Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1999, Side 17

Bjarni Gunnar Sveínsson viðskiptafræðingur er einn
af fjórtán nemendum á 30 tonna námskeiðum hjá
Stýrimannaskólanum. Hann var á sjó á námsárun-
um og líkaði alltaf vel.
Þekking mín var á
Sjóminjasafninu
Þekking Bjarna Gunnars Sveins-
sonar viðskiptafræöings á sjó-
mennsku var svo gömul að hann
getur aðeins rifjað hana upp á
Sjóminjasafninu. Honum leiddist
að vera hálfgerður safngripur og
skellti sér á námskeið.
„Ég var til sjós í ellefu sum-
ur á námsárum mínum frá
1963 til 1973. Ég hafði lengi
ætlað að læra eitthvað í sjó-
mannsfræðunum en lét ekki
verða af því fyrr en nú,“ segir
Bjarni Gunnar Sveinsson við-
skiptafræðingur í samtali við
Sjómannablaðið Víking. Ekki
ætlar hann þó að söðla um
frá viðskiptafræðinni yfir í sjó-
mennskuna.
„Hugsanlega mun ég sigla
I sumarfríinu mínu erlendis
eða draga ýsu í soðið,“ segir
hann og brosir út í annað.
,,Ég á mér samt ekki draum
um að eignast trillu í framtíð-
inni en hver veit.“
Bjarni var á síldveiðiskipum
allan sinn sjómannsferil. Hann
segir að tekjurnar hafi verið
góðar í þá daga, sérstaklega
fyrir skólapilt. Á þessum tíma
fékk hann nasasjón í sjó-
mannsfræðum af áhöfn síld-
arbátanna en hann segir að
margt hafi breyst á þessum
áratugum.
„Breytingar hafa verið svo
hraðar í tækjakosti um borð í
skipum að mín gamla kunn-
átta var löngu úrelt. Ég kom á
dögunum á Sjóminjasafnið
og þar rifjaðist upp fyrir mér
minn ferill á sjó. Það má segja
að kunnátta mín hafi verið
kominn á safn. Maður verður
svolítið gamall við það en hér
hef ég tækifæri til að yngja
mig upp,“ segir hann hlæj-
andi og lítur á unga skólafé-
laga sína. ■
Sjómannablaðið Víkingur
17