþá
sértilfyrirmyndar...
18 Víkingur

Heiðursfélagar Öldunnar 1970, f.v. Steindór Árnason, Kolbeinn Finnsson, Guðmundur H. Oddsson, Guðjón
Pétursson og sonur Konráðs Gíslasonar sem tók við merkinu fyrir hönd fööur sins.
ur sopa i eldhúsinu, setjumst
viö i stofu og ég spyr um upp-
runaog uppvaxtarár.
Formaður16ára
— Ég er fæddur á Stóru-
Vatnsleysu, á Vatnsleysu-
strönd, áriö 1902, segir Guö-
jón. Faðir minn var bæöi sjó-
maðurog landmaöur, stundaöi
sjó á vertiðum og fór i kaupa-
vinnu á sumrin en ég ólst ekki
upp hjá foreldrum minum. Ég
var tekinn i fóstur á ööru ári, í
Flekkuvik sem er skammt frá.
Maðurinn sem tók mig í fóstur,
dó skömmu siðar og ég ólst
upp hjá ekkjunni hans. Hún
flutti siöan til Hafnarfjarðar og
þarvarég i skóla. Siöan varég í
Vogunum i nokkur ár, þar til ég
fóri Stýrimannaskólann.
Þaö má segja aö ég hafi ver-
iö viðloðandi sjóinn frá ferm-
ingaraldri, fór snemma aö vitja
um grásleppunet þarna fyrir
utan og minn helsti áhugi var
aö komast á sjóinn og fara i
skólann. Áöur en ég fór þang-
aö var ég reyndar búinn aö
vera formaður, eitt sumar 16
ára gamall, á árabát frá Arnar-
firöi. Þaö var i fyrra striðinu og
oft erfitt t.d. meö ýmsar nauð-
synjavörur. Viö sváfum i hlööu
og fengum sendan hafragraut
á kvöldin frá bænum, annars
lifðum viö á skrinukosti. Ég var
yngri en mennirnir sem með
mér voru og ég minnist þess aö
einu sinni neituöu þeir aö róa,
einn morguninn vegna veðurs.
Ég lét undan, en upp úr hádegi
rættist vel úr veðrinu. Þeir neit-
uöu aldrei aö róa eftir þaö, og
Guöjón hlær sinum dillandi
hlátri.
1923 lauk ég prófi úr Stýri-
mannaskólanum, eftir tveggja
áranám.
Heppinnaövera í
skiprúmi
— Og hvernig var sjó-
mannsferillinn.eftirþaö?
— Þaðhefurgengiðfyrirsig
líkt og hjá öörum sjómönnum.
Ég var á fiskiskipum, sem
háseti, stýrimaöur og skip-
stjóri. Ég hef búiö hér i Reykja-
vik eftir aö ég lauk skólanum
og var á skipum héðan, lengst
á Þórólfi, sex ár og Baldri álíka
lengi. Þeir voru báöirtogararaf
gömlugeröinni.
— Var aldrei erfitt aö fá at-
vinnuáþessumárum?
— Jú, á erfiðleikaárunum i
kringum1930 vart.d. mjög erf-
itt aö komast á togara, þvi þaö
var besta og öruggasta atvinn-