Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1986, Blaðsíða 68

Islenskur útvegur bjargar enskum rekstri
Islandsk jfiske bergar
engelsk sysselsetjing
Islandske fiskefangstar,
spesielt torsk innfprt gjennom
Hull, spelar for tida ei stprre og
stprre rolle for á halde i gang
fiskeomsetning og sysselsetjing i
fiskeforedlinga i Nordaust-Eng-
land melder det engelske fiskerí
bladet Fish Trader.
.,aS'
borough hadde t.d C&& ''
syningar f0rt til. c\S'^‘Y^
verksemda, og fle.
rar ság seg n0ydde -u til
tre dagers veke. Me». sa kom Is-
lands-torsken og f0rte til ei sárt
tiltrengt oppblomstring.
Ein fiskeoppkjppar i Scar-
borough seier til bladet at utan
desse tilfprslene hadde han utan
tvil blitt n0ydd til á seie opp
folk. For tida er for*>J’ indu-
strien prega f»" ^,3 jing,
ogsá ov'- ^906 >r á
he’* 0^ ..gdene.
-j. Cr'' . om daglege
.O^3 tonn eller meir.
.^tur Jonsson, representant
jor Samband, den nest stprste is-
landske eksportpren av frosen-
fisk, seier til bladet at Isiand li-
kevel má vere varsam og tenkje
langsiktig i staden for kortsiktig.
— Nordsj0stammen vil kome
tilbake, og anten vil salet av is-
landsk fisk gá ned, eller prisen
vil falle. Om vi p0sar pá no og
neglisjerer andre marknader, vil
vi mátte starte pá botnen om to-
tre ár.
Ei anna oppfatning har direk-
t0r Gylfi Gudmundsson i den is-
landske fiskebátreiar-organisa-
sjonen — Det er eit visst hysteri
ute og gár. Fisken má gá dit ein
finn h0gste prisen, og for tida ér
dette Storbritannia.
— Islandske reiarar veit dei vil fá
den faste minsteprisen, sá ein
prpver á finne «meirverdien» der
han mátte vere, seier han.
íslenskur afli, einkum
þorskur, sem fluttur er inn
um Hull, hefur um þessar
mundir stööugt vaxandi hlut-
verki aö gegna viö aö halda
gangandi fiskversiun og fisk-
verkun í Noröaustur-Eng-
landi, upplýsir enska sjávar-
útvegsþlaöiö Fish Trader. í
Scarborough höföu lítil aö-
föng i för meö sér mikinn
samdrátt og margir fiskkaup-
menn neyddust til aö draga
vikuna saman íþrjá daga. En
svo kom íslandsþorskurinn
og bætti úr sárri neyö.
Fiskkaupandi í Scarb-
orough sagöi blaöinu aö án
þeirrar viöþótar heföi hann
óhjákvæmilega neyöst til aö
segja upp fólki. Nú hafa fisk-
verkendur nóg aö gera og
jafnvel þurfa þeir aö láta
vinna yfirvinnu til aö ráöa viö
allt sem aö þerst.
Ólafur Jónsson, fulltrúi hjá
Sambandinu, sagöi blaöinu
aö Islendingar ættu aö fara
varlega og hugsa til framtíö-
arinnar en ekki eingöngu um
líöandi stund. — Noröursjáv-
arstofninn nær sér upp aftur
og þá mun annaö hvort veröa
aö salan á íslenskum fiski
dregst saman eöa aö veröiö
fellur. Ef viö ausum öllu í
þetta núna og vanrækjum
aöra markaöi, veröum við að
byrja frá grunni eftir tvö til
þrjú ár.
Allt aöra skoöun haföi
Gylfi Guömundsson hjá LÍÚ:
— Þaö er ákveöin móöur-
sýki í gangi í sambandi við
þetta. Fiskurinn veröur aö
fara þangaö þar sem besta
veröiö fæst, og um þessar
mundir er þaö í Bretlandi. ís-
lenskir útgerðarmenn vita aö
þeir geta fengiö fast lág-
marksverö, svo þeir reyna aö
fá „umframverö“ þar sem
þaö er aö finna, sagöi hann.
Sigurjón
Valdimarsson
ritstjóri
68 VÍKINGUR
Þaö sem hér er aö ofan er
lausleg snörun á frétt i
norska blaðinu Fiskaren.
Óneitanlega ýtir hún svo
hressilega viö mér aö ég get
hreinlega ekki þagað. Hvað
erum viö Íslendingar aö gera
sjálfum okkur? Erum við slíkir
tækifærissinnar aö okkur sé
fyrirmunað aö byggja upp
sjávarútveg okkar sem
stöðugan og arðbæran at-
vinnuveg, sem skilar okkur
sjálfum fullum afrakstri? i
alvöru talað; er ekki timabært
fyrir okkur aö leita svara viö
spurningum sem margir hafa
spurt, sumir oft á liðnum
árum, en engin almennileg
svör hafa fengist viö?
Stærsta spurningin er auð-
vitað þessi:
Hvers vegna
geta útlendingar borgaö
þre- til fjórfalt verð fyrir fisk
til vinnslu á viö íslensk fisk-
vinnslufyrirtæki?
Þaö er eins og slíta eigi
hjartaö úr fiskvefkendum og
sölusamtökum þeirra, þegar
þessarar spurningar er spurt.
Ef þeir svara á annaö borð er
þaö venjulega oröaflaumur,
mest útúrsnúningar og upp-
hróp um þekkingarleysi spyr-
jandans, en að ööru leyti
meiningarlaus. Þau svör gefa
auðvitað til kynna að eitthvað
verulegt er aö, en aö ekki
megi um þaö tala. Þaö er
raunar óþolandi þáttur i fari
okkar íslendinga, þetta að
tala helst ekki um það stóra
sem á bjátar, heldur láta þaö
hverfa í skuggan af fimmaura
pólitik. Svona rétt til aö nefna
dæmi er snilldarbragð Stein-
grims (þessa eina sanna) aö
skipta um Blazer i sama
mund og hann lækkaði laun
allra launþega landsins um
30%. Þá tottaði þjóöin
Blazer-snuöiö af ákefö, en lét
litið i sér heyra um launapel-
ann sem af henni var tekinn.
En nóg um þaö, hér er stórt
mál til umræðu: verðmæta-
sköpun sjávarútvegsins.
Staöreyndir blasa viö. ís-
lenskir fiskverkendur eiga