Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.2001, Síða 22

Kvótalögin hafa
áunnið sér almenna
fyrirlitningu
Mérfinnst málefni eiga að ráða mciru en flokksbönd, sérstaklega þegar flokkar standa ekki við
það sem stendur í stefnuskrám þeirra, segir Marhús Möller.
Víða í þjóðfélaginu er
deilt um núverandi fiski-
veiðistjórnunarkerfi og
sýnist sitt hverjum. Kol-
hrún Bergþórsdóttir
blaðamaður kynnti sér
hvers vegna miðaldra
hagfrœðingi í góðum stól
í Seðlabankanum er svo
umhugað um breytingar
á kerfinu að hann sagði
sig úr Sjálfstæðisflokkn-
um eftir að sjónarmið
hans fóru halloka á
landsfundi flokksins
Pú ert kominn af rótgrónu sjálfstœðis-
fólki. Drakkstu kannski í þig stefnuna með
móðurmjólkinni?
“Ekkert sérstaklega. Ég hef að vísu ver-
ið pólitískur frá þvl ég man eftir mér, en
það var ekki mikið talað um stjórnmál
heima. Föðurafi minn, Jakob, var að vísu
þingmaður og ráðherra og einn af stofn-
enduin Sjálfstæðisflokksins, en ég man
mjög óljóst eftir honurn. Pabbi, Baldur
Möller, var hins vegar mjög grandvar
embættismaður og taldi ekki við hæfi að
vera í stjórnmálaflokki. Ég held hann
hafi verið lýðræðissinni af bestu gerð og
gert stífan greinarmun á fræðslu og inn-
rætingu og borið mikla virðingu fyrir
skoðanafrelsi fólks, jafnvel sona sinna.
Ég veit samt að pabbi var einn af stofn-
endurn Vöku, félags lýðræðissinnaðra
stúdenta í Háskólanum. Þegar ég lenti
þar i formennsku spurði ég hann út i
það. Þá sagði hann mér að Jóhann Haf-
stein hefði stofnað félagið sem mótvægi
við nasista og kommúnista, sem voru
mjög duglegir í áróðri í Háskólanum á
þeim tíma.
Jóhann hefur sjálfsagt í og með
munstrað pabba af því að hann var
þekktur skákmaður og hlaupari. En þó
það væri engin pólitisk innræting heima
var fylgst með öllum fréttum og einhvern
pata hef ég sjálfsagt haft af því að á því
heimili kysi fólk Sjálfstæðisflokkinn.
Auðvitað var það minn flokkur allan
tímann. Ég gekk samt ekki í hann fyrr en
eftir að ég flutti suður í Garðabæ 1988,
var til dæmis aldrei í Heimdalli þótt ég
væri Reykvíkingur. Það var svo sem ekki
ásetningur, kom bara aldrei upp, enda
nóg að gera þegar maður er ungur.”
Dó enginn af minni eldamennsku
Par sem þetta viðlal birtist í Sjómanna-
blaðinu Víkingi hlýt ég að spyrja þig hvort
þú hafir verið til sjós?
“Ég hef reyndar komist á sjó, svona
rétt aðeins. Sumarið eftir að ég kláraði
stærðfræðipróf í Háskólanum var ég í sex
vikur á bát á Patrekstfirði. Ég var búinn
að ráða mig í kennslu um haustið og ætl-
aði að slappa af urn sumarið, - en ég
kunni það eiginlega ekki, hafði aldrei
verið í reiðileysi áður. Þess vegna rangl-
aði ég upp á vinnumiðlun stúdenta og
spurði hvort ekki væri eitthvað að hafa.
Það eina sem til var, var pláss á bát á Pal-
reksfirði. Ég var búinn að vera að þrasa
22 - Sjómannablaðið Víkingur