Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1990, Qupperneq 42

FRVVAKTIM
42 VÍKINGUR
hníað' tl'hamin9iu með daginn oq saaTTT^ frá Ástralk
honum kengúru í afmæ|,Sgjö? En £ SA ^ æt'aÖ aö send.
senda kengúru til íslands svo hln T bannaöi honum ac
na klæddan kengúruskinni til að senTl f'U 9'ra hjó1 meí
- Farðu í tollinn og sæktu hión* d honum ' st£>ðinn
uskinnið má eiginlega ekki blo na há^TaðU Þ'9 á aö ken9úr‘
verður ekkert varið í það lenqur Þa’T Skorpnar Þaö bara og
mÆ '0r' aPÚtek,ð 09 ke» »-»-> o9 sv„ , „nn að SBkja
Þangað^iMangt'vanliðiðá daaT’ SV° JÓ° hjó,aðl' °9 hjólac
sveit. Hann hjólaði í hlað á bíoq ha'J1" ha°n kominn ,angt út
- Sjaifsagt, sagði bóndí spurðfhvort h"1 V3tn aö drekka-
ynr hondum og hvort hann Wld ekki knmT" ættl ®kki lan9a 'e»t
mat með fjölskyldunni. ' koma ,nn °9 b°rða kvöld
undirborðunfþarábæ þeqaTh^ ^9* Slön ta,aö hafði verið
s^^KS=-tiðinníe,dhúsr
hnatuna og henni á hann og það fSð -J<Sni Varð starsýnt *
hugsaði:hérsegirenginnoröLoÍqaer hðnn9Ur Um Jón- Hanr
til- Hann afklæddi telnuna nn n *9u9en hara eins °9 rniq lanaai
saglm'svo l’a"n Ha® sðmu
Þegar Jón var aftur sestnr að h~ *•
Qluggann og sá að það voru að hT^T0 honum ''t/ð út ur
Hann tók vaselíntúpuna upp úr vasanurí k°ma dr0par úr loft
bonda nog boðið, hann rauk uppSfín °9 r6'S á fætur- Þá ™
framan sig i varnarstöðu og saqði- 9U’ he,t hondunum fyri
~ Ne. nei, ég skal vaska upp! '
Simbi sjómaður sat við bar-
inn og var satt að segja orðinn
skolli þéttur, þegar ungur mað-
ur kom og settist á barstólinn
við hliðina á honum.
— Sall. Hva,eituru?ávarpaði
Simbi þann nýkomna.
— Já blessaður, svaraði
hinn. Ég heiti Ólafur.
— O hva geriru?
— Ég er að læra rökfræði í
Háskólanum.
— Tsiss, Háskólanum, ées-
ko sjómaður. Hva e sosum
ðetta rökfræðikjaftæði?
— Ja, það er nú það, sagði
Ólafur. Heyrðu, áttu páfagauk?
— Já.
— Þá áttu sennilega börn?
— Jájá, é á dvær littlar hnát-
ur.
— Nújá, þá hefurður verið
kvæntur?
— Ðaeldénú, o erða enn. Atli
verðekki degið hressilega á
módi manni ðegar maður gem-
ur eim á ettir.
— Fyrst þú ert kvæntur, þá
ertu ekki hommi.
— Nei sko. É e sko enginn
elvítis ommi.
— Þarna sérðu, þetta er rök-
fræði, sagði Ólafur. Simbi skildi
það vel, en Ólafur nennti ekki
þessu röfli miklu lengurog flutti
sig á borð úti í sal. Rétt strax
settist annar maður á stólinn
við hliðina á Simba.
— Sall, é eiti Simbi o é e í
rökfræði í áskólanum. Hvur er
ðú?
— Já, sæll vertu. Ég heiti Páll
og ég er pípari. Rökfræði?
Hvað er það eiginlega?
— Sjáðu sko. Áttu páfa-
gauk?
— Nei, sagði Páll.
— Ðá ertu ommi.
Þórður var sífellt að klaga og
barma sér af minnstu tilefnum
og kerlingin hans var orðin
hundleið á þessu eilífa sífri. Og
svo kom hann einu sinni
snemma heim úr vinnunni og
kvartaði mikið undan hælsæri.
Þá sagði kerlingin:
— Þakkaðu skaparanum
fyrir að þú skulir aðeins hafa
tvo fætur. Efég hefði mátt ráða
einhverju værir þú þúsund-
fætla með hælsæri á öllum.
----------------------------
— Verum hagsýn og giftum
okkur í tilraunaskyni. Ef við
komumst að raun um að við
höfum gert bommertu, getum
við bara skilið.
— Ókei, en hvað eigum við
að gera við bommertuna?