Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2003, Blaðsíða 25

Sægarpurinn heima og ræður krossgátu.
Túlli og Sigga í Hamborg.
pabba sínum á óvart og syngur Bónasera.
Tribute! Sérstaklega til hans. Það yljar
þeim gamla.
Prinsirtn rotaður
Túlli siglir ekki á erlendar hafnir í
hvert skipti. En oft. Og kemur ævinlega
ferandi hendi. Sama hvenær ársins er.
Alltaf klyfjaður. Síðan kemur lunginn úr
ft'æudgarði hans í heimsókn og allir
leystir út með gjöfum. Varningi sem ekki
fest hér heima. Einu sinni segir Túlli og
það kennir dapurleika í rödd hans: „Það
'tiætir aldrei neinn niður á bryggju nema
þegar ég kem úr siglingu."
- Svo kom að því að ég fór með pabba
hl sjós. Við sigldum á England. Það var
spennandi, fróðlegt, hrikalegt og trist.
Allt í senn.
í erlendri höfn fara allir í sparifötin og
standa svo í röð ofan úr brú og niður í
lúkar. Þar situr Túlli við litið borð eins
°g útibússtjóri og skammtar gjaldeyri. Þá
er farið í land og Grimsby sett á annan
endann. Stundum eru karlarnir dottnir í
það áður en þeir koma að sækja aurana
sína. Garðaprinsinn er einn. Ágætis verk-
ntaður ti! sjós. En fullur og með kjaft.
ViH ekki fara í röðina. Hangir við hliðina
a borðinu. Björgvin á auðvelt með að
skilja hann. Túlli situr einbeittur og færir
til bókar. Heldur áfram að telja og virðist
ekki veita neinu eftirtekt. Prinsinum vex
asmegin. Hann þrengir sér upp að borð-
lr>u og bölvar. Allt í einu og án þess að
kta upp úr gjaldeyrinum skýlur kallinn
húefanum út undan sér og rekur prinsin-
u'tt einn á hann. Heldur svo áfram að
telja sterlingspund. „Gjörðu svo vel,
Guðbjartur minn,“ segir hann blíðlega og
fettir fremsta manni í röðinni umslagið
s'tl. En prinsinn liggur kaldur úti í
úorni. Svo er hann lagður til og Túlli
lærir honum heitt kókó og bakstur.
í siglingu til Grimsby. Túlli og Sigga spássera um Peoples Park.
Sjómannablaðið Víkingur - 25