Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2003, Page 24

Gluggað í bókina BÓ og Co þar sem sagt er frá Túlla
Túlli (fyrir miðju) á Óla Garðari.
Fyrir tveimur árum kom
út ibók um Björgvin Hall-
dórsson sem heitir BÓ og
Co, skrásett af Gísla
Rúnari Jónssyni. Þar er
að finna ýmsar frásagnir
af Túlla og hér á eftir er
gripið niður í þá kafla.
- Ég hugsa að pabbi hefði getað orðið
þokkalegasti krúner hefði hann nennt
þvi. Hann hafði skemmtilega rödd. Beitti
henni af spaugsemi, gjarnan í anda Louis
Prima sem var hans uppáhald. Dálítil
Dean Martin týpa, „italian" með lokk
fram á ennið og tvírætt blik í augum.
Líka glúrinn * munnhörpu. Oft beðinn
um að troða upp svona óformlega,
Stundum einn en líka með bræðrum sín-
um, Jóni og Hafsteini...
Túlli syngur mikið. Mest með útvarp-
inu. Ef hann gerir það opinberlega notar
hann trekt. Píanó var á heimili foreldra
hans á Austurgötunni og alltaf einhver
að spila. í Versló tekur hann lagið með
skólakvartett við undirleik Carls Billich.
Öllum ber saman um að hann syngi lag-
lega. Ef einhvers staðar heyrist músik og
Túlli búinn að fá sér neðan í því tekur
hann lagið. Ævinlega vel liðið. Eitt sinn
fara Túlli og Sigga á togaraárshátíð
frammi 1 Garðahverfi. Ekki er spilað ann-
að á ballinu en Hvitir mávar, nýtt lag
með Helenu Eyjólfs. Fyrirvaralaust
stendur Túlli á fætur, með einn gráan í
brjósti, orðinn langþreyttur á mávunum
og segir stundarhátt: „Góðu hættiði
þessu helvitis hvítu máva gargi. Takiði
heldur eitthvað almennilegt.“ Við svo
búið svífur hann upp á svið og syngur
Bónasera með rödd Louis Prima. Það er
uppáhaldslagið hans. Allt ætlar um koll
að keyra. Ógleymanlegt þeim sem þarna
voru.
Löngu síðar, stuttu áður en Túlli er al-
kominn í land, eru Björgvin og Brimkló-
arstrákar með þátt. Björgvin kemur
24 - Sjómannablaðið Víkingur