Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2007, Síða 59

Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2007, Síða 59
Sjúklingarnir sem fengu appelsínur og sítrónur náðu sér á sex dögum og hjálp- uðu eftir það við að hjúkra hinum. Rannsókn Linds breytti engu um afstöðu flotaforingjanna og i hálfa öld enn var skyrbjúgur helsti óvinur breska heimsveldisins sem reisti meginstoðir sinar á flotanum. Þótt Lind væri kominn í land var hann ekki búinn að gleyma vágestinum mikla. Þvert á móti lagðisl hann í enn frekari rannsóknir á rituðum heimildum um skyrbjúg og 1753 gaf hann út, A TreaLise of the Scurvy, sem hann tileinkaði George Anson sem þá var orðinn æðsti maður breska flotans. Fjórum árum síðar, eða 1757, lét Lind frá sér fara, On the Most Effectual Means of Preserving the Health of Seamen. Arið eftir var hann skipaður yfirmað- ur spítala flotans í Haslar, Portsmouth. Stöðuveitingin kom rnjög á óvart enda fáheyrt að maður sem hafði engin tengsl við pólitíkusa eða aðalinn hreppti svo feitan bita sem yfirlæknisstaðan í Haslar óneitanlega var. Líklegast er talið að Ansons lávarður hafi haft hönd í bagga með ráðningunni enda vafalítið lesið rit Linds. Það er Ifka næsta víst að leiðangurinn 1740 til 1744 hefur aldrei liðið Anson úr minni og þær skelfingar sem skyrbjúg- urinn olli meðal feiðangursmanna. Það lá því beinast við að draga þá ályktun af ráðningu Linds að nú hefði breska flota- stjórnin loksins ákveðið að láta til skarar skríða gegn mannskæðasta óvini flotans. En það var öðru nær. Enda þótt Lind starfaði í aldarfjórðung sem yfirlæknir á stærsta flotaspítala heims lifði hann ekki að sjá kenningar sínar verða að vopni gegn skyrbjúgnum. I afneitun Þrátt fyrir skrif Linds héldu læknar ótrauðir áfram að velta fyrir sér orsökunr skyrbjúgs. Sumir kenndu urn saltkost- inum sem sjómenn voru tilneyddir að leggja sér til munns á löngum sjóferðum. Aðrir bentu á vont loftslag, þykknun blóðs, sykur og þunglyndi. Versla bakslagið fyrir Lind kom þó þegar hinn frægi landkönnuður, James Cook (1728-1779) sneri aftur úr ann- arri heimsreisu sinni árið 1775. Hann hafði þá flækst um heimshöfin í þrjú ár °g ekki inisst einn einasta mann í dauð- ann vegna skyrbjúgs. Lykilinn að þessum árangri sagði hann vera rnikið malt sem þeir hefðu gert úr sætt öl og gefið mann- skapnum. Gook tók djúpt í árinni þegar hann sumarið 1776 skrifaði yfirlækni hersins, John Pringle: „Ég er hjartanlega sammála ykkur urn að appelsínu- eða sitrónuþykkni er allt of dýrt til þess að Það verði nokkru sinni franrleitt í mikl- úrn mæli. Þess utan held ég líka að það sé °nauðsynlegt, þó þetta geti haft góð áhrif tneð öðru þá held ég að eitt og sér geri þetta ekki mikið gagn.“ Þannig vísaði sjálfur Cook kapteinn á bug kenningum Linds um áhrifamátt sitrusávaxta í baráttunni gegn skyrbjúg. Þetta var stór biti að kyngja fyrir Lind en þess verður hvergi vart að hann hafi gerst biturt ganralmenni. Ekki heldur þótt Cook væri hampað senr hinum mikla sig- urvegara í baráttunni við skyrbjúg. Sem var aldeilis út í hött enda hafði malt-bjór ekkert að segja gegn þessunr skæða hörg- ulsjúkdómi. En hvers vegna féllu menn Cooks þá ekki í valinn? Því verður ekki neitað að hann lét sér annt um sjómennina sem þjónuðu undir honum, gætti þess að þeir fengju hvíld, góðan mat og góðan aðbúnað. Þetta gerði vissulega sitt gagn en þegar öllu er á botninn hvolft þá virðist staðreyndin samt vera sú að Cook kaus einfaldlega að loka augunum fyrir því að skyrbjúgur herjaði á menn hans. Þessi sjúkdómur var orðinn í augum sjómanna á 18. öld eins og lúsin er í augum íslendinga á þeirri tuttugustu og fyrstu. Til skammar. Hinn nafntogaði skipstjóri á Bounty, William Bligh, fullyrti 1787: „Skyrbjúgur er hneisa hverju skipi.“ Og þegar einn úr áhöfn- inni skrifaði síðar að skyrbjúgur hefði gert vart við sig á Bounty hripaði Bligh á spássiu handritsins: „Bligh skipstjóri hefur aldrei fundið til skyrbjúgs á neinu þeirra skipa sem hann hefur stjórnað.“ Menn leituðust við að fela sjúkdóm- inn þegar hann kom upp og gefa honum önnur nöfn. Cook féll í þessa gryfju. Bligh aftur á móti geymdi eintak af bók Linds í klefa sínum og fylgdi að minnsta kosti því ráði hans að létta lund áhafn- arinnar með því að ráða fiðluleikara. Sem dugði honum þó ekki því að áhöfnin gerði uppreisn eins og frægt er orðið. En reynslan hélt áfram að kenna lækn- um sjóhersins, ekki síður en Bligh skip- stjóra, og smám saman kornust þeir yfir Viðgerða- og varahlutaþjónusta fyrir CATERPILLAR • CUMMINS • KOMATSU DETROIT DIESEL • o.fl. VÉLAR ehf • Vatnagörðum 16 • 104 Reykjavík Sími 568 6625 • velar@velarehf.is • www.velarehf.is

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.