Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1985, Qupperneq 19

32. þing FFSI
þannig að um raunhæfan val-
kost sé að ræða fyrir öll skip
miðað við sókn þeirra og
veiðar undanfarin ár, þá geti
F.F.S.Í. fallist á að sóknar-
mark sé samþærilegur val-
kostur fyrir þá sem eru á móti
kvótakerfi, eins og vel útfært
skrapdagakerfi gæti verið, til
takmarkaðs sjálfræðis i veið-
um og gæfi nýjum mönnum og
skipum sanngjarna reynslu.
Ég tek þetta svo skýrt fram
i þessari setningarræðu
vegna þess, að þess mis-
skilnings hefur gætt að
F.F.S.Í. hafi mælt með afla-
kvótakerfi á einstök skip á al-
mennum botnfiskveiðum. Það
hefur ekki verið gert til þessa
og verður vonandi ekki á
þessu þingi.
Vissulega eru skiptar
skoðanir um þessi mál og
lýðræðislegur meirihluti ræð-
ur stefnumótun. Þeir sem ná
fram stefnu sinni eru þá lika
skyldugir til að taka að sér
forsvar málsins og fylgja
stefnunni fram.
Endurmenntun og
kauptrygging
Ýmis sameiginleg hags-
munamál stéttarfélaga
F.F.S.Í. hafa náð fram að
ganga á þessu og síðasta ári
eða verið þokað til betri veg-
ar. Á árinu 1984 fékkst fram
viðurkenning á þvi að yfir-
menn ættu rétt á endur-
menntun og komið var á fót
endurmenntunarnefnd
F.F.S.I., L.I.Ú. og S.Í.K.
Nefndin hefur skilað tillög-
um um endurmenntun i 14 lið-
um og nu er reynt að ýta þvi
máli á framkvæmdastig en
fjárveitingu skortir.
Á þessu ári var skattafrá-
dráttur sjómanna samræmd-
ur með breytingu á lögum og
njóta farmenn nú þess sama í
þvi efni og fiskimenn.
Með samþykkt nýrra sigl-
ingalaga i vor, náöum við fram
leiðréttingu á slysa-, örorku-
og dánarbótum, en þar var þó
einungis stigið eitt skref til
leiðréttingar á þeim málum.
Tillögur F.F.S.i. i þessum
málaflokki fylgja skýrslu
stjórnar og verða ekki raktar
nánarhér.
Þá mun ég vikja lauslega
að samninga- og kjaramálum
fiskimanna.
Hvað varöar fiskimenn þá
hafa verið gerðir tveir heildar-
samningar á þessu timabili.
Sá fyrri var gerður 3. april
1984. Helstu lagfæringar frá
eldri samningum voru þær að
hlutfall kauptryggingar yfir-
manna var hækkaö, en,
vegna láglaunabóta frá fyrri
árum, var ekki lengur sam-
ræmi milli kauptryggingar
yfirmanna og undirmanna. I
þessum samningum komu
einnig inn ákvæöi um réttindi
afleysingarmanns og endur-
greiösla á útlögðum bifreiða-
og simakostnaöi og ný grein
um greiðslur þegar farið er
með skip til viögerðar utan
heimahafnar.
Tvær yfirlýsingar fylgdu
þessum samningi um viöur-
kenningu á endurmenntunar-
rétti yfirmanna og greiðslu
kauptryggingar þann tima
sem yfirmaður sækir slikt
námskeið og greiðslu uppi-
halds- og ferðakostnaðar.
Tryggingar og lífeyrir
Siðari yfirlýsingin er um
könnun á kaupum vátrygg-
ingar vegna sóttdauöa til
sjós.
Þessi mál hafa verið skoð-
uð, og voru aftur tekin upp i
samningum i vetur leið. Þess
var einnig farið á leit við Al-
þingi aö sóttdauði til sjós yrði
bættur eins og dauðsfall af
slysförum og tekið inn i 172.
gr. siglingalaga, en náðist
ekki fram, vegna andstööu
viðsemjenda okkar og trygg-
ingafélaganna.
Þetta sýnir okkur að alþingi
afgreiðir ekki mál með laga-
setningu, þrátt fyrir að um
réttlætismál sé að ræða, ef
ekki næst samstaða viðsemj-
enda um málið. Þess vegna
var það, að valinn var sá kost-
ur i siðasta verkfalli að gera
samkomulag við útgerðar-
menn um lagfæringar á 172.
gr. siglingalaga og koma þeim
Hampiöjan bauð þing-
mönnum aö skoöa
vinnusali og þiggja síö-
an veitingar. Krásir
voru á borðum og tölu-
legar upplýsingar á
spjöldum, sem Gunnar
Svavarsson forstjóri
skýröifyrirgestum.
VÍKINGUR 19